۶۸ نتیجه برای زارع
الهام زارعی، مهدی وفادار، شیرین سیاح فر، عزیز اقبالی،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
پسر ۳ ماهه ای با تب و سرفه از چهار روز قبل به بخش اورژانس بیمارستان کودکان مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، بیمار تبدار بود (درجه حرارت ۱/۳۸ درجه سانتیگراد) دیسترس تنفسی نداشت و خس خس در ریه هر دو سمت سمع می شد.
در معاینه فیزیکی برجستگی سفت در قسمت میانی کلاویکل هر دو سمت قابل لمس بود و لبه طحال پایین تر از لیه دنده ای لمس می گردید.
در سابقه پزشکی ، شیرخوار حاصل زایمان ترم طبیعی با سیر تکاملی طبیعی بود و سابقه جراحی هرنی اینگوئینال هر دو سمت را در یکماهگی داشت .
یافته های آزمایشگاهی در جدول زیر نمایش داده شده اند .
| Results |
Parameter |
| ۲۶,۵ |
WBC ) x ۱۰۹/L ) |
| ۲۸ |
Segment ( % ) |
| ۵۵ |
Lymphocyte ( % ) |
| ۵ |
Monocyte ( % ) |
| ۳ |
Band ( % ) |
| ۳ |
Eosinophil ( % ) |
| ۲ |
Myelocyte ( % ) |
| ۴ |
NRBC ( % ) |
| ۳,۸ |
RBC ( x۱۰۱۲ /L ) |
| ۹,۷ |
Hb ( g/ L) |
| ۲۹,۴ |
Hct ( % ) |
| ۷۸ |
MCV ( fl ) |
| ۲۶ |
MCH ( Pg ) |
| ۳۳ |
MCHC (g/dl) |
| ۱۳۵ |
Plt (x ۱۰۹/L ) |
|
Retic Count ( % ) |
| ۷ |
ESR ( mm/hr) |
| ۲ |
CRP (mg/dl) |
| ۴ |
BUN (mg/dl) |
| ۰/۴ |
Cr (mg/dl) |
یافته های اسمیر خون محیطی در تصویر ۱ نشان داده شده است .
با توجه به بیماری همه گیر COVID-۱۹، برای بیمار PCR COVID-۱۹ انجام شد که مثبت بود.
در سونوگرافی شکم اسپلنومگالی با دیامتر کرانیوکودال طحال ۹۰ میلی متر یافت شد و در سایر ارگانها نکته پاتولوزیک رویت نگردید .
با توجه به وجود آنمی و ترومبوسیتوپنی و همچنین یافته های اسمیر خون محیطی , بررسی رادیوگرافیک استخوان ها انجام شد ( تصویر ۲ ) .
با توجه به یافته های فوق تشخیص شما چیست؟
زهره مظاهری، محمد زارع نیستانک، الهام فروزنده،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: ناباروری زوجین می تواند بر روابط فعلی زندگی زوجین داشته باشد که معمولا با احساس شرم، خجالت و ناامیدی برای افراد نابارور همراه است. پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی گلاسر و زوج‌درمانی بوئن بر تعادل عاطفی و سرخوردگی زوجین نابارور انجام گرفت
روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحله‌ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان نابارور مراجعه‌کننده به مراکز ناباروری شهر اصفهان در بهار سال ۱۴۰۲ بود که ۴۸ نفر (۲۴ زوج) به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه ۱۶ نفری زوج درمانی گلاسر و زوج درمانی بوئن و گواه جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان در سه مرحله به پرسشنامههای تعادل عاطفی دینر و همکاران (۲۰۱۰) و سرخوردگی زناشویی نیهویس و بارتل (۲۰۰۶) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو شیوه زوج درمانی گلاسر و بوئن به طور موثر و یکسانی سبب کاهش عواطف منفی در زوجین نابارور شده و اثر هر دو مداخله در طول زمان ثابت باقی مانده (۰۱/۰>p)؛ این درحالی است که در عواطف مثبت تنها زوج درمانی گلاسر به طور موثری اثرگذار بوده و در طول زمان نیز پایدار باقی مانده است (۰۵/۰>p). همچنین نتایج نشان داد فقظپط شیوه زوج درمانی بوئن به طور موثری سبب کاهش سرخوردگی زناشویی زوجین نابارور در طول دوره مداخله شود (۰۱/۰>p) اما اثر آن در طول زمان پایدار باقی نمانده است.
نتیجه گیری: بنابراین زوج درمانی گلاسر و بوئن به زوجین کمک می‌کند تا با مشکلات و فشارهایی که ناشی از ناباروری است، بهتر مقابله کنند و راهکارهایی برای مدیریت روابط بین فردی و عاطفی پیدا کنند که افزایش سازگاری آنان کمک نماید.
علی زارعی محمودآبادی، مجید زرین،
جلد ۵، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۷۷ )
چکیده
اسپرژیلوزیس سیستم اداری یکی از عفونتهای قارچی فرصت طلب است که بطور ثانویه در افراد مبتلا به اختلال
سیستم ایمنی و پیوند اعضا دیده می شود.عوامل اتیولوژیک بیماری گونه های مختلف اسپرژیلوس است که بعنوان
ساپروفیت محیط زیست شناخته شده است.
در این گزارش مرد ۲۹ ساله ای با عفونت اسپرژیلوزی سسیستم اداری مورد مطالعه قرار گرفت.عفونت قارچی در
این بیمار ۲ ماه پس از پیوند کلیه اتفاق افتاده است.علائم بیماری ملایم و محدود به تب مختصر،ضعف و کم اشتهائی
می باشد.
در ازمایش مستقیم وکشت که از ادرار بیماربعمل امد عامل بیماری اسپرژیلوس فلاووس تشخیص داده شد.این
در حالی است که نتایج ازمایش مستقیم وکشت ار نمونه های خلط و خون بیمار منفی است. همچنین فونگوس بال ناشی
از اسپر ژولوس در سیستم ادراری بیمار بدون هیچگونه عفونت منتشره تشکیل گردیده است.
