جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای کارخانه
بررسی میزان شیوع کوله سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا در بیماران کووید ۱۹ بستری در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری در سال ۱۳۹۹
دکتر عدنان تیزمغز، دکتر فاطمه کارخانه،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه
بیماری کووید ۱۹ ارگان های مختلف بدن را درگیر کرده و مورتالیتی و موربیدیتی بالایی در سراسر دنیا داشته است. علی رغم بررسی‌های انجام شده در مورد ارگانهای مختلف، در مورد سیستم و مجاری صفراوی گزارشات به مراتب کمتری وجود دارد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع کوله سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا در بیماران کووید ۱۹ بستری در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری در سال ۱۳۹۹ انجام شده است.
مواد و روش‌ها
 در این مطالعه مقطعی تمامی بیماران مبتلا به کووید ۱۹ که طی سال ۱۳۹۹ در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری بستری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از پرونده بیماران بر اساس بررسی های بالینی و سونوگرافی بروز کوله سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا در بیماران ارزیابی گردید. همچنین میزان درگیری و شدت بیماری کووید ۱۹ در بیماران بر اساس معاینات بالینی، یافته های تصویربرداری و پاراکلینیک مشخص گردید. در پایان اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش‌های آماری مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته ها
 در این مطالعه از بین ۹۴۳ بیمار، ۵۴۶ مرد (۹/۵۷%) و ۳۹۷ زن (۱/۴۲%) حضور داشتند. میانگین سنی افراد ۹۱/۵۸ ±  ۴۹/۷ و بازه‌ی سنی ۴۰ تا ۷۶  سال بود. ۷۴ نفر (۸/۷%) از بیماران درگیری مولتی ارگان و در ۸۶۹ نفر (۲/۹۲%) تنها یک ارگان درگیر بود. هم چنین بیشترین فرم شدت بیماری کووید ۱۹ نیز مربوط به شدت متوسط در ۷۱۲ (۵/۷۵٪) نفر بود. درصد فراوانی کوله سیستیت بدون سنگ در ۱۳۵ نفر (۳/۱۴%) و هیدروپس کیسه صفرا ۲۱ نفر (۲/۲%) ازیابی شد. بین درصد فراوانی کوله سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا در جنسیت های مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (p value<۰,۰۵). هم چنین درصد فراوانی کوله سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا به تفکیک درگیری ارگان های مختلف و در شدت های مختلف بیماری کووید ۱۹ نیز اختلاف معنی داری نشان داد (p value<۰,۰۵).
نتیجه گیری
بدین ترتیب نتایج مطالعه‌ی ما حضور و شیوع بیماری‌های مرتبط با سیستم و مجاری صفراوی همچون کوله‌سیستیت بدون سنگ و هیدروپس کیسه صفرا در بیماران کووید ۱۹ را نشان می دهند و پیشنهاد می‌شود این بیماری‌ها با استفاده از معاینات بالینی و روش های تصویربرداری مورد بررسی قرار گیرد. هم چنین فرم های شدید بیماری کووید ۱۹ و درگیری ارگان های مختلف از جمله پارامتر های مهم در تعیین پروگنوز بیماران و نیازمند بررسی دقیقتر می باشد تا  از تشدید بیماری و مشکلات همراه جلوگیری شود.
 
مروری بر مکانیسم و عملکرد پپتید شبه گلوکاگون-۱ و آگونیست‌های گیرنده آن در بهبود دیابت نوع دو
سیده آیدا نیک کار، عرفان فریدونی، علی اصغر کارخانه، نجف الهیاری فرد،
جلد ۲۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت نوع دو یک مشکل عمده بهداشت عمومی جهانی است که یک بار جهانی سنگین بر سلامت عمومی و هزینه­های اقتصادی قابل‌توجه بر جامعه تحمیل می‌کند. دیابت نوع دو شایع‌ترین نوع دیابت هست. GLP-۱ یا پپتید شبه گلوکاگون-۱ یکی از انواع اینکرتین­ها یا هورمون‌های گوارشی است که فعالیت آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو کاهش یافته است. تجویز GLP-۱ به بیماران مبتلا به دیابت نوع دو منجر به طبیعی شدن شرایط هایپرگلیسمی می‌شود. بنابراین استراتژی‌های مبتنی بر افزایش GLP-۱ و نیز استفاده از آگونیست­های گیرنده GLP-۱ اهداف مناسبی برای درمان دیابت نوع دو به نظر می‌رسند. در این مقاله مروری بر ارتباط بین پپتید GLP-۱ و دیابت نوع دو خواهیم داشت و هدف از این مطالعه مرور عملکرد، مکانیسم های مولکولی، توالی و ساختار، گیرنده و اگونیست های گیرنده این پپتید موثر بر دیابت نوع دو می باشد.
روش کار: در این مقاله با کلیدواژه­های دیابت نوع دو و GLP-۱ یا پپتید شبه گلوکاگون-۱، آخرین یافته­های علمی منتشرشده در پنج سال اخیر منتهی به سال ۲۰۲۱ در پایگاه­های داده PubMed, Web of Science, Scopus, ScienceDirect, Google Scholar  مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بصورت مکانیسم عملکرد، چگونگی فعالیت، توالی، ساختار، اندام­های متاثر از GLP-۱ و معرفی آگونیست­های گیرنده GLP-۱  ارائه شده است.
یافته ­ها و نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد نقش GLP-۱ در متابولیسم شامل ترشح انسولین، مهار گلوکاگون، حفظ سلول β، سرکوب تخلیه معده، بی‌اشتهایی، کاهش وزن بدن، تشکیل استخوان و محافظت از برخی اندام‌ها (مغز، قلب و کلیه) است. فعال‌سازی گیرنده GLP-۱، منجر به تولید cAMP و فعال‌سازی وابسته به cAMP مسیرهای پیام‌رسان دوم، مانند مسیرهای پروتئین کیناز A (PKA) و Epac۲ می‌شود. این مسیرها نیز در انواع رویدادهای درون سلولی، از جمله تغییر فعالیت کانال یونی، افزایش سطح کلسیم سیستولیک و افزایش اگزوسیتوز گرانول‌های حاوی انسولین که همگی در تحریک ترشح انسولین به روش وابسته به گلوکز شرکت می کنند، درگیر هستند. آگونیست­های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-۱ به‌عنوان مقلدهای اینکرتین نیز شناخته می‌شوند. با توجه به عدم کفایت روش‌های درمانی موجود جهت کنترل افزایش روزافزون بیماری دیابت نوع دو در سراسر جهان، آگونیست­های گیرنده GLP-۱ به عنوان رویکرد درمانی جدیدی جهت بهبود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو توسعه یافته اند. آگونیست­های گیرنده GLP-۱ تأیید شده عبارت‌اند از: Exenatide ، Liraglutide ، Lixisenatide ، Albiglutide ، Dulaglutide، Semaglutide.

 
صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb