جستجو در مقالات منتشر شده


۱۲ نتیجه برای قنبری
بررسی اثرات نانوساختار گرافن سلولزعلیه میکروب های بیماریزای انتروکوک فکالیس، سالمونلا، کلبسیلا پنومونیه، استافیلوکوکوس اورئوس
دکتر فاطمه قنبری، دکتر داوود ستمدیده، دکتر پروانه ناصرزاده، دکتر ارش جواد موسوی،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
     در طول دو دهه گذشته، بیماری های عفونی در حال ظهور سلامت عمومی جهانی را تهدید می کند. نکته مهم در رابطه با کلیه بیماری های عفونی این است که باکتری ها به دلیل توانایی سریع و موثر در سازگاری با تغییرات محیطی مکانیسم های زیادی برای فرار از اثرات دارو ایجاد می کنند .در طول سال ها، مقاومت به داروهای ضد میکروبی به طور فزاینده ای گسترش یافته است و این منجر به تهدید قابل توجهی برای سلامت عمومی شده است. لیست طولانی باکتری های مقاوم به دارو شامل استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به سولفونامید، مقاوم به پنی سیلین، مقاوم به متی سیلین و مقاوم به وانکومایسین، استرپتوکوکوس پیوژنس مقاوم به ماکرولید، استرپتوکوکوس پنی سیلین مقاوم به پنی سیلین، مولتی کومتراکوکوکوسینتروکستراست، نایسریا گونوره مقاوم به پنی سیلین (PPNG)، انتروباکتر کلوآکا، اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه، شیگلا فلکسنری، سالمونلا انتریکا، اسینتوباکتر بومانی، سودوموناس آئروژینوزا، ویبریو اکولو پرسولرمی باشد. ۴۰ تا ۶۰ درصد از سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس که در بیمارستان‌های ایالات متحده و بریتانیا یافت می‌شوند به متی سیلین (MRSA) مقاوم هستند، و بیشتر این سویه‌ها به چندین آنتی‌بیوتیک نیز مقاوم هستند.بیشتر آنتی بیوتیک ها ده ها سال پیش ساخته شده اند، بنابراین دیگر به عنوان عوامل ضد باکتریایی برای محل اتصال صحیح باکتری ها مورد هدف قرار نمی گیرند زیرا باکتری ها ژنوم خود را به عنوان یک ابزار محافظتی تکامل داده اند. مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک های رایج منجر به افزایش تلاش ها برای کشف و سنتز عوامل میکروبی برای جایگزینی داروهای فعلی شده است.همانطور که نانوپزشکی به طور مداوم پیشرفت می کند، رویکردهای نوآورانه متمرکز بر بهبود انتقال داروهای ضد میکروبی محلی در حال ظهور هستند. نانوذرات می‌توانند در برخورد با عوامل پاتوژن محتوای خود را که شامل انتی بیوتیک ها می باشند را آزاد بنمایند. نانوذرات با تعدیل تعامل دارو و پاتوژن به روشی پاسخگو، قرار گرفتن در معرض دارو را به حداقل می‌رسانند و در نتیجه رشد مقاومت را کاهش می‌دهند. برای انتشار پاسخگوی آنتی بیوتیک، نانوذرات پلیمری با پیوندهای متقابل مستعد تخریب آنزیمی ساخته شده‌اند. به عنوان مثال، یک فرمول نانوژل حاوی هسته‌های متقاطع پلی فسفواستر پایدار بود، اما در پاسخ به فسفاتاز فعال یا فسفولیپاز تولید شده توسط باکتری MRSA تجزیه شد، که منجر به انتشار داروی خاص محل ضایعه و مهار رشد باکتری‌ها شد. نانوذرات ساخته شده با پایه ی پلی اتیلن گلیکول (PEG) به گونه ای طراحی شده اند که در پاسخ به آنزیم هایی از جمله پنی سیلین G آمیداز و β-لاکتاماز مسئول تجزیه مولکول های آنتی بیوتیکی برای مقاومت، تحت شکاف زنجیره جانبی و تبدیل ریزساختاری قرار گیرند. این فرمول تحویل انتخابی سویه آنتی‌بیوتیک‌ها به MRSA را در شرایط آزمایشگاهی و بهبود بهبود زخم در مدل موش in vivo نشان داد. علاوه بر این، لیپوزوم ها با اتصال نانوذرات باردار کوچک بر روی سطوح برای انتشار خواص ضد میکروبی طراحی شدند.  