عزیزالله مجاهد، معصومه بزی، چنگیز آزادی احمدآباد، علی عباسی مندی، ناهید شهرکی،
جلد ۲۵، شماره ۳ - ( خرداد ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار می‌گیرند ممکن است کیفیت زندگی آن‌ها دچار تغییراتی شود که یکی از پیامدهای مهم این عمل جراحی می‌باشد، بنابراین بررسی کیفیت زندگی بخش مهمی از فرآیند درمان می باشد. لذا، این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) شهر زاهدان در سال ۱۳۹۵ انجام شده است.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که به صورت قبل و بعد بر روی ۱۱۰ نفر از بیماران کاندید عمل جراحی بای پس عروق کرونر که به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، در سال ۱۳۹۵ انجام شده است. داده‌ها توسط پرسش‌نامه‌ی کیفیت زندگی (SF-۳۶) وبر و شربون در دو مرحله قبل از عمل و سه ماه بعد از عمل جمع آوری گردیده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ انجام شده است.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران ۵۶/۱۰± ۳۵/۵۵ سال بود. شایع‌ترین بیماری زمینه‌ای بین واحدهای پژوهش دیابت بود که ۱۸/۳۸ درصد واحدهای پژوهش مبتلا به این بیماری بودند. نتایج آزمون مانوا نشان داد که کیفیت زندگی قبل و بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر در حد معنی‌داری متفاوت می‌باشد به طوری که کیفیت زندگی و مولفه‌های کارکرد جسمی، اختلال سلامت جسمی، اختلال سلامت هیجانی، کارکرد اجتماعی و درد نسبت به قبل از عمل افزایش معنی‌داری یافته است (۰۰۱/۰p< ).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی بیماران با بیماری عروق کرونر بعد از جراحی بای پس عروق کرونر افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد فراهم کردن امکاناتی جهت انجام کمک‌های مددکاری و مشاوره‌ای و حمایت‌های عاطفی، بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر به صورت حضوری یا تلفنی در این بیماران جهت بهبود کیفیت زندگی تاثیر گذار باشد.
