معین فصیحیان، مریم طاهری، خسرو ابراهیم، مریم نورشاهی،
جلد ۲۹، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: بازماندگان پس از سکته مغزی، دچار اختلالات حرکتی، ضعف حافظه و مشکلات شناختی میشوند. ورزش میتواند استراتژی مناسبی برای توان‌بخشی این بیماران باشد. هدف از این مطالعه مروری، بررسی مطالعات گذشته در خصوص اثر محافظتی و تمایز پذیری عصبی انواع تمرینات ورزشی در دوره توان‌بخشی پس از سکته مغزی ایسکمیک میباشد.
روش کار: جهت یافتن مقالات با محوریت تأثیر انواع تمرینات ورزشی بر روی سلولهای عصبی آسیبدیده پس از سکته مغزی، از بانک‌های اطلاعاتی و وبگاه‌های متعدد از جمله: Google Scholar، PubMed، Web of Science و Scopus استفاده شد. سپس با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، فرآیند مرور، غربالگری و حذف اطلاعات تکراری و غیر مرتبط، کلیه مقالات در بازه زمانی سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۱ انتخاب و در نهایت ۶۵ مقاله مرتبط با موضوع، مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: با توجه به بررسیهای صورت گرفته در خصوص تأثیر انواع تمرینات ورزشی در بازههای زمانی مختلف پس از سکته مغزی، تمرینات ورزشی مختلف، تغییرات متفاوتی را در سلولهای عصبی ایجاد میکنند که این اثرات وابسته به زمان شروع تمرینات پس از سکته مغزی و نوع تمرینات ورزشی، میباشند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج به دست آمده در مطالعات، تمرینات ورزشی با شدت کم در فاز حاد تا یک هفته پس از سکته مغزی و تمرینات با شدت بالا در فاز مزمن، بیش از یک هفته پس از سکته مغزی، بیشترین تأثیرات آنابولیک را در سلولهای عصبی آسیبدیده خواهند داشت که در این زمینه میتوان استراتژیهایی مانند ورزشهای با شدت و مدت فزاینده را در نظر گرفت البته نیاز به بررسیهای بیشتر در این زمینه وجود دارد.
