زهرا نقی زاده، عباس عباس پور، سعید غیاثی ندوشن، مهدی فیض، جلیل کوهپایه زاده، محمود طاووسی،
جلد ۲۹، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: سنجش محیط یادگیری از ضرورتهای بهبود کیفیت یادگیری دانشجویان است. بنابراین، در برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی نیز باید از سنجش برای اطمینان از کیفیت آموزش استفاده کرد. هدف از این پژوهش ارزیابی شایستگی فرهنگی دانش آموختگان علوم پزشکی در بین فارغ التحصیلان علوم پزشکی میباشد.
روش کار: این پژوهش ازنوع توصیفی-تحلیلی میباشد که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته معتبر و پایا به روش تصادفی بر روی۸۰۰ نفر از فارغ التحصیلان علوم پزشکی مشغول به کار در مراکز آموزشی درمانی شهر تهران انجام گرفت. دادههای حاصل وارد نرمافزار آماری SPSSنسخه ۲۴ شده و با انجام آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافتهها: از بین ۸۰۰ پرسشنامه پخش شده، ۵۴۲ پرسشنامه بازگشت یافت که از این بین ۵۰۷ پرسشنامه به درستی تکمیل شده بود (میزان پاسخگویی ۶۷%). ضریب آلفای کرونباخ برای کل ابزار (۶۴ سوال) ۹۶/۰بود. بیشترین مقدار برای حیطه انگیزه متعالی ۸۹/۰ و بقیه حیطهها ۸۸/۰را نشان داد. میانگین نهایی پرسشنامه ۴۸/۰±۹۲/۳ از ۵ محاسبه شد که بیشترین امتیاز برای حیطه انگیزه متعالی با امتیاز۴۸/۰±۱۵/۴ از ۵ و بعد از آن به ترتیب آگاهی، مهارت بود و حیطه دانش کمترین میانگین را با امتیاز ۵۹/۰±۶۸/۳ از ۵ داشت. با توجه به میانگین امتیازات کسب شده در حیطههای مختلف، وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻠﻲ شایستگی فرهنگی دانشآموختگان علوم پزشکی در ﺗﻬﺮان ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ و ﻣﻄﻠﻮب اﺳﺖ.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان دادکه ارزیابی فارغ التحصیلان از میزان شایستگی فرهنگی محیط آموزشی مثبت است بر همین اساس پیشنهاد میشود با استفاده از روشهای مناسب در جهت تقویت عواملی که باعث ارزیابی مثبت دانشجویان شده است تاکید گردد.