دکتر فاطمه شیرانی، عباس زارعی،
جلد ۸، شماره ۲۳ - ( ۳-۱۳۸۰ )
چکیده
آرتریت عفونی یکی از شایعترین علل تخریب مفصلی می‌باشد. هدف از این مطالعه گزارش تابلوی بالینی و علائم آزمایشگاهـی ۶۰ بیمار با تشخیص آرتریت عفونـــی می‌باشـــد. این بیماران از بین ۱۴۰ بیمار که طی سالهای ۱۳۷۷-۱۳۷۰ و با تشخیص آرتریت عفونی در بخشهای مختلف بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) بستری بودند انتخاب شدند. تشخیص بیماری در تمام موارد بوسیله کشت مایع مفصل تایید گردید. ۴۰% بیماران زن و ۶۰% آنان مرد بودند. در ۱۲% بیماران آرتریت عفونی در بیش از یک مفصل و در ۱۰% آنها همزمان استئومیلیت وجود داشت. مفصل زانو در ۷/۶۷% موارد و مفصل هیپ در ۲۲% موارد مبتلا بود. همچنین شایعترین ارگانیسم (۷۲% موارد) در کشت مفصل بیماران استافیلوکوک طلایی بود. در ۵% موارد بیماری زمینه‌ای مفصلی یا غیرمفصلی وجود داشت که شایعترین آنها آرتریت روماتوئید بود.
با توجه به اینکه، استافیلوکوک طلایی شایعترین عامل آتریت عفونی می‌باشد درمان تجربی ( empirical ) جهت این ارگانیسم تا آماده شدن جواب کشت توصیه می‌شود.
دکتر شهناز پورآرین، دکتر ارمغان وفافر، دکتر زهرا زارع،
جلد ۹، شماره ۲۸ - ( ۳-۱۳۸۱ )
چکیده
تولد زودرس یکی از مشکلات بزرگی است که سلامت جامعه را تهدید می‌کند. تولد پیش از موعد مهمترین علت ابتلا به بیماری و مرگ و میر نوزادان می‌باشد. اما مهم‌تر از آن ناتوانیهای ماندگار در نوزادانی است که زنده می‌مانند. بدون تردید یکی از تراژدیهای جهان وجود افراد با آسیبهای فیزیکی یا مغزی ناشی از تولد زودرس است. این مطالعه به صورت یک پژوهش تحقیقی برای تعیین میزان بروز تولد زودرس در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز (زینبیه و حافظ) در سال ۱۳۷۸ و ارتباط آن با فاکتورهای مادر و نوزاد و سرانجام این نوزادان انجام شد در این بررسی با رجوع به پرونده‌های پزشکی نوزادان نارس (سن کمتر از ۳۷ هفته)، اطلاعاتی شامل سن مادر، نوع زایمان، رتبه حاملگی، بیماریهای مادر، وجود یا عدم وجود مراقبتهای دوران بارداری، جنس، وزن، سن و آپگار نوزاد در هنگام تولد، بیماریها و سرانجام این نوزادان از پرونده آنها استخراج شد. از سوی دیگر به عنوان گروه کنترل ۱۶۰ نوزاد ترم به صورت تصادفی انتخاب شدند و اطلاعات مشابهی جمع‌آوری گردید. از ۹۷۴۳ نوزاد متولد شده، ۵۲۲ نفر آنها نارس بودند بنابراین میزان بروز تولد نوزاد نارس ۵/۵۳ در ۱۰۰۰ تولد نوزاد زنده بود. روند متضادی بین وزن و سن حاملگی با میزان مرگ و میر آنها وجود داشت (۰۰۰۰۰۱/۰P<). درصد نوزدان زنده نارس در روش زایمان طبیعی (۸۷%) بیشتراز سزارین (۶/۷۱%) بود (۰۰۰۵/۰P<). بین جنسیت و سرانجام نوزاد، روش زایمان و سن حاملگی رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. در مقایسه آپگار دقیقه اول تا پنجم، تعداد بیشتری از نوزادان گروه مورد دارای آپگار کمتراز ۷ نسبت به گروه کنترل بودند که به ترتیب ۵/۲۲% در مقابل ۵/۷۲% (۰۰۰۰۰۱/۰P<) و ۶/۰% در مقابل ۹/۱۰% (۰۰۰۲/۰P<) بوده است. تعداد کمتری در گروه مورد (۳/۵۰%) نسبت به گروه کنترل (۱/۷۸%) از مراقبتهای دوران بارداری برخوردار بودند. شایعترین بیماریهای نوزادان نارس به ترتیب شامل: سندرم دیسترس تنفسی مادرزادی، زردی و سپسیس بوده است و در ۷/۷۸% از موارد، مادران این نوزادان دچار مشکلات زایمانی بوده‌اند که شایعترین این مشکلات را پاره شدن زودرس غشای جنینی، درد زودرس زایمانی و پره‌اکلامپسی تشکیل داده بود. نتیجه‌ای که از این پژوهش به دست آمد این است که افزایش اطلاعات و آگاهیهای مادران در مورد عوامل خطر در بروز تولد نوزاد نارس و تأکید بر اهمیت مراقبتهای دوران بارداری جهت جلوگیری از زایمان زودرس می‌تواند نقش بسیار مؤثری در کاهش میزان بروز نارسی در نوزادان و مرگ ومیر آنها داشته باشد.
