زمینه و هدف: رتبه‌بندی بیمارستان‌ها یکی از مسائل مهمی است که در ایجاد انگیزه و روح رقابت و تلاش کارکنان بیمارستان نقش دارد و رتبه‌بندی بیمارستان‌ها با ارزیابی دقیق آن‌ها تعیین می‌گردد. در این تحقیق از رویکرد ترکیبی (Fuzzy multi-criteria decision-making hybrid approach) FMCDM، (Balanced-score-card)BSC جهت رتبه‌بندی و بهبود شکاف بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز استفاده شده است.
روش کار: این پژوهش از نوع، زمینه‌ای- موردی بود. جامعه‌ی آماری در این پژوهش، تعداد ۱۲ بیمارستان آموزشی تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده وجهت رتبه‌بندی و بهبود شکاف بیمارستان‌ها از چهار ابزار تصمیم‌گیری چند معیاره فازی شاملDEMATEL (Decision Making Trial And Evaluation) فازی،ANP (Analytic Network Process) فازی، TOPSIS (The Technique for Order of Preference by Similarity to Ideal Solution) فازی و VIKOR (Vlse Kriterijumsk Optimizacija Kompromisno Resenje) فازی استفاده شد و در تمامی ابزارهای فوق از نرم‌افزار Excel بهره گرفته شده است.
یافته‌ها: بر اساس رتبه‌بندی ویکور فازی بدترین گزینه‌ها به ترتیب بیمارستان قطب‌الدین، بیمارستان نمازی و بیمارستان رجایی بودند. این گزینه‌ها در ماتریس تصمیم‌گیری بی مقیاس فازی روش تاپسیس، کمترین مقادیر عملکرد را در ۳ شاخص برتر "میزان CPCR موفق"،"نسبت درآمد خالص کل به هزینه‌ی کل در مدت معین"، "میزان حوادث ناگوار ناشی از نقص مراقبت‌ها" کسب کردند و این به این معنی است که تقویت این ۳ شاخص را باید یک عامل بسیار مهم در تعیین استراتژی‌های رشد آنان در نظر گرفت. در بین بهترین گزینه‌ها بیمارستان دستغیب، بیمارستان شوشتری و بیمارستان خلیلی قرار داشتند که در ماتریس تصمیم‌گیری بی مقیاس فازی روش تاپسیس به ازای ۳ شاخص برتر "میزان CPCR موفق"،"نسبت درآمد خالص کل به هزینه‌ی کل در مدت معین"،"میزان حوادث ناگوار ناشی از نقص مراقبت‌ها" دارای بیشترین مقدار هستند.
نتیجه‌گیری: سه بیمارستانی که به بر اساس ۳ شاخص برتر به‌عنوان بهترین بیمارستان‌ها شناخته شدند در زیرمعیار "میزان CPCR موفق" که به‌عنوان مهم‌ترین شاخص انتخاب شده است دارای بیشترین مقدار نبودند در نتیجه اگر این بیمارستان‌ها در آینده در زیر معیار "میزان CPCR موفق" تنزل بیشتری پیدا کنند، رتبه‌ی بالای خود را در بین سایر گزینه‌ها از دست خواهند داد.
