زمینه و هدف: با توجه به نقش عوامل خطرساز روانی – اجتماعی، رفتاری و کیفیت زندگی ناسالم در سبب‍شناسی و فیزیوپاتولوژی اختلالات قلبی- عروقی؛
هدف پژوهش حاضر مقایسه فرسودگی حیاتی و تیپ شخصیتیD در افراد مبتلاء به بیماری قلبی
انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی با افراد بهنجار است.
روش کار: مطالعه‍ی حاضر از نوع علی - مقایسه‍ای است که در آن، ۱۰۰ بیمار مبتلاء به بیماری
قلبی - عروقی (۵۰ بیمار انفارکتوس میوکارد حاد و ۵۰ بیمار نارسایی قلبی) و ۵۰ نفر از
افراد سالم از طریق همتاسازی با گروه بیمار به روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه‍های فرسودگی حیاتی ماستریخت و تیپ شخصیتی D دنولت ابزارهای جمع‍آوری اطلاعات بوده و داده‍ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‍ها:
یافته‍های پژوهش نشان داد بین
بیماران قلبی و افراد عادی از نظر تیپ شخصیتی D و مولفه‍های آن (بازداری اجتماعی و عاطفه منفی) و فرسودگی حیاتی تفاوت معناداری وجود دارد. اما هیچ‍گونه تفاوتی میان بیماران انفارکتوس میوکارد
حاد و نارسایی قلبی مشاهده نشد.
نتیجه‍گیری :با توجه به اینکه فرسودگی حیاتی و تیپ شخصیتی
D
از ریسک فاکتورهای مهم و تأثیرگذار در زندگی بیماران قلبی است، نتایج این پژوهش به نقش آموزش و
مداخلات درمانی برای ارتقاء کیفیت زندگی بیماران قلبی -عروقی اشاره دارد.