دکتر زهرا زارعیان، دکتر پروین زارعیان،
جلد ۱۰، شماره ۳۴ - ( ۶-۱۳۸۲ )
چکیده
نازایی یکی از مشکلات اجتماعی در جوامع بشری از جمله کشور ما است. یکی از علل قابل درمان نازایی بیماریهای تخمدان از جمله سندرم تخمدانهای پلی‌کیستیک(PCOS) می‌باشد که یکی از درمانهای پیشنهاد شده برای این دسته از بیماران و گروهی که به کلومید و گنادوتروپین یائسگی انسانی(HMG) پاسخ نمی‌دهند استفاده از لاپاراسکوپی و کوتری کردن تخمدانها است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی و میزان موفقیت این روش در برطرف نمودن مشکل نازایی در این گونه بیماران در سطح شهرستان جهرم بوده است. این تحقیق یک مطالعه گذشته‌نگر می‌باشد که طی آن حدود ۴۰ مورد لاپاراسکوپی همراه با کوتری کردن تخمدانها از تاریخ ۱/۱/۷۸ لغایت ۱/۷/۸۰ مورد بررسی قرار گرفته است. در تمام این ۴۰ مورد، سندرم PCO با سونوگرافی، آزمایشهای هورمونی و تاریخچه اختلالات قاعدگی به اثبات رسیده بود و تمام بیماران به حداکثر دوز کلومید (۲۰۰ میلی‌گرم در روز) مقاوم بوده، حتی گروهی از آنها به HMG نیز پاسخ نداده بودند. در این مطالعه درصد تخمک‌گذاری(Ovulatory Rate)، درصد حاملگی(Pregnancy Rate) و درصد از بین رفتن حاملگی(Miscarriage Rate) مورد بررسی قرار گرفت. بررسی تاریخچه قاعدگی و درجه حرارت پایه بدن در بیماران درمان شده نشان داد که ۳۵ نفر از آنها سیکلهای منظم همراه با تخمک‌گذاری داشتند(۵/۸۷%) و ۱۷ مورد نیز در طی ۲-۱ سال بعد از عمل حامله شده بودند(۵/۴۲%) که ۲ مورد منجر به سقط در سه ماهه اول شده بود(۷/۱۱%). بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که کوتری کردن تخمدانها یک روش مؤثر جایگزین در بیماران نازا، PCO و مقاوم به کلومید می‌باشد.
دکتر مهشید هورمزدی، دکتر علی زارع میرزایی،
جلد ۱۱، شماره ۳۹ - ( ۳-۱۳۸۳ )
چکیده
در این گزارش خانم ۴۲ سالهای معرفی می‌گردد که به علت وجود یک توده بزرگ در لوب راست تیروئید که از ۶ ماه قبل رشد آن آغاز شده بود، تحت عمل ساب توتال تیروئیدکتومی قرار گرفته بود. در نمای ماکروسکوپی، توموری سفید رنگ با نمای رشد پاپیلری و حدود غیرمشخص، مشاهده شد که در معاینه ریز بینی به طور غالب از پاپی‌های فرش شده با سلولهای بلند استوانه‌ای و حاوی هسته‌هایی با نمای منطبق کاذب، تشکیل شده بود. ظاهر هسته‌ها به طور واضح با نمای معمولی کارسینوم پاپیلری(شیشه مات) تفاوت داشت، در مقابل دارای اشکالی شبیه به هسته‌های کارسینوم فولیکولر بود. در نهایت، برای بیمار تشخیص تومور نادر کارسینوم سلول استوانه‌ای تیروئید مطرح گردید
دکتر مهشید هورمزدی، دکتر علی زارع‌میرزایی،
جلد ۱۱، شماره ۴۰ - ( ۶-۱۳۸۳ )
چکیده
در این گزارش خانم ۴۱ سالهای معرفی می‌شود که به علت وجود توده‌ای سفت در زیر نوک پستان چپ تحت عمل بیوپسی اکسیزیونال قرار گرفته بود. در نمای ماکروسکوپی ضایعه، توده‌ای سفت با حدود نامنظم، به رنگ کرم ـ خاکستری و با اندازه ۱×۵/۱×۵/۱ سانتی‌متر قابل مشاهده بود. در معاینه ریز بینی نیز، توموری انفلتراتیو حاوی توبول‌های کوچک طنابی شکل و زاویه دار که به صورت تک تک در استرومای فیبروزه فراوان قرار گرفته بودند، مشاهده گردید. این مجاری توسط یک یا چند لایه سلول اپی‌تلیال پوشیده شده بودند و شکل‌های مشخص قطره اشکی، دم قورباغه‌ای و ویرگولی شکل داشتند. در نمای نزدیک‌تر، یک لایه مشخص از سلولهای میواپی‌تلیال بین سلولهای اپی‌تلیال و استرومای فیبروز مشاهده شد که در اغلب مناطق، سلولهای اپی‌تلیال، دارای تمایز سنگ‌فرشی و گاه همراه با تجمعات کراتین در داخل مجاری بودند. توبول‌ها در برخی از مناطق، رشته‌های عصبی را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نهایت با توجه به یافته‌های ذکر شده برای بیمار تشخیص بسیار نادر آدنوم سیرنگوماتوز یا تومور خوش‌خیم نوک پستان که تا کنون تنها ۲۷ مورد از آن در مجلات انگلیسی زبان معرفی شده است مطرح گردید. با توجه به اطلاعات موجود، مورد اخیر، احتمالاً اولین مورد گزارش شده این آدنوم از ایران است.
دکتر خشایار خلیلی اعلم، دکتر علی زارع‌میرزایی، دکتر احمد جلیلوند،
جلد ۱۱، شماره ۴۴ - ( ۱۲-۱۳۸۳ )
چکیده
در اعمال جراحی انتخابی(الکتیو) درخواست بیش از حد خون امری شایع است که با تغییر الگوی درخواست خون به راحتی می‌توان این مشکل را حل کرد. امروزه، استفاده از الگوی حداکثر درخواست خون برای جراحی(MSBOS=Maximum Surgical Blood Ordering Schedule) به عنوان الگوی استاندارد برای فعالیت بانک‌های خون بیمارستانی تقریباً در تمام دنیا پذیرفته شده است. بدین منظور برای اولین بار مطالعه گذشته‌نگری در بیمارستان فیروزگر در یک دوره زمانی ۱ ساله(سال ۱۳۸۱) طراحی شد تا روشهای درخواست خون در این مرکز بررسی گردد. در این پژوهش از پرونده ۳۶۴ بیماری که جهت ۶ عمل جراحی انتخابی(سزارین، تیروئیدکتومی، توتال هیسترکتومی، لامینکتومی، کله‌سیسکتومی و ماستکتومی کامل تعدیل شده یا Modified Radical Mastectomy) بستری شده بودند اطلاعات لازم در مورد میزان درخواست خون و ترانسفوزیون خارج شد و به کمک ۳ شاخص نسبت کراس مچ به ترانسفوزیون(C/T ratio)، احتمال ترانسفوزیون(%T) و شاخص ترانسفوزیون(TI) برنامه‌ای برای ۶ عمل جراحی ذکر شده پیشنهاد گردید. با توجه به نتایج به دست آمده به علت بالا بودن نسبت C/Tکلی(۵/۲۱)(نسبت استاندارد مورد قبول=۵/۲ برابر) و درصد بسیار پایین استفاده از واحدهای کراس مچ شده(۷/۴%)، تغییر الگوی درخواست خون در این مرکز ضروری بوده و روش تعیین گروه خونی و غربال‌گری آنتی‌بادی(T&S) را می‌توان به عنوان الگوی درخواست خون قبل از عمل در این ۶ عمل جراحی پیشنهاد کرد.
