۴ نتیجه برای محمدخانی
مهشید طهماسبی، پروانه محمدخانی، مهدیه عزیزی،
جلد ۲۹، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: تاکنون پژوهشی که به طور عینی اثربخشی درمان شفقت بر نشانه های اختلال بد ریخت انگاری در دختران را مورد بررسی و تایید قرار داده شده باشد، صورت نگرفته است. لذا پژوهش حاضر بدنبال اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نشانههای اختلال بد ریخت انگاری در دختران دارای نشانههای اختلال بدریخت انگاری در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشـی (طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دختران دارای اختلال بدریخت انگاری تشکیل دادند که در سال ۱۴۰۱ به مراکزی مانند کلینیکهای مشاوره و جراحی زیبایی و همچنین بیمارستانهای روانی در سطح شهر تهران مراجعه نموده بودند. نمونه پژوهش ۴۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفت (هرگروه ۲۰ نفر). گروه آزمایش به مدت ده جلسه دو ساعته، درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند اما گروه کنترل، تا پایان طرح هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بدریخت انگاری بدن استوزین و همکاان (۲۰۰۷) بوده است. از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که از نظر اختلال بد ریخت انگاری تفاوت معنیداری بین گروه درمان مبتنی بر شفقت و کنترل وجود داشت و ۴۳ درصد از تفاوت اختلال بدریخت انگاری به وسیله درمان مبتنی بر شفقت قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش درمان متمرکز بر شفقت موجب بهبود بدریخت انگاری گردید لذا پیشنهاد میشود که مشاوران و مراکز روان درمانی از رویکرد شفقت درمانی جهت بهبود این اختلال در افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری استفاده کنند.
فروغ خلیلی زاده ماهانی، پروانه محمدخانی، آزاده ابویی،
جلد ۲۹، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: ویروس کرونای جدید که مسئول بیماری کووید-۱۹ است، به شدت بیماری را نشان داد و به سرعت به یک موضوع جهانی بی‌سابقه تبدیل شد که نه تنها منجر به مرگ و میر فراوان شد، بلکه پیامدهای روانی، روانپزشکی، رابطه‌ای و اقتصادی را نیز در پی داشت. لذا پژوهش حاضر بدنبال اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد (اکت) بر نشانههای سوگ و پریشانی عاطفی ناشی از کرونا در بازماندگان درجه یک در بیمارستان های شهر کرمان سال ۱۴۰۰ میباشد.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشـی (طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون) است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر تمامی بازماندگان درجه یک افراد فوت شده بر اثر کووید ۱۹ است که در بیمارستانهای سطح شهر کرمان نام آنها در لیست فوت به دلیل کرونا درج گردیده و مدت سه ماه تا یک سال از مرگ آنها گذشته بود و نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند افراد انتخاب شده. ابزار این پژوهش پرسشنامه آثار سوگ هوگان و همکاران(۲۰۰۱) و پرسشنامه پریشانی عاطفی کدینگتون و همکاران (۲۰۲۰) بوده است. تحلیل داد ها این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره صورت گرفته است.
یافته‌ها: دادههای آماری بیانگر این است که از نظر نشانههای سوگ تفاوت معنیداری بین گروه آزمایش و گروه گواه در مرحله بعد از مداخله وجود داشت نشانه های سوگ و پریشانی عاطفی را کاهش داد و ۱۹ درصد از تفاوت نشانه های سوگ و ۱۶ درصد از تفاوت پریشانی عاطفی به وسیله درمان پذیرش و تعهد (اکت) قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش با تمرکز بر تکنیک های پذیرش و تمرکز حواس میزان پذیرش را در آزمودنیهایی که دچار سوگ هستند افزایش میدهد و باعث میشود آزمودنیها فقدان را به عنوان جزئی از زندگی بپذیرند و کمتر درگیر افکار شکست شوند.
ریحانه محمدخانی، ندا خالدی، حمید رجبی، علیرضا کمکی، ایرج صالحی،
جلد ۲۹، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: ورزش در دوران بارداری به عنوان یک فاکتور محیطی مثبت در جهت پیشگیری از بیماریهای مزمن در فرزندان مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تمرین تناوبی شدید مادری قبل و حین بارداری بر بیان ژنهای قلبی Sirt۶ و IGF۲ به عنوان فاکتورهای سلامت قلبی تولههای ماده بالغ بود.
روش کار: ۲۴ سر موش صحرایی در سه گروه مادری کنترل، تمرین قبل از بارداری و تمرین قبل و حین بارداری تقسیم شدند. تمرین قبل از بارداری ۶ هفته و حین بارداری ۳ هفته با ۹۵-۸۰ درصد سرعت بیشینه به همراه دو دقیقه استراحت انجام شد. پس از زایمان، تولهها متناسب با گروه تمرینی مادر خود گروهبندی و تا رسیدن به سن بلوغ نگهداری شدند. میزان بیان ژنهای Sirt۶ و IGF-۲ در بافت قلب به روش RT-PCR اندازهگیری شد.
یافته ها: تمرین تناوبی شدید مادری منجر به تفاوت معناداری از نظر تعداد تولهها (۱۶/۰=P) و تعداد تولههای نر و ماده (۱۰/۰=P) بین گروههای مختلف مادری نشد. در همین راستا بین وزن تولد (۲۴۶/۰= P) فرزندان گروههای مختلف تمرینی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. تمرین مادری قبل و حین بارداری بطور معناداری باعث افزایش بیان ژن Sirt۶ (۰۰۰۱/۰ =P) در تولههای ماده شد.
نتیجه گیری: یافتههای فوق پیشنهاد میدهند که تاثیر مثبت تمرین تناوبی مادری میتواند از تولههای بالغ در برابر بیماریهای مزمن محافظت کند.
لیلا معظمی گودرزی، مژگان سپاه منصور، پروانه محمدخانی، پروانه قدسی،
جلد ۳۰، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: پدیده باروری یک روند طبیعی در موجودات زنده است. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر اسکیماتراپی بر پریشانی روان¬شناختی، خودکارآمدی ناباروری و کیفیت زندگی زنان نابارور بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر که با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه انجام شد. از بین زنان نابارور مراجعه‌‌‌کننده به مراکز درمان ناباروری شهر تهران به روش نمونه¬گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. سپس تمام آزمودنی¬ها پرسشنامه¬های خودکارآمدی ناباروری (ISE) کوزینو و همکاران (۲۰۰۶)، پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی کسلر (۲۰۰۲ K۱۰) و پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶-SF را تکمیل کردند در ادامه اعضای گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۲ ساعته در برنامه درمانی شرکت کردند. و در خاتمه مجددا پرسشنامه¬ها توسط آزمودنی¬ها تکمیل شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون نشان داد بین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و اسکیماتراپی بر پریشانی روان‌شناختی (P=۶۶/۰)، خودکارامدی ناباروری (P=۹۳/۰) و کیفیت زندگی (P=۹۸/۰) زنان نابارور تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: مداخلات درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی از راهبردهای درمانی اثربخش برای بهبود پریشانی روان شناختی، خودکارآمدی ناباروری و کیفیت زندگی زنان بارور است.
