زمینه و هدف: با توجه به مطالب بیان شده کمبود تحقیقات در ارتباط با مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر جامعه والدین دارای کودکان بیشفعال- نقص توجه هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال است که آیا مداخلات ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD موثر است؟.
روش کار: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهآماری این پژوهش را کلیه مادرانی با کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیکهای روان درمانی مشهد در سال ۱۳۹۶-۹۷، تشکیل دادند. از این جامعه، تعداد ۳۰ مادر کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بصورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه۱۵نفر) جایگزین شدند.آزمودنی ها در ابتدا پرسشنامه مقیاس تنیدگی والدین بری و جونز (۱۹۹۵) پاسخ دادند (پیش آزمون) سپس گروه آزمایش تحت ۹ جلسه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس کابات و زین (۲۰۰۴) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. در انتها هر دو گروه به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات گردآوری شده با روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD تاثیر مثبت دارد.
نتیجه‌گیری: فنون ذهنآگاهی در افزایش آرامبخشی عضلانی و کاهش نگرانی، استرس و اضطراب موثر است لذا این برنامه موجب افزایش بهزیستی و نیز بهبود تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD میشود.