دکتر علی ستایش، دکتر داوود فارسی، دکتر محمدامین زارع، دکتر علیرضا حسین‌نژاد،
جلد ۱۲، شماره ۴۷ - ( ۹-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری انسدادی مزمن ریه( COPD = Chronic Obstructive Pulmonary ) یکی از شایعترین علل مراجعه به بخش اورژانس یا بیمارستان را در کشور ما تشکیل می‌دهد. COPD یک بیماری التهابی مزمن پیشرونده می‌باشــد کــه افراد مسن را مبتلا می‌کند. براساس این حقایق، بیماری انسدادی مزمــن ریه به عنــوان یکــی از علل اصلی از کارافتادگــی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه به حساب می‌آیــد. در ایــن مطالعــه سعــی شــد تا اثرات استنشاقــی با دوز بالا(۵/۷ میلی‌گرم) در مقایسه با آلبوتــرول استنشاقــی با دوز پاییــن(۵/۲ میلی‌گرم) بــر روی شاخص‌های تنفســی[حداکثــر سرعت جریان بازدمی( PEFR = Peak Expiratory Flow Rate )، شاخـص‌های مربوط به گازهای خون شریانی ( ABG = Arterial Blood Gas ) و احساس تنگی نفس] در بیماران COPD با حمله حاد تنفسی ارزیابی شود.
روش کار: به منظور کوتاه کردن مدت زمان بستری این بیماران، مطالعه‌ای به روش مداخله بالینی یک سوکور طراحی شد. در این مطالعه اثرات تنفسی(شاخص‌های اسپیرومتریک، شاخص‌های ABG ، میزان احساس تنگی نفس) برای دوزهای مختلف آلبوترول استنشاقی با نبولایزر در دو گروه مورد مطالعه در بخش اورژانس بیمارستان رسول اکرم(ص) از سال ۱۳۸۲ ارزیابی و مورد بررسی قرار گرفت. براساس نمونهگیری در دسترس غیرتصادفی، ۱۲۰ بیمار به این مطالعه وارد شدند. سپس به صورت یک سوکور، دو گروه ۶۰ نفری انتخاب شدند.
یافته‌ها: اطلاعات به وسیله آزمون‌های پارامتریک( Paired t-test, student t-test ) آنالیز گردیدند. هیچ اختلاف آماری بین میانگین متغیرها بین دو گروه مورد مطالعه قبل و بعد از مداخله مشاهده نگردید(۱۷۳/۰= p برای سن، ۳۷۸/۰= p برای Pco۲ ، ۲۳۷/۰= p برای PH ، ۶۶۸/۰= p برای Hco۳ ، ۰۶۹/۰= p برای Pao۲ ، ۲۰۷/۰= p برای PEFR و ۰۹۴/۰= P برای احساس تنگی نفس).
نتیجه‌گیری کلی: بنابر نتایج به دست آمده از این مطالعه، اثربخشی داروهای بتاآگونیست در درمان بیماران انسدادی مزمن ریه تأیید گردید اما میزان دوز بالاتر دارو اثرات درمانی بیشتری را متضمن نمی‌باشد.
دکتر عیسی نورمحمدی، دکتر مهشید هورمزدی، دکتر اکبر حسن پور، دکتر علی زارع‌میرزایی، فلورا بخشایش ،
جلد ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۶-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: پولیپ‌های کولورکتال از شایعترین ضایعاتی است که آسیب‌شناسان با آن مواجه می‌شوند. در آمریکا، کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی برای همه بیماران بالای ۴۰ سال پیشنهاد می‌شود. پیشرفت ضایعات آدنوماتوس به سرطان بدخیم معروف به توالی آدنوم ـ کارسینوم(Adenoma-Carcinoma Sequence) است. معمولاً همه بدخیمی‌های کولورکتال تغییرات ژنتیکی را از خود نشان می‌دهند. در بین این تغییرات ژنتیکی، موتاسیون ژن‌های سرکوب کننده تومور APC و P۵۳ مهمترین آنها می باشند. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه‌ای شیوع موتاسیون‌های جهش‌های ژنتیکی در ژن‌های APC و P۵۳ در پولیپ‌های آدنومایی کولون از نوع دیسپلازی خفیف با نوع شدید بوده است. روش بررسی: مطالعه انجام شده از نوع مقطعی (cross sectional) بود. ۶۰ مورد پولیپ‌های آدنوماتوس کولون که ۳۰ مورد آنها از نوع درجه پایین و ۳۰ مورد دیگر از نوع درجه بالا بودند، در این تحقیق بررسی شدند. این مطالعه با مراجعه به فایل‌های آسیب‌شناسی موجود در بیمارستانهای مهر، حضرت رسول و شهدای هفتم تیر و بررسی بلوک‌های پارافینه و بررسی از نظر بروز موتاسیون‌های APC و P۵۳ بین آنها با روش PCR انجام شد. سپس نتایج با آزمون‌های آماری کای دو(Chi-square) و T-test مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: بروز موتاسیون APC در پولیپ‌های درجه پایین و درجه بالا به ترتیب در ۷/۳۶ و ۶۳ درصد دیده شد(۰۵/۰p<). بروز موتاسیون در p۵۳ در پولیپ‌های درجه پایین و بالا به ترتیب در ۱۰ درصد. ۴۳ درصد موارد دیده شد(۰۵/۰p<). در هر دو مورد، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. متوسط سنی ۲/۶۲ سال و متوسط اندازه پولیپ‌ها ۶/۱۵ میلی‌متر بود. رابطه‌ای مستقیم بین اندازه پولیپ‌ها و جهش‌های APC وجود داشت(۰۵/۰p<) ولی این رابطه با جهش‌های p۵۳ دیده نشد. نتیجه‌گیری: تشخیص زود هنگام پولیپ‌های آدنوماتوس کولون و برداشتن به وسیله کولونوسکوپی، می‌تواند از ایجاد تومورهای بدخیم جلوگیری کند و سبب کاهش گرفتاری و مرگ و میر شود.
دکتر خشایار خلیلی‌اعلم، دکتر مریم کدیور، دکتر علی زارع‌میرزایی،
جلد ۱۲، شماره ۴۹ - ( ۱۲-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به فراوانی بروز بیماریهای آماسی دستگاه گوارش فوقانی و اثبات نقش هلیکوباکترپیلوری در پاتوژنز آنها، مطالعه‌ای جهت ارزیابی توانایی روشهای مختلف رنگ‌آمیزی در شناسایی این باکتری طراحی شد. روش بررسی: طی یک مطالعه تحلیلی ـ مقطعی، ۵۰ بیمار مراجعه کننده به درمانگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران که از علایم دستگاه گوارش فوقانی رنج می‌بردند، انتخاب شده و تحت اندوسکوپی قرار گرفتند. سپس نمونه‌های بیوپسی تهیه شده با ۳ روش رنگ‌آمیزی شامل گیمسا، هماتوکسیلین و ائوزین معمولی(H&E=Haematoxylin and Eosin) و هماتوکسیلین و ائوزین با هماتوکسیلین طولانی مدت، رنگ شده و با استفاده از آزمون آماری مک‌نمار توانایی آنها جهت تشخیص هلیکوباکترپیلوری مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته‌ها: رنگ‌آمیزی گیمسا و H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت در ۲۷ بیمار(۵۴% بیماران) و رنگ‌آمیزی H&E معمولی در ۲۱ بیمار(۴۲% بیماران)، H.pylori(Helicobacter Pylori) را نشان دادند. میزان همخوانی رنگ‌آمیزی گیمسا و H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت، ۱۰۰% بود در حالی که میزان همخوانی رنگ‌آمیزی H&E معمولی با این دو رنگ‌آمیزی، ۸۸% و حساسیت آن، ۷۷% بود. نتیجه‌گیری: رنگ‌آمیزی H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت دارای حساسیتی معادل رنگ‌آمیزی گیمسا است و به علت سهولت انجام کار و عدم نیاز به رنگ‌آمیزی اضافی، جهت تشخیص سایر موارد پاتولوژیک، جایگزین مناسبی برای رنگ‌آمیزی‌های H&E و گیمسا محسوب می‌شود.
دکتر مهشید هورمزدی، دکتر علی زارع‌میرزایی، دکتر اکبر حسن‌پور،
جلد ۱۲، شماره ۴۹ - ( ۱۲-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: بیوپسی‌های معدی ـ روده‌ای از رایج‌ترین نمونه‌های مورد مطالعه در بخش آسیب‌شناسی جراحی هستند. به طور شایع، نمونه‌های مخاطی به طور اتفاقی قالب‌گیری شده و یک طرف از نمونه در برابر تیغه میکروتوم قرار می‌گیرد، اما به هر حال گاهی اوقات، برشهای اولیه از یک ضایعه مشکوک، علی‌رغم شک بالینی قوی، فاقد یافته‌های ارزشمند پاتولوژیک هستند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه روشهای معمول برش مجدد(Resectionning=RS) و روش نوپدید قالب‌گیری مجدد(Reorienting=RO یا Flipping) در شناسایی تغییرات پاتولوژیک در بیمارانی است که فاقد هر گونه یافته آسیب‌شناسی هستند. روش بررسی: در یک مطالعه تحلیلی ـ مقطعی، ۶۳ بیمار با تشخیص‌های بالینی مختلف معدی ـ روده‌ای، انتخاب شدند. در تمامی بیماران، در اولین لام تهیه شده هیچ گونه تغییرات اختصاصی بافت‌شناسی مشاهده نشد. ابتدا یک لام H&E(Haematoxylin and Eosin)، تهیه شده و با علامت S مشخص شد(به نشانه resectionning) سپس قالب پارافینی ذوب شد و پس از ۱۸۰ درجه چرخاندن نمونه و قالب‌گیری مجدد، دو لام H&E دیگر نیز تهیه شد که با علامت‌های O۱ و O۲ مشخص شدند(به نشانه reorienting). برشهای تهیه شده به ترتیب بر روی لامها مرتب شدند و در صورت وجود تغییر، اولین سطحی که در آن یافته‌های جدید مشاهده شد، ثبت گردید. یافته‌ها: در مجموع در ۱۳ بیمار از ۶۳ بیمار مورد مطالعه(۶۳/۲۰% موارد)، تغییرات هیستوپاتولوژیک مشاهده شد که شامل ۷ مورد(۱/۱۱%)، با تغییرات اساسی و ۶ مورد(۵/۹%)، با تغییرات غیراساسی بود. روش برش مجدد در ۸ مورد(۵/۶۱% از کل موارد تغییر یافته) و روش قالب گیری مجدد در ۷ مورد(۸/۵۳% از کل موارد تغییر یافته)، تغییرات را نشان داد. ۲ مورد(حدود ۴/۱۵%)، در هر دو گروه مشترک بودند. در موارد تغییر یافته، تمامی یافته‌های جدید در سطح پنجم برش مجدد و یا سطح اول قالب‌گیری مجدد مشاهده شدند. نتیجه‌گیری: علی‌رغم آنکه بین دو روش، تفاوت آماری واضحی مشاهده نشد، اما بروز یافته‌های جدید و گاهی تعیین کننده در هر یک از آن دو، استفاده از برش دو سویه را در موارد عدم همخوانی تشخیص بالینی و آسیب‌شناسی، به عنوان یک روش اساسی پیشنهاد می‌کند.