یکی دیگر از نانوذراتی که در مطالعه ی پیش رو بر آن تمرکز شده است نانوذرات سلولز می باشند. نانو سلولز می تواند به عنوان یک عامل ضد میکروبی در برابر میکروب ها انتخاب مناسبی باشد.این ماده به دلیل سازگاری و خواص عالی از جمله داشتن سطح به حجم  بالا، زیست تخریب پذیر بودن، تجدید پذیر بودن، امکان عملکرد سطحی و برخورداری از استحکام مکانیکی بالا، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. اخیراً پیشرفت‌ها در فناوری نانو، به‌ویژه توسعه نانوذرات برای دارورسانی، تأثیر قابل‌توجهی در پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی ایجاد کرده است. سیستم‌های  تحویل نانوذرات حلالیت دارو را افزایش می‌دهند، مولکول‌های دارو را به مکان‌های مورد نظر هدف قرار می‌دهند و چندین دارو را به طور همزمان منتقل می کنند. تعدادی از سیستم های دارورسانی مبتنی بر نانوذرات برای استفاده بالینی از جمله درمان عفونت ها تایید شده اند. در همین حال، فرمولاسیون نانوذرات ضد میکروبی به طور فزاینده ای مورد بررسی قرار می گیرد و بسیاری از آنها تحت مراحل مختلف آزمایشات پیش بالینی و بالینی قرار دارند.بر اساس گزارش ها، نانوسلولز یکی از موثرترین موادی است که می تواند ویژگی ضد میکروبی برای چندین سوبه ی باکتریایی داشته باشد. نانوسلولز به تنهایی نمی تواند از انسان در برابر عفونت محافظت کند زیرا یک عامل ضد میکروبی نیست، اما مواد ضد میکروبی مبتنی بر نانوسلولز می توانند از طریق اصلاح سطح با عوامل ضد میکروبی در برابر عفونت موثر باشند. نانوسلولز ها عمدتا گروه‌های عملکردی مختلفی از جمله آلدهید و گروه‌های آمونیوم چهارتایی دارنند که به آنها خواص باکتریواستاتیک و زیست سازگار می‌دهد. استفاده از سایر عوامل ترکیب سلولی برای خواص ضد میکروبی، از جمله نانوذرات اکسید فلز/فلز مانند طلا (Au)، نقره (Ag)، مس (Cu)، اکسید مس (II) (CuO)، اکسید منیزیم (MgO)، اکسید روی (ZnO) و دی اکسید تیتانیوم  (TiO۲)، کیتوزان، سیلان ها و کلریناز گزارش شده است. در سال های اخیر مواد ضد میکروبی مبتنی بر نانوسلولز کاربردهای زیادی در زمینه های مختلف صنعت به خود جلب کرده است. تعداد کل انتشارات نشان دهنده روند رو به افزایش مطالعات در زمینه نانوسلولزها به عنوان عوامل ضد باکتریایی طی سال های گذشته است. در این مطالعه، نانوکامپوزیت سلولز-گرافن را از منابع ارزان قیمت تهیه کردیم و فعالیت ضد باکتریایی آن را در برابر باکتری‌های بیماری‌زای انسانی بررسی کردیم. ساختار سلولز-گرافن با طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشخص شد. در مرحله دوم، برای تعیین فعالیت ضد باکتریایی نانوکامپوزیت سنتز شده، از روش انتشار در آگار استفاده شد و فعالیت ضد باکتریایی نانوکامپوزیت سلولز گرافن را با نانوذرات نیترات نقره مقایسه کردیم. نتایج نشان داد که نانوکامپوزیت سلولز-گرافن دارای فعالیت ضدباکتریایی خوبی روی سویه های باکتریایی آزمایش شده بود و در همه موارد فعالیت نانوکامپوزیت سلولز-گرافن بیشتر از نیترات نقره بود.
بررسی اثر عصاره آبی زعفران برحافظه و یادگیری موش‌های صحرایی نر دیابتی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین (Streptozotocin)
دکتر زهرا کیاسالاری، دکتر محسن خلیلی، لیلا قنبریان،
جلد ۱۹، شماره ۹۵ - ( ۲-۱۳۹۱ )
چکیده

