زمینه و هدف: آسم، به‌عنوان شایع‌ترین بیماری تنفسی با افزایش فعالیت‌های التهابی، اکسیداتیوی و آپوپتوتیکی همراه است و در این بیماران کاهش غلظت روی سرم و مو گزارش شده است. روی به‌عنوان فاکتور ضد التهاب، آنتی‌اکسیدان و عامل ضد آپوپتوز شناخته شده است. مطالعه حاضر، با هدف بررسی تأثیر مکمل روی بر عملکرد تنفسی بیماران مبتلا به آسم مراجعه‌کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) تهران انجام شد.
روش بررسی: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی قبل و بعد بر روی ۲۹ فرد مبتلا به آسم که در شرایط تثبیت شده به سر می‌بردند، صورت گرفت. این بیماران به مدت ۸ هفته کپسول ۵۰ میلی‌گرمی روی (یک روز در میان) مصرف نمودند. نمونه خون در ابتدا مطالعه از بیماران گرفته شد و غلظت روی سرم به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه‌گیری و با نمونه روی سرم ۲۹ فرد غیرمبتلا مقایسه شد. قبل و بعد از مکمل یاری، فاکتورهای تنفسی از قبیل ظرفیت حیاتی اجباری (Forced Vital Capacity-FVC) حجم بازدمی ثانیه اول (Forced Expiratory Volume in one۱ second FEV۱)، ظرفیت حیاتی (Vital Capacity-VC) و نسبت حجم بازدمی ثانیه اول به ظرفیت حیاتی اجباری (FEV۱/FVC) توسط دستگاه اسپیرومتری اندازه‌گیری شد. دریافت غذایی این بیماران نیز با استفاده از پرسشنامه یادآمد ۲۴ ساعت غذا، اندازه‌گیری گردید. سرانجام، یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (Version ۱۰) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و از تست‌های آماری Paired t-test و t مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: غلظت روی سرم در افراد مبتلا به آسم ۱۶/۰±۶۸/۰ میلی‌گرم در لیتر (mg/۱) گزارش شد که در مقایسه با روی سرم افراد غیرمبتلا، تفاوت معنی‌داری را نشان داد (۰۵/۰P<). تغییرات فاکتورهای تنفسی قبل و بعد از مکمل یاری از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (۰۵/۰P>) و متوسط دریافت روزانه روی از رژیم غذایی ۶۰% میزان توصیه شده روزانه گزارش شد.
نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه که نشان داد غلظت روی سرم در بیماران مبتلا به آسم پایین‌تر از افراد غیرمبتلاست، مکمل یاری با ۵۰ میلی‌گرم روی (یک روز در میان) بعد از ۸ هفته، نتوانست بهبودی در فاکتورهای تنفسی ایجاد کند. مطالعات مداخله‌ای بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