دکتر علی ستایش، دکتر علی ارحمی دولت‌آبادی، دکتر داود فارسی، دکتر علیرضا حسین‌نژاد، دکتر محمدامین زارع،
جلد ۱۳، شماره ۵۲ - ( ۶-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: احیاء قلبی ـ ریوی(CPR=Cardiopulmonary resuscitation)، در جلوگیری از ۲۵% مرگها بخصوص مرگهای خارج از بیمارستان نقش مهمی دارد. برای مطالعه ایست‌های قلبی، بیشتر بر دانسته‌ها و سوابق اپیدمیولوژیک تأکید می‌شود. نتایــج ایــن مطالعه در برنامه‌ریزی برای بخش اورژانس و خدمات فوریت‌های پزشکی (EMS=Emergency medical serivices) مفید خواهد بود. روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‌ای مقطعی(Observational cross sectional) تعداد ۱۹۵ بیمار که از تیرماه ۱۳۸۲ لغایت پایان اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۳ در دپارتمان اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) به دلیل ایست قلبی ـ ریوی، CPR شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، زمان، مکان و علت ایست قلبی، ریتم اولیه چک شده توسط پرسنل اورژانس و پرسنل فوریت‌های پزشکی، لوله‌گذاری داخل تراشه خارج از بیمارستان، اقدامات حمایتی اولیه، نحوه انتقال به بیمارستان، وجود ناظر در هنگام ایست قلبی، نتیجه CPR و وضعیت نهایی بیماران ثبت شد. یافته‌ها: میانگین سنی(SEM±=Standard error of mean) کل افراد مورد مطالعه، ۴/۱±۴۳/۵۹ سال بود. میانگین سنی در زنان و مردان مورد مطالعه با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌دار داشت(۰۰۳/۰=P). ۵/۴۱% موارد ایست قلبی بررسی شده، در بخش اورژانس بیمارستان اتفاق افتاده بود. در ۹/۱۴% از موارد ایست قلبی، هیچ کس بر بالین فرد حاضر نبوده است. ۴/۵۹% از بیماران توسط آمبولانس به بیمارستان منتقل شده بودند. برای ۳/۵۳% از بیماران هیچ گونه اقدام حمایتی پایه صورت نگرفته بود. ۳/۱۳% از بیماران پیش از رسیدن به بیمارستان، لوله‌گذاری داخل تراشه شده بودند. ریتم اولیه چک شده برای بیماران در بخش اورژانس در ۳/۷۳% از موارد، آسیستول بود. علل قلبی ـ عروقی با فراوانی ۱/۴۲%، در صدر علل ایست قلبی قرار داشت. علل ایست قلبی در گروه‌های مختلف سنی با یکدیگر اختلاف معنی‌دار داشت(۰۰/۰=P). اختلاف معنی‌داری از نظر توزیع علل ایست قلبی در دو جنس وجود نداشت(۰۵۲/۰=P). نتیجه ۵/۵۹% از موارد عملیات CPR انجام شده، موفقیت‌آمیز بود. میزان موفقیت عملیات CPR در گروه‌های سنی مختلف(۷۴۶/۰=P) و بین دو جنس(۱۹۹/۰=P) با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری نداشت. بیش‌ترین موارد CPR ناموفق در مواردی بود که علت ایست قلبی، «مسمومیت با CO» و «دار آویختگی» تشخیص داده شده بود(۱۰۰%). نتیجه CPR در گروه‌های مختلف برحسب علل، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت(۰۵۳/۰=P). در نهایت، ۳/۹۳%(۱۸۲ نفر) از بیماران فوت شدند. توزیع جنسی(۰۷/۰=P)، محل ایست قلبی(۱/۰=P)، نوع اقدامات حمایتی(۷/۰=p)، ریتم اولیه چک شده در اورژانس(۹۷/۰=P) و لوله‌گذاری داخل تراشه(۷۶/۰=P) با وضعیت نهایی بیماران ارتباط معنی‌داری نداشت. علت ایست قلبی(۰۰۰/۰=P) و نتیجه عملیات CPR(۰۰۹/۰=P) با وضعیت نهایی بیماران در ارتباط بود. نتیجه‌گیری: موارد موفقیت‌آمیز CPR در این مطالعه، درصد قابل توجهی را تشکیل می‌داد، ولی در مجموع می‌توان گفت که بیماران CPR شده، پیش‌آگهی مطلوبی نداشتند. عامل اصلی تأثیرگذار بر وضعیت نهایی بیماران، علت ایست قلبی بود و ریتم قلبی اولیه، تأثیری در پیش‌آگهی بیماران نداشت.
دکتر علی زارع‌مهرجردی، دکتر فاطمه سمیعی‌راد،
جلد ۱۴، شماره ۵۵ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: تومورهای استرومایی دستگاه گوارش، شایعترین نئوپلاسم‌های مزانشیمی دستگاه گوارش می‌باشند. آنها با بروز c-kit شناخته می‌شوند که از نظر تشخیص و درمان مهم است. هدف مطالعه حاضر، بررسی نماهای مورفولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در آنها است. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی است و از روش آسان برای نمونهگیری استفاده شده است. بایگانی آزمایشگاه پاتولوژی سازمان انتقال خون، بین آوریل ۲۰۰۵-۲۰۰۲ مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات کلینیکی بیمارانی که نمونه آنها تحت عنوان GIST(Gastrointestinal stromal tumor) جهت بررسی c-kit ارجاع شده بود، لیست گردید. لامهای H&E(Haematoxylin and eosin) و IHC(Immunohistochemistry) مربوطه، مورد بررسی قرار گرفت و یافته‌ها، ثبت و نتایج با نرم‌افزار (version ۱۰)SPSS آنالیز شدند. یافته‌ها: کلید اصلی اثبات تشخیص GIST، مثبت بودن برای c-kit است. از بین ۳۱ مورد ارجاعی، فقط ۲۲ مورد GIST بودند. از این موارد، ۱۲ مورد، مرد و ۱۰ مورد، زن بودند. میانگین سنی، ۵۱ سال بود. شایعترین محل تومور، معده(۱۲ مورد) و بعد از آن، روده باریک(۹ مورد) و کولون(۱ مورد) بود. محدوده اندازه تومورها ۱۵-۵/۲ سانتی‌متر بود. ۷/۷۲% از تومورها، هیپرسلولار بودند. ۳۱% تومورها، نوع خوش‌خیم سلول دوکی، ۲۳%، نوع بدخیم سلول دوکی، ۲۳%، نوع خوش‌خیم اپیتلیویید و ۲۳% تومورها، از نوع بدخیم اپیتلیویید بودند. تهاجم مخاطی و نکروز به ترتیب در ۷/۲۲% و ۲۷% از تومورها وجود داشت. ۸/۷۲% از تومورها، فعالیت میتوزی بیش از(High power field)hpf ۵۰/۵ داشتند. سایر مارکرهای IHC مثبت شامل Vimentin(۱/۶۳%)، Desmin(۶/۱۳%)، Smooth muscle actin(۷/۲۲%)، S-۱۰۰ protein(۷/۲۲%) و CD۳۴(۶/۶۳%) بود. نتیجه‌گیری: به علت نقش اصلی c-kit در پاتوژنز GIST، بیان c-kit یک یافته مهم برای تشخیص و درمان است. بنابراین تومورهای مزانشیمی که از لحاظ c-kit منفی هستند، خصوصاً با وجود دستجات سلولهای دوکی دلالت بر انواع دیگر تومورها مثل لیومیوما، شوانوما و ... دارند که تقسیم‌بندی آنها باید براساس سایر نشانگرهای IHC صورت گیرد. پیگیری طولانی مدت همه بیماران توصیه می‌شود.