  زمینه و هدف: دیابت قندی موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت در جامعه انسانی و حیوانات آزمایشگاهی می گردد. با توجه به وجود شواهد متعدد مبنی بر اثرات بهبود دهنده دیابت بوسیله گیاه زعفران و اثر تقویت کننده مصرف آن بر حافظه و سلامت روان، در این مطالعه اثر تجویز داخل صفاقی و مزمن عصاره گیاه زعفران ( Crocus sativus ) بر یادگیری و حافظه در موش­های صحرایی دیابتی بررسی شده است.

  روش کار: در این تحقیق که یک مطالعه آزمایشگاهی می باشد، تعداد ۶۰ سر موش صحرایی نر به دو گروه سالم و دیابتی تقسیم شدند. موش‌های گروه سالم و دیابتی هر کدام به سه زیر گروه عدم درمان و درمان با عصاره آبی زعفران با دوزهای ۳۰ و mg/kg ۶۰ قرار گرفتند. هم چنین هر یک از زیر گروه‌های تحقیق با دو روش ماز Y و جعبه شاتل ( Shuttle box ) مورد آزمون حافظه قرار گرفتند.­ داده های آزمون Y (درصد تناوب رفتار) و جعبه شاتل (تاخیر اولیه و تاخیر حین عبور) در گروه های مختلف با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست کمکی توکی ( Tokey ) مورد ارزیابی قرار گرفتند

  یافته ها : تیمار موش های دیابتی با عصاره زعفران از افزایش تاخیر اولیه (کاهش اکتساب یادگیری) بصورت معنی­دار جلوگیری نمود (۰۱۹/۰ p< ). هم چنین به دنبال تزریق عصاره با دوز mg/kg ۶۰ از کاهش بارز تاخیر حین عبور (یاد آوری اطلاعات) در موش ­ های دیابتی جلوگیری به عمل آمد (۰۴۵/۰ p< ). داده های آزمون ماز نشان داد که درصد رفتار متناوبی در گروه­های دیابتی تحت تیمار با عصاره۳۰ و mg/kg ۶۰ زعفران نسبت به گروه کنترل بترتیب کاهش معنی دار با ۰۱۹/ p < و ۰۰۸/۰ p< پیدا کرده اند.

  نتیجه­گیری: مصرف مزمن عصاره زعفران بر توانایی نگهداری اطلاعات درانبارهای حافظه و یادآوری آن‌ها درحیوانات دیابتی موثر است ولی موجب بهبود حافظه فضایی در موش ­ های دیابتی نمی­گردد.


ارزیابی اختلالات شخصیتی در بیماران مبتلا به صرع ایدیوپاتیک مراجعه کننده به کلینیک صرع بیمارستان رسول اکرم
عاطفه قنبری جلفایی، مهدی نصراصفهانی، زهرا میربلوک جلالی، شیما تمنایی،
جلد ۲۱، شماره ۱۲۹ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
 

زمینه و هدف: شیوع اختلالات روانپزشکی و رفتاری در بیماران مبتلا به صرع مزمن بالا بوده و اختلالات شخصیت در مطالعات مختلف در این بیماران بین ۴ تا ۳۸% گزارش شده است. وجود اختلالات شخصیت در بیماران مصروع می تواند منجر به اختلال در عملکرد، رعایت دستورات درمانی اعم از دارویی و غیردارویی و سازگاری با بیماری و سایر استرس ها شود که همگی در کنترل حملات صرع نقش دارند و بدیهی است تشخیص و درمان آن سبب کمک به درمان می‌شود. هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی های شخصیتی بیماران مصروع به وسیله MCMI III و بررسی رابطه آن با متغییرهای مرتبط با صرع بود.

 

روش کار: بیمارانی مبتلا به صرع که در طول ۱۰ ماه به درمانگاه صرع بیمارستان رسول اکرم (ص) مراجعه کردند وارد مطالعه شدند. گردآوری اطلاعات مرتبط با حملات صرع به وسیله روانپزشک و با استفاده از اطلاعات کلینیکی در دسترس مثل پرونده، شرح حال، معاینات، مشاهدات بالینی و EEG انجام گرفت و ویژگیهای شخصیتی به وسیله پرسشنامه MCMI III به دست آمد.

 

یافته‌ها: شایع ترین اختلال شخصیت اختلال شخصیت افسرده (%۱۹) بود و در مجموع %۳۶ بیماران حداقل به یک نوع اختلال شخصیت مبتلا بودند. وضعیت شغلی-تحصیلی در بیماران مبتلا به اختلالات شخصیت بدتر بود. خصوصیات مرتبط با صرع ارتباط معنی داری با ابتلا به اختلالات شخصیت نداشتند.

 نتیجه گیری: اختلالات شخصیت در بیماران مبتلا به صرع شایع و نیازمند توجه است.

