دکتر مصطفی سلطان سنجری، دکتر خلیل قاسمی فلاورجانی، دکتر سیامک شکرالهی، دکتر علیرضا فروتن، دکتر پژمان بختیاری، دکتر محمد جعفر قائم پناه،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( بهمن ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: تغییرات عیوب انکساری پس از جراحی استرابیسم و تاثیر کشش عضلات خارج چشمی در توپوگرافی قرنیه به عنوان عامل زمینه‌ای در ایجاد آن پیشتر مطرح بوده است.�با توجه به آنکه اغلب مطالعات پیشین با جراحی سنتی و مدت پیگیری کوتاه‌مدت همراه بوده است و تغییرات همزمان سیکلورفرکشن و توپوگرافی قرنیه مورد توجه قرار نگرفته،�این مطالعه طرح‌ریزی شده است تا تغییرات رفراکتیو و توپوگرافیک قرنیه پس از جراحی استرابیسم به طریقه هنگ بک بررسی شود.
روش بررسی: طی یک مطالعه بصورت گزارش موارد، مداخله‌ای و آینده‌نگر، ۵۳ چشم از ۳۳ بیمار که کاندید عمل جراحی استرابیسم عضلات افقی به روش هنگ بک بودند، وارد مطالعه شدند. سیکلورفراکشن با اتورفراکتومتر و توپوگرافی قرنیه قبل عمل و ۲ هفته، ۲ ماه و ۶ ماه پس از عمل انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS v,۱۵ و با استفاده از تستهای آماریt وchi square آنالیز شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی و انحراف معیار ۲/۱۰ ± ۷/۱۷ بیماران بود. از این تعداد ۱۸ مورد ریسس رکتوس داخلی، ۱۸ مورد ریسس رکتوس خارجی و باقی موارد ریسس همراه ریزکت انجام شد. مقادیر معادل کروی (Spherical Equivalent) ابتدا در ۲ هفته به سمت میوپی شیفت کرده و در ۲ ماه هایپروپی ایجادشده و سپس در ۶ ماه مقادیر مجدداً به سمت صفر نزدیک شد�(در تمامی موارد (٠٥/٠P>). میانگین آستیگماتیسم القا شده در جراحی، محاسبه شده توسط سیکلورفراکشن در ۲ هفته، ۲ ماه و ۶ ماه پس از عمل در مقایسه با قبل از عمل به ترتیب ۵۲/۰± ۱۷/۰ ، ۶۲/۰± ۳۵/۰ و ۲۷/۰ ± ۱۱/۰ بود ( در تمامی موارد ۰۵/۰ P<). شیفت کلی محور سیلندر منفی به سمت ۱۸۰ بود (به ترتیب ۲، ۲۴، و ۱۵ درجه). میانگین آستیگماتیسم القا شده محاسبه شده توسط توپوگرافی به ترتیب ۹۷/۰±۱۶/۰، ۲/۱± ۵۳/۰ و ۶۳/۰± ۲۹/۰ بود (۰۵/۰ P<). به طور کلی شیفت مریدین Flat به سمت ۱۸۰ درجه بود (به ترتیب ۳۰، ۲۵ و ۷ درجه). مقایسه تغییرات آستیگماتیسم ایجادشده در توپوگرافی و رفراکشن نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین این دو مقدار در هفته دوم وجود دارد (٠٥/٠P>) که در ۲ ماه و ۶ ماه دیده نمی‌شود.
نتیجهگیری: جراحی هنگ بک می‌تواند باعث تغییرات انکساری و ایجاد آستیگماتیسم گردد که ممکن است به علت تغییرات قرنیه‌ای باشد. تغییرات القا شده از جراحی در ۲ ماه به حداکثر می‌رسد و بر خلاف تصورات قبلی این تغییرات با وجود کاهش، حداقل تا ۶ ماه پایدار می‌ماند
ندا شاهواروقی فراهانی، محدثه رجبی، امیرحسین توانایی، زینب قائم پناه، عبدالرحیم حزینی،
جلد ۲۵، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: طی دهههای اخیر، مفهوم مراقبت تسکینی به عنوان رویکردی چند رشتهای مورد توجه قرار گرفته که با توجه به ماهیت و نوع بیماران هدف آن و نیازهای روانشناختی آنها مشخص شده است. بررسی و توجه به این نیازها و تلاش برای رفع آنها از وظایف روانشناس بوده که با چالشهای بسیاری مانند ابهام نقشها و وظایف و نیازهای آموزشی و پژوهشی روبهرو است. در نتیجه، هدف مقالهی حاضر، بررسی مهارتهای تخصصی روانشناسی در ارزیابی، مداخله و پژوهش و ابعاد نظری و عملی این رشته در فضای مراقبت تسکینی است.
روش کار: این مطالعه به روش مروری و با استفاده از کلید واژههای Palliative ،Psychologist ،Advanced cancer ، End of life،hospice ،Terminally ill ،Chronic illness ، Bereavement ،Grief صورت گرفت. با جستوجو در بانکهای اطلاعاتی PubMed، Elsvier، Scopus، Science Direct، و ProQuest مقالات مرتبط در بازهی زمانی ۱۹۹۷-۲۰۱۷ مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: روانشناسان تیم مراقبت تسکینی در مراحل مختلف بیماری ایفای نقش میکنند. در این راستا، ارتباط و ارزیابی به عنوان گامهای نخست خدمات آنها و مشاوره و رواندرمانی اختصاصی برای هر نوع اختلال و مشکل روانشناختی بیماران توسط روانشناس ارائه میشود. این روانشناسان خدمات خود را به خانواده بیماران در زمان بستری تا مراحل از دست دادن و سوگ ادامه خواهند داد. حمایت و مراقبت از اعضای تیم مراقبت تسکینی و مشارکت در طرحهای تحقیقاتی نیز از دیگر وظایف آنها است.
نتیجهگیری: با توجه به عملکرد چندگانه روانشناسان در تیم مراقبت تسکینی و نیز ارائه خدمات گسترده از بیماران تا خانواده آنها و نیز اعضای تیم مراقبت تسکینی، کسب مهارتهای تخصصی و آموزشهای مداوم برای آنها لازم و ضروری است