دکتر غلامرضا حمصی، دکتر محمدرضا یاسین‌زاده، دکتر مانی مفیدی، دکتر سعید عباسی ، دکتر داود فارسی، دکتر محمدامین زارع، دکتر ناهید کیانمهر،
جلد ۱۴، شماره ۵۷ - ( ۱۱-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: آپاندیسیت حاد یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران با درد شکم به بخش اورژانس می باشد. برای تشخیص این بیماری، گرفتن شرح حال و معاینه بالینی بهمراه تستهای پاراکلینیکی لازم است، که مدت زمان قابل توجهی طول می‌کشد. از آنجایی که این بیماران از درد شدید شکم رنج می‌برند و برخی از جراحان بخاطر ترس از اختلال در معاینه شکم، از دادن مسکن خودداری می‌کنند، این مطالعه با هدف اثبات این مسأله که آیا تزریق زودهنگام مورفین علاوه بر کاهش درد و ناراحتی بیماران، اختلالی در زمان و دقت تشخیصی پزشک ایجاد می‌کند یا خیر، صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌دار بر روی بیماران با درد شکم مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) که امتیاز آلوارادو بیشتر از ۶ داشتند و با تشخیص آپاندیسیت عمل گردیدند، صورت گرفت. بیماران به صورت دو سوکور به دو گروه دریافت کننده پلاسبو و مورفین تقسیم شدند. زمان مداخله و زمان تشخیص گذاری برای هر بیمار یادداشت شد. نمونه‌های جراحی شده برای گزارش به پاتولوژی ارسال گردیدند. نتایج حاصله با استفاده از آزمون‌های پارامتریک(T Test و Chi-square) و با نرم‌افزار کامپیوتری SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: در مجموع ۲۰۰ بیمار وارد مطالعه شده و به دو گروه دریافت کننده پلاسبو و مورفین تقسیم شدند. نسبت جنسی و میانگین سنی بیماران در دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشت(۰۵/۰p>). مقایسه نتایج پاتولوژی در دو گروه دریافت کننده مورفین و پلاسبو نشان داد که تفاوت آماری معنی‌داری میان دو گروه وجود نداشت(۰۵/۰P>). همچنین میانگین مدت زمان بین مداخله تا تشخیص آپاندیسیت توسط تیم جراحی، اختلاف معنی‌داری میان دو گروه نشان نداد(۰۵/۰P>). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از مخدر باعث اختلال و تاخیر در تشخیص آپاندیسیت حاد نمی‌گردد. بنابراین در بیماران مراجعه کننده با درد حاد شکمی که شک به آپاندیسیت وجود دارد، می‌توان از مسکن استفاده نمود.
دکتر داوود فارسی، دکتر مانی مفیدی، دکتر ناهید کیانمهر، دکتر سعید عباسی، دکتر محمد امین زارع، دکتر حسین شاکر، مهدی رضائی، ندا عشایری،
جلد ۱۵، شماره ۰ - ( تابستان ۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: ۳۰% بیماران قلبی ـ عروقی مراجعه کننده به بخش اورژانس را بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار تشکیل می‌دهند. بیماران با ریسک پایین را می‌توان در صورت نرمال بودن بررسی‌های کلینیکی و پاراکلینیکی، از بخش اورژانس، ترخیص و بصورت سرپایی پیگیری نمود. جهت ترخیص این بیماران پروتکل‌های زیادی پیشنهاد می‌شود. با توجه به امکان انجام اکوکاردیوگرافی به عنوان دستگاهی ارزان، قابل انجام و ایمن برای بیماران بخش اورژانس، در این مطالعه سعی شد تا نقش اکوکاردیوگرافی بر بالین بیمار در پیش‌بینی سرانجام یکماهه بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین بررسی شود.
روش بررسی: این مطالعه به روش همگروهی( Cohort ) در بخش اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بر روی ۱۴۰ بیمار دچار درد قفسه سینه با تشخیص آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین صورت گرفت. بیماران قبل از ترخیص، اکوکاردیوگرافی شده و با استفاده از پیگیری تلفنی، عوارض اتفاق افتاده در طول یکماه پس از ترخیص ثبت گردید. یافته‌های اکوکاردیوگرافی با سرنوشت یکماهه ایشان مورد مقایسه قرار گرفت. کلیه اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. در آنالیز آماری از آزمون‌های فیشر، مجذور کای و t-Test استفاده گردید.
یافته‌ها: ۱/۴۲%(۵۹ نفر) از بیماران، زن و ۹/۵۷%(۸۱ نفر)، مرد بودند. میانگین سنی افراد وارد شده به طرح ۳۹/۵۱ سال(۱۳/۱۰= SD )، بود. افرادی که یافته غیرطبیعی در اکوکاردیوگرافی آنها دیده شد(برون‌ده قلبی کمتر از ۲۰% یا حرکات غیرطبیعی دیواره قلب) در طول یکماه پس از ترخیص بطور معنی‌داری بیشتر از سایر بیماران، مراجعه مجدد به پزشک بعلت درد قلبی داشتند(۰۰۰/۰= p ).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکوکاردیوگرافی قبل از ترخیص، روشی مطمئن در پیش‌بینی حوادث قلبی عروقی در بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین می‌باشد.