 

 
تاثیر ترکیبی شناخت درمانی گروهی و رژیم درمانی بر کاهش وزن و خودکارآمدی زنان مبتلا به چاقی
حمیدرضا ساسان فر، رضا شا بهاری، عبدالرضا پازوکی، محدثه پیشگاه رودسری، عاطفه قنبری جلفایی،
جلد ۲۳، شماره ۱۴۸ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده

زمینه و هدف: شیوع چاقی در جامعه رو به افزایش است و درمان آن همیشه با چالش‌هایی همراه بوده است. در سال‌های اخیر روان‌درمانی در کنار سایر درمان‌های چاقی جایگاه مهمی پیدا کرده است. این پژوهش به مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی گروه‌درمانی شناختی همراه با رژیم‌درمانی با رژیم‌درمانی به‌تنهایی بر افزایش کارآمدی و کاهش وزن زنان مبتلا به چاقی پرداخته است.

روش کار: از بین ۱۶۸ آزمودنی، پس از غربالگری نهایی و بررسی معیارهای ورود، ۱۶ آزمودنی به‌صورت تصادفی ساده برای شرکت در دو گروه‌درمانی ترکیبی و گروه رژیم‌درمانی انتخاب شدند. پس از اندازه‌گیری وزن اعضای هر دو گروه، پرسشنامه‌ی مقیاس سبک زندگی مبتنی بر کارآمدی وزن در اختیار آنان قرار گرفت. سپس مداخله شناخت درمانی گروهی به گروه درمان ترکیبی ارائه شد و از جلسه‌ی چهارم مداخله گروهی هر دو گروه تحت مداخله رژیمی در ۸ جلسه و هر دو هفته یک‌بار انجام پذیرفت. در تحلیل داده‌ها از دو روش قصد درمان (Intention to treat) و پری پروتکل (Pre-protocol) استفاده شد.

یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که به‌طور معناداری ترکیب گروه‌درمانی شناختی همراه با رژیم‌درمانی منجر به کاهش وزن بیش‌تر (۰۵/۰>p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز افزایش خود کارآمدی در زنان مبتلا به چاقی (۰۵/۰>p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) می‌گردد. میان خود کارآمدی زنان مبتلا به چاقی در ابتدای درمان با میزان کاهش وزن آن‌ها پس از درمان (۰۵/۰<p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز میان این خودکارآمدی با نرخ ترک درمان ارتباط معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰<p).

نتیجه­گیری: یافته­ها اثرات استفاده از گروه‌درمانی چاقی در جهت افزایش موفقیت در کاهش وزن را نشان می‌دهد.

زمینه و هدف: شیوع چاقی در جامعه رو به افزایش است و درمان آن همیشه با چالش‌هایی همراه بوده است. در سال‌های اخیر روان‌درمانی در کنار سایر درمان‌های چاقی جایگاه مهمی پیدا کرده است. این پژوهش به مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی گروه‌درمانی شناختی همراه با رژیم‌درمانی با رژیم‌درمانی به‌تنهایی بر افزایش کارآمدی و کاهش وزن زنان مبتلا به چاقی پرداخته است.

روش کار: از بین ۱۶۸ آزمودنی، پس از غربالگری نهایی و بررسی معیارهای ورود، ۱۶ آزمودنی به‌صورت تصادفی ساده برای شرکت در دو گروه‌درمانی ترکیبی و گروه رژیم‌درمانی انتخاب شدند. پس از اندازه‌گیری وزن اعضای هر دو گروه، پرسشنامه‌ی مقیاس سبک زندگی مبتنی بر کارآمدی وزن در اختیار آنان قرار گرفت. سپس مداخله شناخت درمانی گروهی به گروه درمان ترکیبی ارائه شد و از جلسه‌ی چهارم مداخله گروهی هر دو گروه تحت مداخله رژیمی در ۸ جلسه و هر دو هفته یک‌بار انجام پذیرفت. در تحلیل داده‌ها از دو روش قصد درمان (Intention to treat) و پری پروتکل (Pre-protocol) استفاده شد.

یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که به‌طور معناداری ترکیب گروه‌درمانی شناختی همراه با رژیم‌درمانی منجر به کاهش وزن بیش‌تر (۰۵/۰>p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز افزایش خود کارآمدی در زنان مبتلا به چاقی (۰۵/۰>p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) می‌گردد. میان خود کارآمدی زنان مبتلا به چاقی در ابتدای درمان با میزان کاهش وزن آن‌ها پس از درمان (۰۵/۰<p برای هر دو نمونه‌های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز میان این خودکارآمدی با نرخ ترک درمان ارتباط معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰<p).