دکتر مسعود ناصری‌پور، دکتر سیامک اکبرزاده، دکتر پژمان بختیاری، دکتر پروانه وثوق، دکتر علی احدیان، دکتر عباس زارع مقدم، دکتر مریم الماسی، دکتر شبنم سلیمی،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( بهار ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: اگرچه انجام شیمی درمانی همراه با درمانهای موضعی در کنترل موارد کمتر پیشرفته بیماری رتینوبلاستوم (Retinoblastoma-Rb) بسیار موثر می‌باشد، ولی درمان موارد پیشرفته بیماری نیازمند به‌کارگیری روشهای درمانی مؤثرتری برای کنترل انتشار بیماری به داخل فضای ویتره و یا ساب رتینال می‌باشد. این مطالعه جهت بررسی نقش استفاده توأم از شیمی درمانی و تزریق پری اکولار کربوپلاتین در درمان رتینوبلاستوم پیشرفته داخل چشمی صورت گرفته است.
روش بررسی: مطالعه از نوع مداخلهای آیندهنگر (Prospective interventional case series) می‌باشد. در گروه مورد ۱۶ چشم (از ۱۶ بیمار) مبتلا به رتینوبلاستوم گروه C و D و در گروه شاهد ۱۸ چشم (از ۱۷ بیمار) مبتلا به رتینوبلاستوم گروه C و D قرار داشتند. در هر دو گروه، شیمی درمانی سیستمیک با رژیم VEC و درمانهای فوکال (موضعی) صورت گرفت. در گروه مورد علاوه بر درمانهای فوق، تزریق پری اکولار کربوپلاتین نیز انجام شد. تمام بیماران قبل از ورود به مطالعه تحت معاینه زیر بیهوشی و فوتوگرافی فوندوس با دستگاه
Ret-Cam قرار گرفتند. میزان تزریق کربوپلاتین در هر تزریق به طور متوسط (mg) ۱۵ میلی گرم بود. از نرم‌افزار SPSS V,۱۵ استفاده شد. جهت آنالیز مقایسه‌ای از تست Chi-square یا Fischers exact استفاده شد. مقایسه میانگین در دو گروه با استفاده از تست غیر پارامتریک Mann-Whitney انجام شد.
یافته‌ها: متوسط سن گروه مورد ۶/۲۸ ماه ومتوسط سن گروه شاهد ۶/۲۶ ماه بود. در گروه مورد، ۷ پسر و ۹ دختر و در گروه شاهد، ۷ پسر و ۱۰ دختر قرار داشتند. متوسط تعداد جلسات شیمی درمانی در گروه مورد ۹ سیکل و در گروه شاهد ۳/۹ سیکل بود. در گروه مورد، متوسط تعداد تزریق کربوپلاتین در هر چشم ۳ (۱ تا ۵) بار بود. سایر درمانهای فوکال (کرایوتراپی، براکی تراپی، ترانس پوپیلاری ترموتراپی یا Transpupillary Thermotherapy-TTT) در هر دوگروه تقریباً مشابه هم بودند.
در گروه مورد، ۹ چشم در گروه C و ۷ چشم در گروه D قرار داشتند و در گروه شاهد ۹ چشم در گروه C و ۹ چشم در گروه D قرار داشتند و متوسط زمان پیگیری ۲۷ ماه بود. در پایان مطالعه در گروه مورد ۵ چشم (۳۱%) مورد انوکلئاسیون (تخلیه چشم Enucleantion) قرار گرفتند،
۱۰ چشم به حالت پسرفت بود و یک چشم نیز به کمک براکی تراپی مورد کنترل قرار گرفت، در نهایت ۶۹% بیماران در پایان مطالعه در پسرفت کامل قرار داشتند. در گروه شاهد، ۱۰ چشم (۵۵%) مورد انوکلئاسیون قرار گرفتند و ۸ چشم (۴۵%) به حالت پسرفت بودند.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم اینکه انجام تزریق پری اکولار کربوپلاتین به همراه استفاده توام از شیمی درمانی و درمانهای فوکال در بیماران با Rb پیشرفته با میزان بیشتر حفظ گلوب نسبت به گروه شاهد همراه بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبوده و انجام مطالعه با تعداد نمونه‌های بیشتر و پیگیری طولانیتر توصیه می‌گردد.
دکتر حسین صالحی، دکتر سیدهادی انجم روز، رقیه زارع، نرگس سلطانپور،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( آبان ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه: با وجودی که احتمال وقوع آپاندیسیت استامپ نادر است، ولی هنوز می‌تواند به عنوان یک رویداد کلینیکی مهم قلمداد شود.وقوع آپاندیسیت استامپ اخیراً افزایش یافته است.
معرفی بیمار: در این مطالعه یک مورد آپاندیسیت استامپ در یک مرد ۱۸ ساله با درد ربع تحتانی راست شکم که ۷ ماه قبل سابقه آپاندکتومی داشته، توصیف می‌شود. آپاندیسیت استامپ، پیدایش تغییرات التهابی در استامپ آپاندیس پس از آپاندکتومی قبلی می‌باشد.
نتیجه‌گیری: این گزارش تاکید می‌کند که یک جراح همیشه باید احتمال آپاندیسیت استامپ را در یک فرد با علائم درد شکمی حاد با سابقه قبلی آپاندکتومی مد نظر داشته باشد.
دکتر علی زارع میرزایی، دکتر نسرین شایان‌فر، دکتر احمد استاد علی مخملباف،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( دی ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه: نوکاردیوز مغزی از عوارض نادر در بیماران تحت درمان با داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، بیماران مبتلا به بدخیمی، ایدز و همچنین افراد پیوندی است.
معرفی بیمار: ما در این مقاله به معرفی یک مورد بیمار مبتلا به کرون می‌پردازیم که تحت درمان با داروهای پردنیزولون، سالازین و آزاتیوپرین بوده است که بطور ناگهانی دچار کاهش سطح هوشیاری و علایم لوکالیزه مغزی می‌گردد. در مطالعات تصویر برداری برای بیمار تشخیص آبسه مغزی مطرح شده و بیمار تحت عمل جراحی تخلیه آبسه قرار می‌گیرد. نتایج کشت‌های میکروبی و مطالعات بافت شناسی بیانگر نوکاردیوز مغزی بوده است که پس از درمان آنتی‌بیوتیکی بیمار بهبود می‌یابد.
نتیجه‌گیری: بنابر اطلاعات ما، این اولین مورد گزارش شده از نوکاردیوز مغزی در بیمار مبتلا به کرون تحت درمان با سالازین، پردنیزولون و آزاتیوپرین در مقالات انگلیسی زبان می‌باشد.