نتیجه­ گیری: یافته­ها اثرات استفاده از گروه‌درمانی چاقی در جهت افزایش موفقیت در کاهش وزن را نشان می‌دهد.


مقایسه واکنش گونه های آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس نایجر با IgE سرم بیماران مبتلا به ازدیاد حساسیت تیپ یک
مژگان ابراهیمی، مهربان فلاحتی، مریم رودباری، سمیه قنبری، کبری مختاریان، مجید خوش میرصفا، رضا فلک، علیرضا سالک مقدم،
جلد ۲۳، شماره ۱۵۱ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده

زمینه و هدف: آسپرژیلوس­ها نقش قابل توجهی در بروز آلرژی­های تنفسی دارند. هدف این مطالعه بررسی الگوی پاسخ ایمونولوژیک هومورال IgE گونه­های آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس نایجر با سرم بیماران دچار ازدیاد حساسیت تیپ یک به آسپرژیلوس­ها بود.

روش بررسی: عصاره تهیه شده از قارچ­های مورد نظر دیالیز و غلظت پروتئینی عصاره­ها با روش برادفورد اندازه­گیری شد و الگوی الکتروفورزی پروتئین­ها با SDS-Page بررسی گردید. بیماران حساس و کنترل­ها بر اساس علائم بالینی و تست پریک انتخاب شدند و با استفاده از سرم بیماران و روش­های الایزا و وسترن بلات واکنش متقاطع IgE بین آلرژن­های سوش­های مورد نظر بررسی گردید.

یافته­ها: در الکتروفورز عصاره گونه­ها، باندهای پروتئینی در محدوده ۱۱ الی ۱۰۰ کیلودالتون مشاهده شد که باندهای پروتئینی واضح­تر در محدوده ۴۶ تا ۱۰۰ کیلودالتون قرار داشتند. در آزمون الایزا اختلاف چشمگیری در واکنش سرم بیماران آلرژیک و گروه کنترل در مورد هر سه قارچ مشاهده شد. اما نتایج الایزای بیماران در سه گونه مطرح شده با هم اختلاف فاحشی نشان نمی­داد. در وسترن بلات نیز باندهای شاخصی در وزن­های مختلف مشاهده شد.

نتیجه­گیری: پروتئین­های آلرژی­زا در گونه­های بررسی شده تاحدودی متفاوت هستند بنابراین تفاوت واکنش ایمنی بیماران می­تواند مربوط به تفاوت زمینه ژنتیکی افراد مورد مطالعه، تفاوت سطح مواجه بیماران با قارچ­های محیطی و یا تفاوت قدرت آلرژی­زایی عصاره­های مورد مطالعه و تکنیک­های بکار رفته باشد. 


تأثیر دویدن با شدت بالا بر سطح آدروپین سرم و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق
رضا امیدی قنبری، رحمان سوری، احمد همت فر،
جلد ۲۶، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که آدروپین با هموستاز متابولیک ارتباط دارد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر دویدن با شدت بالا بر سطح آدروپین سرم و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق بود.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد ۲۵ پسر نوجوان چاق (سن ۷۱/۰±٤٠/۱۳ سال؛ وزن ۳۷/۸±۰۵/۸۶ کیلوگرم) در این پژوهش به طور تصادفی و هدفمند انتخاب و در دو گروه دویدن با شدت بالا و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت ۷۵-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب، چهار جلسه در هفته به مدت ۱۰ هفته انجام دادند. داده­ها با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنی­داری ۰۵/۰P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که وزن (۰۰۱/۰P=) و درصد چربی بدن (۰۲۰/۰P=) در گروه دویدن با شدت بالا در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. سطوح آدروپین سرم در گروه دویدن با شدت بالا نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری یافت (۰۰۳/۰P=). بین تغییرات آدروپین با تغییرات وزن، درصد چربی بدن و HOMA-IR همبستگی معناداری مشاهده گردید (٠٥/٠P≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد دویدن با شدت بالا با اﻓﺰایﺶ ﺳﻄﻮح آدروﭘﯿﻦ ﺳﺮم و در نتیجه ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ.
رفتار گرلین در فعالیت‌های ورزشی و تمرین
سید مرتضی طیبی، امیرحسین احمدی حکمتی کار، عباس قنبری نیاکی، رزیتا فتحی،
جلد ۲۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
گرلین، یک هورمون پپتیدی می‌باشد که از ۲۸ اسیدآمینه تشکیل شده است و از سلول های اپسیلون بخش درون ریز لوزالمعده ترشح می شود و یک هورمون پپتیدی اخیراً کشف شده ای است که با ترشح هورمون رشد (Growth Hormone-GH) و تنظیم هومئوستاز انرژی و انسولین در ارتباط است. به این دلیل که فعالیت‌های بدنی و تمرینات ورزشی سبب بر هم خوردن تعادل انرژی شده و محرکی برای ترشح GH می باشند، از این رو، رفتار گرلین نسبت به فعالیت های ورزشی مورد توجه بسیاری از متخصصین ورزشی قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا به معرفی این پپتید و رفتار آن بر اثر تمرین هوازی طولانی مدت، تمرینات هوازی کوتاه مدت و تمرینات مقاومتی بر پایه مرور پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه تا به حال، بپردازیم. مقالات  به صورت انگلیسی و فارسی از پایگاه های Science Direct، PubMed، Scopus، Web of Science، Springer، Google Scholar، SID  و در دامنه‌ سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار گرفته جمع آوری شده است. ورزش و فعالیت های بدنی  به عنوان یک استرس که تعادل انرژی بدن را بر هم می‌زنند، می‌توانند بسته به ماهیت خود اثرات متفاوتی را ایجاد کنند، به طوری که تمرینات بلند مدت می توانند موجب سازگاری و تمرینات کوتاه مدت موجب پاسخ حاد آن شوند که با هم تفاوت دارند. با این حال تحقیقات با توجه به نیازهای پیش رو و نتایج متناقض تحقیقات پیش رو همچنان ادامه دارد.

بررسی رابطه بین روش های ابتکاری و تأثیر عوامل روانی و سطح تحمل ریسک با حسابداری ذهنی در ایران
حمید نجفلی، فرشید خیراللهی، فرشید نمامیان، مهرداد قنبری،
جلد ۲۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: حسابداری ذهنی از مقوله­های جدید در علم حسابداری می­باشد. حسابداری ذهنی، مطالعه موضوع چگونگی تفسیر افراد از اطلاعات برای اتخاذ تصمیم بر اساس تجزیه و تحلیل آنها از تاثیر حوادث رخ داده در ذهنشان می­باشد. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین روش های ابتکاری و تاثیر عوامل روانی و سطح تحمل ریسک با حسابداری ذهنی درایران بود.
روش کار: روش تحقیق توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل خبرگان علمی و حرفه­ای سرمایه­گذاری بود که از میان دانشگاهیان و فعالان حرفه­ای بازار سرمایه به صورت هدمفمند و در دسترس برگزیده شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۸۶/۰ به دست آمد. از روش آماری همبستگی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین روش های ابتکاری حسابداری و سطح تحمل ریسک با عوامل روانی و حسابداری ذهنی درایران  وجود دارد (۰۵/۰p≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد حسابداری ذهنی مستلزم ابتکار و ریسک بالا می باشد و در این راستا در جهت اعتبار بیرونی تحقیق پیشنهاد می‌گردد که تحقیقات بیشتری در این راستا صورت گیرد.
 

اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر همدلی کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/ بیش‌فعالی
فاطمه قنبری، قاسم نظیری، بنفشه امیدوار،
جلد ۲۹، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال کم­توجهی/ بیش­فعالی (ADHD) یکی از اختلالات عصبی رشدی است که با اختلال قابل­توجهی در حوزه­های رشدی، شناختی، هیجانی و تحصیلی همراه است. هدف از انجام تحقیق حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی­سازی  بر همدلی کودکان مبتلا به اختلال کم­توجهی/ بیش­فعالی بود.
روش کار­: برای انجام تحقیق کاربردی و نیمه آزمایشی حاضر از بین کودکان مبتلا به اختلال کم­توجهی/ بیش­فعالی (۶ تا ۱۲ سال) شهر شیراز به صورت هدفمند ۳۰ پسر و ۳۰ دختر به عنوان نمونه انتخاب شده و پس از انجام پیش‌آزمون‌ها اعم از مصاحبه نیمه­ساختاریافته K-SADS-PL، تکمیل پرسشنامه همدلی­بهر-تحلیل­بهر (EQ-SQ) و فرم رضایت آگاهانه، به صورت تصادفی به ۳ گروه درمان مبتنی بر ذهنی‌سازی، درمان دارویی با متیل‌فنیدیت، درمان ترکیبی تقسیم شدند. سپس آزمودنی­های هر گروه ۳۶ جلسه مداخله مربوط به خود را دریافت کرده و پس از خاتمه درمان و مجددا سه ماه پس از درمان به منظور پیگیری پرسشنامه‌ها تکمیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر ذهنی­سازی بر همدلی کودکان مبتلا به ADHD اثربخشی معناداری (۰۰۱/۰>P، ۳۱/۱۳=F) داشت و درمان ترکیبی و MBT-C در مقایسه با دارو درمانی اثربخشی پایدارتری بر همدلی این کودکان داشت.  
نتیجه‌گیری: نتایج تایید کننده تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی­سازی و درمان ترکیبی بر سطح همدلی کودکان مبتلا به ADHD می­باشد. اما درمان ترکیبی با تمرکز بر تعامل دنیای درونی و بیرونی و تنظیم عواطف و روابط بین‌فردی می‌تواند مداخله‌ای اثربخش­تری برای بهبود ظرفیت همدلی در کودکان مبتلا به ADHD  باشد.
بررسی سمیت انتخابی نانوذرات کورکومین لود شده درآهن بر روی سلول‌های فیبروبلاست ایزوله شده از پوست مدل حیوانی زخم پای دیابتی
بهناز اشتری، فاطمه قنبری، پروانه ناصرزاده، آرش جواد موسوی،
جلد ۳۰، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: زخم پای دیابتی بیماری رایجی در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ می‌باشد که معمولا با وارد شدن یک آسیب هرچند جزئی به پاها ایجاد می‌شود. درمان این زخم‌ها در افرادی که مبتلا به دیابت نیستند معمولا خود به خودی انجام می شود اما در مورد بیماران دیابتی رسیدگی سریع و توجه به این زخم امری ضروری می‌باشد. کورکومین ماده فعال زردچوبه که  دارای ویژگی‌های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد دیابـتی و ضـد سـرطانی می‌باشد به علت حلالیت کم در آب، استفاده از خواص دارویی و بیولوژیکی آن محدود شده است، اما امروزه برای بهبود عملکرد کورکومین محققین توانسته‌اند که ساختارهای نانوذرات این ترکیب را بسازند و یا در نانوذرات پرکاربرد لود بکنند. میزان کاربرد نانوذرات پس از سنتز اغلب توسط مطالعات سلولی در مکانیسم استرس اکسیداتیو نشان داده می‌شود.
روش کار: ما نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس بارگذاری شده با کورکومین (Fe۳O۴ magnetic- CurNPs)  را برای دستیابی به یک اثر کمک درمانی طراحی کردیم. خواص فیزیکوشیمیایی نانوذرات مغناطیسی Fe۳O۴ با استفاده از پراش پرتو ایکس (XRD) و پراکندگی نور لیزر (DLS) پویا و پتانسیل زتا مشخص شد. علاوه بر این، برای اثبات میزان سمیت سلولی  فاکتورهای سلولی مانند زنده مانی سلولی، تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS)، تغییرات پراکسیداسیون لیپیدی و آزادسازی سیتوکروم c همچنین تغییرات هیستوپاتولوژی در بافت پوست را مشخص نمودیم.
یافته‌ها: پژوهش پیش رو نشان دادیم که درمان موثر با نانوذرات باعث کاهش یا جلوگیری از استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد میتوکندری در پوست حیوانات تحت مطالعه می‌شود، همچنین میزان زنده مانی سلولی به طور قابل‌توجهی در سلول‌های گروه تحت مواجه نسبت به کنترل افزایش یافت (۰۵/۰P<) . در نتیجه، تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن و لیپید پراکسیداسیون و خروج سیتوکروم c از میتوکندری به فراکسیون سیتوزولی درگروه تحت مواجه در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل ‌توجهی (۰۵/۰p <) کاهش یافت. در مجموع، Fe۳O۴-CurNPs فعالیت آنتی اکسیدان قوی در سلول‌های فیبروبلاست ایزوله شده از زخم پای دیابتی نشان داد.
نتیجه‌گیری: این رویکرد را می‌توان در مطالعات پیش بالینی مورد استفاده قرار داد و ممکن است در آینده در کاهش اثرات زخم‌های دیابتی  اهمیت داشته باشند.

 

فراتحلیل اثربخشی مداخلات روان‌شناختی بر تکانشگری (۱۴۰۱-۱۳۸۸)
کسری شریفی، بهرامعلی قنبری هاشم آبادی، محمد جواد اصغری ابراهیم آباد،
جلد ۳۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تکانشگری از جمله سازه­های مهم و چندوجهی است که امروزه مورد توجه بسیاری از پژوهشگران حوزه علوم رفتاری و روانشناسی بالینی قرار گرفته است، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نظام مند اثربخشی مداخلات مختلف روان­شناختی بر کاهش تکانشگری در جامعه ایرانی انجام شد.
روش­ کار: این مطالعه با روش فراتحلیل انجام شد و جامعه آماری شامل پژوهش­های فارسی بود که جهت دستیابی به مقالات از پایگاه­های معتبر علمی مجلات فارسی مانند مگیران،SID، پرتال جامع علوم انسانی، گوگل اسکالر، نورمگز تعداد ۵۵ مقاله با توجه به کلیدواژه­های مداخلات روانشناختی، رویکرد شناختی-رفتاری، رفتاردرمانی دیالکتیکی، درمان شناختی-تحلیلی، ذهن­آگاهی، رفتاردرمانی عقلانی-هیجانی، طرحواره درمانی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تکانشگری در بازه زمانی سال‌های ۱۴۰۱-۱۳۸۸ گزینش گردید، پس از بررسی مقالات براساس ملاک­های ورود و خروج تعداد ۲۵ مقاله خارج گردید و تعداد ۳۰ مقاله مناسب با موضوع پژوهش انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم­افزار CMA۲  انجام گردید.
یافته­ ها: براساس نتایج حاصل شده اندازه اثر رویکردهای مختلف درمان روانشناختی بر کاهش تکانشگری ۷۲/۱- بدست آمد. بررسی‌ مقالات نشان داد تکانشگری در بسیاری از اختلالات روانی که منجر به بروز رفتارهای پرخطر و مجرمانه می‌شود نقش کلیدی دارد. نتایج حاکی از آن بود که مداخلات درمانی متمرکز بر نظم ‌بخشی هیجانی، تحمل پریشانی، تغییر ارزیابی‌های شناختی، بینش‌افزایی، خودآگاهی، اصلاح سبک‌های تصمیم‌گیری، خودکنترلی بیشتر، مهارت‌های ارتباطی و ابراز وجود دارای اثربخشی مطلوبی بر کاهش رفتارهای تکانشی است.
نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج حاصل شده از این پژوهش میتوان بیان نمود که پژوهشگران حوزه روانشناسی می­توانند نتایج این مطالعه را در بررسی های خود درباره میزان اثربخشی درمان­ها و رویکردهای مختلف روانشناختی بر متغیر تکانشگری در نظر داشته باشند و همچنین در تحلیل و انتشار یافته­های حاصل از پژوهش های خود دقت نظر بیشتری را اعمال نمایند که منجر به بهبود روند انجام  مداخلات بالینی و کاهش نشانه های رفتار تکانشی در مراجعین و جامعه هدف خواهد شد.

مدل‌یابی گرایش به خیانت زناشویی بر اساس جهت‌گیری گفت و شنود و همنوایی با میانجی‌گری سبک‌های دلبستگی و رضایت جنسی
صبا صالح زاده، بهرامعلی قنبری هاشم آبادی، حمید نجات،
جلد ۳۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: پیامدهای جدی ای که خیانت زناشویی از ابعاد مختلف روانی- جسمانی- اجتماعی برای زوجین به همراه دارد بررسی خیانت زناشویی و عوامل و علل زمینه ساز آن را اهمیت دو چندان بخشیده است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری گرایش به خیانت زناشویی بر اساس جهت‌گیری گفت و شنود و همنوایی با میانجی‌گری سبک‌های دلبستگی و رضایت جنسی بود.
روش ­کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه پژوهش شامل تمام زنان و مردان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای ۲۲۰ نفر از میان آنها انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده برای گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه شامل پرسشنامه گرایش به روابط فرازناشویی مارک واتلی (۲۰۰۶، پرسشنامه تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک (۲۰۰۲)، پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان هزن و شیور (۱۹۸۷) و پرسشنامه رضایت جنسی هادسون- هریسون و کروسکاپ (۱۹۸۱) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که جهت‌گیری گفت و شنود به صورت مستقیم و از طریق سه متغیر سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دو سوگری قادر به پیش بینی گرایش به خیانت زناشویی بود. نتایج پژوهش همچنین نتایج حاکی از اثرگذاری الگوی ارتباطی جهت گیری همنوایی به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق سبک‌های دلبستگی بر گرایش به خیانت زناشویی بود.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان کرد که نقش مهم الگوهای ارتباطی در بروز مشکلات مربوط به رضایت زناشویی و مخصوصاً گرایش به روابط فرازناشویی توجه به این مسئله و ارائه آموزش‌های لازم در این زمینه را در فعالیت‌های آتی زوج درمانگران و متخصصان حوزه زناشویی ضروری می‌سازد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb