۴۷ نتیجه برای طالبی
کاظم طالبی، رامبد خواجه ای، امیر رشید لمیر، آمنه برجسته یزدی، محمدرضا رمضانپور،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: بهترین تمرین برای ثبت بهترین رکورد، تمرینی است که با توجه به نیازهای فیزیولوژیکی همان رشته ورزشی طراحی شده و بیشترین شباهت را به شرایط رقابتی آن داشته باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر تاثیر هشت هفته تمرین منتخب بر سطوح سرمی فاکتورهای التهابی بازیکنان نخبه واترپلو بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر ۳۰ واترپلو کار مرد (با میانگین سنی ۳±۲۳ سال) به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری تجربی (تمرین منتخب واترپلو) و کنترل (تمرین سنتی واترپلو) تقسیم شدند. تمرین منتخب واترپلو به مدت هشت هفته و هر هفته ۶ جلسه با شدت ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. جهت بررسی سطوح سرمی IL-۱۰، TNF- α ۵ سی سی خون وریدی در مرحله پیش و پس آزمون گرفته شد و با روش الایزای ساندویچی سنجش گردید. جهت مقایسه میانگینهای اندازهگیری شده از آزمون تی (t-test) در سطح معنی داری P<۰./۰۵ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری در میزان IL-۱۰ داشته اند اما در میزان TNF- α تغییر معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج تایید کننده تاثیر تمرینات واترپلو بر فاکتورهای التهابی ورزشکاران واترپلو می-باشد با این حال جهت روشن شدن تاثیر لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.
شراره نوروزی، زینب یاسین، مرجان حاج احمدی، مهشید طالبی طاهر، محبوبه پازکی،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده
مقدمه: همه گیری کووید-۱۹ و اثرات نامطلوب آن از زمان شروع بر هیچ کسی پوشیده نیست. افزایش شدت بیماری و درگیری ارگانها و در نهایت مرگ و میر ناشی از بیماری، جوامع را با چالش های عمده ای در حوزه سلامت مواجه کرده است. اگرچه تظاهرات بالینی COVID-۱۹ غالبا به صورت مشکلات تنفسی بروز میکند اما بسیاری از بیماران با بیماری‌های قلبی- عروقی از قبل موجود روبرو هستند و یا در طول این بیماری از اختلالات عملکرد قلبی رنج می‌برند. بررسی روند این بیماری در بیماران بستری شده و شناخت مارکرهای موثر بر سیر این بیماری می تواند نقش مهمی در مدیریت درمان بیماران داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات نوار قلب، اکوکاردیوگرافی و آنزیم های قلبی در بیماران بستری کووید۱۹ با شدت متوسط و شدید و ارتباط آنها با مرگ و میر انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر در بین ۳۵۰ بیمار در دو گروه مبتلا به کووید-۱۹ با شدت متوسط (درگیری زیر ۵۰ در صد ریه و SPO۲ بین ۹۰ تا ۹۴ درصد) و شدید (درگیری بالای ۵۰ درصد ریه و SPO۲ زیر ۹۰ درصد) بستری شده در بخش های بیمارستان رسول اکرم شهر تهران در سال ۱۴۰۰ انجام شد. تنها بیمارانی که در طی روند بیماری برای انها اکو کاردیوگرافی و مارکر های ازمایشگاهی قلبی چک شده است وارد مطالعه شدند. به منظور آنالیز داده ها از آزمون های تی دو نمونه مستقل در نرم افزار SPSSنسخه ۲۵ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب ۵۳,۴ و ۴۶.۶ درصد از شرکت کنندگان در مطالعه زن و مرد بودند و ۳۰ درصد از آنها بیش از ۶۰ سال سن داشتند. در ۱۲.۶ درصد از شرکت کنندگان سطح مارکر PRO_BNP بیش از حد نرمال بود و ۲۲,۶ درصد میزان مرگ و میر در بین شرکت کنندگان بود. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین سطح مارکرهای قلبی با شدت بیماری و یا پیش بینی سیر بیماری (ترخیص و یا فوت) یافت شد (p-value<۰,۰۵). ارتباط معنادار با سن بالای ۶۰ سال و شدت بیماری و همینطور مرگ و میر بیشتر و همینطور یافته یLBBB و ریتم غیرنرمال در نوار قلب در گروه با شدت بالا دیده شد.نتایج نشان داد هیچ گونه تفاوت معنی داری بین مردان و زنان وجود ندارد و بطور کلی ارتباطی بین جنسیت و شدت بیماری برقرار نیست. در افراد با فشار دیاستولیک بالا شدت بیماری وخیم تر بود. سابقه ی DM و HTN در شدت بیماری تاثیر گذار بود و در گروه با شدت severe آنزیم های CKMB و pro BNP و مارکر D_dimer بالاتری وجود داشت (p-value<۰,۰۵). به طور خاص CKMB افزایش یافته با حضور DM و مرگ و میر بیشتر و افزایش مارکرهای pro BNP و D_dimer مرتبط بود. (p-value<۰,۰۵). فاکتورهایی از جمله تفاوت در نمونه های بالینی مورد مطالعه، تاثیر گذاری بیماری های زمینه ای که به عنوان مخدوش گر اثر آنها در نظر گرفته نشده است، و حتی کیفیت خدمات درمانی ارایه شده در بیمارستان ها از جمله دلایل تفاوت در نتیجه مطالعه ما با سایر مطالعات می تواند باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، شدت و وخامت بیماری ارتباط معنا داری با مارکرهای قلبی داشت با در نظر گرفتن مرگ و میر به عنوان پیامد نهایی حاصل از بیماری، نتایج گواه بر این بود کهPRO_BNP و CK_MB می تواند به عنوان یک مارکر جهت پیش بینی مرگ و میر و یا ترخیص بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بستری شده در بیمارستان ها در نظر گرفته شود.
واژگان کلیدی: D dimer، PRO_BNP، CK_MB ، IL۶ ، کووید-۱۹، مرگ و میر ،تروپونین، اکوکاردیوگرام،ECG
دکتر میترا براتی، دکتر مهشید طالبی طاهر، دکتر محمدحسین هاشمی، دکتر امیرحسین بقراطیان، دکتر پروانه ناصر اسلامی،
جلد ۱۰، شماره ۳۵ - ( ۹-۱۳۸۲ )
چکیده
نقش عفونت هلیکوباکتر پیلوری در ضایعات معده و اثنی‌عشر بخوبی شناخته شده است. در این مطالعه ۱۷۰ نفر از بیمارانی که به درمانگاه داخلی بیمارستان فیروزآبادی مراجعه کرده بودند و از دیس‌پپسی شکایت داشتند، تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران به ۲ گروه تقسیم شدند. یک گروه با سن بالاتر از ۴۵ سال با دیس‌پپسی و گروه دیگر با سن کمتر از ۴۵ سال با دیس‌پپسی که علائم آنها با درمان هفته‌ای برطرف نشده بودند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی عفونت هلیکوباکترپیلوری و ارتباط آن با ضایعات معده و اثنی‌عشر بوده است. ۹۱ بیمار(۵/۵۳%) زن و ۷۹ بیمار(۵/۴۶%) مرد بودند. ۵۰% بیماران بی‌سواد بوده و تنها ۹/۲% آنها تحصیلات بالاتر از دیپلم داشتند. براساس گزارش پاتولوژی بیماران به ۱۱ گروه تقسیم‌بندی شدند که ۴/۲۹% موارد گاستریت مزمن با فولیکولهای لنفاوی در لامینا پروپریا همراه با هلیکوباکتر پیلوری داشتند و ۲ مورد نیز آدنوکارسینوم معده گزارش گردید. ۵۰% بیماران بیش از یک سال مبتلا به دیس‌پپسی بودند بدون اینکه هیچگونه بررسی برای کشف عفونت با هیلکوباکتر پیلوری برای آنها انجام شده باشد. تشخیص سریع ضایعات معده و اثنی‌عشر و ارتباط با هلیکوباکتر پیلوری بسیار مهم است زیرا شانس بدخیمی معده بعد از درمان کاهش می‌یابد.
دکتر مهشید طالبی،
جلد ۱۰، شماره ۳۵ - ( ۹-۱۳۸۲ )
چکیده
سل منتشر به معنای ابتلای همزمان چند عضو مانند پلور، صفاق و مننژ میباشد. پریتونیت سلی معمولاً به شکل سروز تظاهر میکند که در بررسی مایع اگزوداتیو با تعداد ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سلول در هر میکرولیتر و با ارجحیت لنفوسیت مشاهده می‌شود. بیمار ما خانم ۱۹ ساله افغانی بود که با تابلوی شکم حاد به اورژانس بیمارستان مراجعه کرده بود. بررسی مایع صفاق ۰۰۰/۵۰ عدد سلول با ۹۵% PMN (Poly Morpho Nuclear Cells) را نشان داد و اسمیرو کشت مایع از نظر مایکوباکتریوم مثبت بود. با توجه به مطالب فوق بیمار تحت درمان ۴ دارویی ضد سل قرار گرفت که بعداز ۱۰ ماه پیگیری هیچ گونه مشکلی نداشت.
هما فروهش‌تهرانی، دکتر محمود شمس شهرآبادی، دکتر هما رئیسی دهکردی، دکتر عبدالفتاح صراف‌نژاد، دکتر کامبین جعفری‌نژاد، ملیحه طالبی، مژگان مرادی،
جلد ۱۰، شماره ۳۶ - ( ۹-۱۳۸۲ )
چکیده
بیماری ناشی از کمپیلوباکتر یک بیماری مشترک بین انسان و دام(Zoonosis) است که پراکندگی وسیعی در سراسر دنیا دارد. در بین ۱۷ گونه جنس کمپیلوباکتر، کمپیلوباکترفتوس خصوصیات ویژه‌ای دارد زیرا بر خلاف سایر گونه‌ها که از عوامل ایجاد کننده اسهال محسوب میشوند، این باکتری در عفونتهای خارج روده‌ای مانند سقط عفونی، آرتریت عفونی، آبسه، مننژیت، اندوکاردیت، ترومبوفلبیت و سالپنژیت نقش دارد. مننژیت ناشی از کمپیلوباکترفتوس بسیار نادر است و بر اساس منابع موجود(از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲) تاکنون تنها ۹ مورد آن گزارش شده است. در این گزارش یک مورد دیگر از مننژیت ناشی از کمپیلوباکترفتوس در خانم ۶۰ سالهای که به علت مننژیت در بیمارستان کسری تهران بستری شده بود معرفی می‌گردد
هما فروهش تهرانی، دکتر محمود شمسی شهرآبادی، مژگان مرادی، ملیحه طالبی، علیرضا عبدالرسولی، محمود آل‌بویه،
جلد ۱۱، شماره ۴۰ - ( ۶-۱۳۸۳ )
چکیده
کرینه باکتریوم اورآلیتیکوم فلور طبیعی پوست است که چگونگی ایجاد بیماری توسط آن نامشخص میباشد اما احتمال آن وجود دارد که به صورت اندوژنوس به نقاط استریل بدن تهاجم نماید. این باکتری با وجود آن که قدرت بیماری‌زایی ضعیفی دارد، مقاومت زیادی به آنتی‌بیوتیک‌ها داشته که این امر به پایداری آن در محیط بیمارستان کمک میکند. میزان شیوع عفونت با این باکتری بسیار پایین بوده و شایعترین عفونت ناشی از آن عفونت ادراری میباشد اما عفونت در سایر نقاط بدن هم گزارش شده است. در بررسی حاضر این باکتری در ۱ مورد از ۱۳۳۸ مورد کشت مثبت ادرار(۰۷۴/۰%) جدا شد و در تست تعیین حساسیت دارویی تنها به وانکومایسین حساس بود. هر چند میزان شیوع عفونت ادراری با این باکتری بسیار پایین است اما لازم است تا هر باکتری کرینه فرم(دیفترویید) که به صورت خالص از ادرار یا سایر نقاط بدن جدا می‌گردد، اهمیت بالینی آن مورد توجه قرار گیرد.
دکتر مهشید طالبی‌طاهر، معصومه اکبری، مهدی رضایی، ندا عشایری، زهرا عمرانی، هما قادریان، فاطمه قلی‌پور، محبوبه محمدزاده،
جلد ۱۱، شماره ۴۳ - ( ۹-۱۳۸۳ )
چکیده
ویروس هپاتیت B(HBV) یکی از علل عمده هپاتیت ویروسی، سیروز و هپاتوسلولار کارسینوما در سراسر جهان بوده و عامل حدود ۰۰۰/۰۰۰/۱ مرگ در سال میباشد. این ویروس به عنوان دومین کارسینوژن خطرناک بعد از سیگار در جهان مطرح بوده و براساس گزارش WHO، ۳۷% از مردم جهان آلوده به HBV هستند. با توجه به این که کارکنان بهداشتی از گروههای پرخطر برای ابتلا و انتقال هپاتیت B بوده و در صورت ابتلا، احتمال انتقال ویروس از این گروه به سایر افراد جامعه بالا است و نیز در حال حاضر بهترین راه پیشگیری از هپاتیت B تزریق ۳ دوز واکسن آن میباشد، برآن شدیم تا در این مطالعه تیتر آنتی‌بادی ضد ویروس هپاتیت B(Anti-HBS) را در کارکنان بهداشتی بیمارستان فیروزگر شهر تهران تعیین کنیم. در این مطالعه که به روش مشاهده‌ای توصیفی ـ مقطعی انجام شد، ۱۰۲ نفر از کارکنان بهداشتی بیمارستان فیروزگر تهران در ۶ گروه (هیئت علمی، دستیار، کارورز، کارآموز، پرستار و کارمند) به روش نمونه‌گیری آسان(convenience) انتخاب شدند و وارد مطالعه گردیدند. شرط ورود به مطالعه دریافت ۳ نوبت کامل واکسن هپاتیت B بوده است. پس از خون‌گیری از افراد مورد مطالعه، نمونه‌ها به آزمایشگاه بیمارستان فیروزگر منتقل گردید و فرم جمع‌آوری اطلاعات که شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، گروه شغلی در بیمارستان، سابقه مصرف الکل و سیگار، ابتلا به بیماری مزمن کبدی و کلیوی، ابتلا به دیابت، سن ازدواج، مدت زمان گذشته شده از دریافت آخرین نوبت واکسن هپاتیت B بود، برای هر یک از آنها تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری ۵/۱۱SPSS و تست‌های آماری T، ۲Chi، Levene’s، K.S، Oneway ANOVA و ضریب هم‌بستگی پیرسون صورت گرفت. همچنین از شاخص‌های فراوانی میانگین، انحراف معیار و خطای معیار استفاده شد. سطح معنیداری، کمتر از ۵% در نظر گرفته شـد و از مدل Multiple Linear regression برای پیش‌گویــی عوامــل موثــر بر تیتـر آنتی‌بادی استفاده گردید. تیتر Anti-HBS در ۱۰۲ نفر تعیین شد و میانگین تیتر Anti-HBS، ۴۳/۷۰(۸۴/۸۳-۰۲/۵۷، CI۹۵%) به دست آمد. همچنین تیتر Anti-HBS در ۳۰ نفر(۴/۲۹%) کمتر از mIu/ml۱۰ و ۷۲ نفر(۶/۷۰%) برابر یا بیشتر از mIu/ml۱۰ بود. همچنین ارتباط آماری معنیداری بین تیتر Anti-HBS و ۲ عامل سن و مدت زمانی که از دریافت واکسن گذشته بود، وجود داشت(۰۵/۰P<). زمان پایدار ماندن پاسخ‌دهی به واکسن هپاتیت B بعد از دریافت آن به طور دقیق مشخص نیست و پیگیری جهت دریافت ۳ دوز کامل، واکسیناسیون در قبل یا زمان شروع به کار در این مراکز و عوامل تاثیرگذار بر پاسخ‌دهی به واکسن باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می‌شود کارکنان مراکز بهداشتی(HCW) که از گروههای پرخطر ابتلا و انتقال HBV به شمار می‌روند نسبت به تعیین تیتر Anti-HBS خود پس از تزریق ۳ دوز واکسن اقدام نمایند.
دکتر سیدعلی جوادموسوی، دکتر مهشید طالبی‌طاهر، دکتر محمدرضا علوی،
جلد ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۶-۱۳۸۴ )
چکیده
بیماری سل از دیرباز جزء مشکلات بهداشتی بوده است. این بیماری قادر به مبتلا کردن ارگان‌های مختلف بدن میباشد و از این بین ابتلاء ریوی شایعترین نوع بیماری است. رادیوگرافی ریه از جمله قدیمی‌ترین و کاربردی‌ترین روشهای تشخیصی برای سل ریوی به شمار می‌آید. نکته قابل توجه‌ای که استفاده از عکس قفسه سینه را برای پزشکان جوان و دانشجویان طب پیچیده می‌سازد، تنوع بالای الگوهای درگیری ریه در جریان بیماری سل است و باید با این نماها آشنایی کامل داشته باشند. پژوهش حاضر از گروه مطالعات مشاهده‌ای است که به صورت مقطعی اجراء شده و در بیماران مبتلا به سل ریوی بستری شده در بیمارستان‌های حضرت رسول اکرم(ص) و فیروزگر انجام شده است. برای گردآوری اطلاعات از فرم جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد که به صورت چک لیست طراحی شده بود و حاوی یافته‌های لازم برای شناسایی بیماران بوده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی تراکم پارانشیمی آتکلتازی و لنفادنوپاتی و پلورال افیوژن و دیگر یافته‌های غیرطبیعی در رادیوگرافی قفسه سینه بیماران مبتلا به سل ریوی بوده است. در این مطالعه ۴۰۰ بیمار مبتلا به سل مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد ۲۰۳ نفر زن(۷/۵۰%) و ۱۹۷ نفر مرد(۳/۴۹%) بوده‌اند. میانگین سنی بیماران برابر با ۴۷/۱۸+۰۱/۵۶ بوده است. خردسال‌ترین بیمار یک کودک ۱۰ ساله و مسن‌ترین فرد، یک آقای ۹۰ ساله بوده است. کانون عفونت سل در ۶/۶۶% بیماران(۲۶۵ نفر) واقع در ریه راست، در ۱۵%(۶۰ نفر) ریه چپ و در ۳/۱۸%(۷۵ نفر) هر دو ریه بوده است. در ۸/۶۱%(۲۴۷ نفر) ناحیه درگیر در لوب فوقانی ریه، در ۳/۲۴%(۹۷ نفر) در لوب تحتانی و در ۱۴% نیز در لوب میانی قرار داشته است. فراوان‌ترین یافته عکس ریه، تراکم پارانشیمی(۷/۵۳۵) و پس از آن، الگوی مخلوط( mixed ) با فراوانی ۷/۲۸% بوده است. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که رادیوگرافی قفسه سینه یک ابزار اساسی در تشخیص بیماری سل است و تراکم پارانشیمی شایعترین یافته رادیولوژیک است و آن چه در این حالت بیماران مبتلا به سل ریوی را از موارد پنومونی باکتریال افتراق می‌دهد مزمن شدن علائم(تب و سرفه)، مثبت بودن تست پوستی و عدم پاسخ به درمان با آنتی‌بیوتیک‌های مناسب جهت درمان پنومونی‌های کسب شده از جامعه میباشد.
دکتر مهشید طالبی‌طاهر، دکتر سیدعلی جوادموسوی، دکتر پرویز حسینی، دکتر برزو قزوینیان،
جلد ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۶-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: آنزیم آدنوزین دآمیناز در تشخیص پلورال افیوژن سلی به کار می‌رود. با توجه به این واقعیت که در کشورهایی که شیوع سل در آنها زیاد است، تست ADA از حساسیت و ویژگی زیادی برخوردار بوده و به همین علت نقش مهمی در بررسی‌های تشخیصی پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی اگزوداتیو دارد و در عین حال این تست ارزان و از نظر اقتصادی به صرفه است. در ایران در رابطه با استفاده از این تست در تشخیص انواع پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی، هیچ گونه تحقیقی صورت نگرفته است. در این مطالعه، به منظور تعیین ارزش تشخیصی آنزیم ADA در تشخیص انواع پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی، میزان این آنزیم را در انواع نمونه‌های افیوژن مورد مقایسه قرار دادیم و همچنین نتایج را با کشت مایع پلور و بیوپسی نیز مقایسه کردیم. روش بررسی: ۶۵ نمونه مایع پلورال لنفوسیتی(تعداد لنفوسیت‌ها بیش از ۵۰%) بررسی شدند که شامل ۲۵ مورد افیوژن ناشی از سل، ۱۳ نفر مبتلا به ترومبوآمبولی ریوی، افیوژن‌های بدخیم ۱۷ مورد، افیوژن‌های ناشی از CHF ۵ مورد، افیوژن‌های مربوط به PTE ۱۳ نفر و ۲ مورد نمونه ناشی از CABG بودند. در همه بیماران میزان آنزیم ADA اندازهگیری شد و نتایج آن توسط تست Pearson Chi Square بررسی گردید. یافتهها: مقدار ADA به سطح تشخیصی برای سل(u/l۴۵) برای ۲۲ مورد بوده است. این نتایج در دو بیمار مبتلا به بدخیمی و دو بیمار مبتلا به پنومونی مشاهده گردید. در بقیه بیماران، میزان این آنزیم کمتر از u/l۴۵ گزارش گردید. حساسیت و ویژگی تست ADA در تشخیص پلورال افیوژن سلی به ترتیب ۸۸درصد و ۹۰درصد محاسبه گردید. به منظور افتراق معنیدار در مثبت بودن تست ADA در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی تست Pearson Chi square به کار رفت و ۰۰۵/۰P< گزارش گردید. نتیجهگیری: سطح آنزیم ADA در پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی غیرسلی به ندرت از میزان تشخیصــی در نظــر گرفتــه شــده بــرای ســل(u/L۴۵) بالاتــر می‌رود، و با توجه به تست Pearson Chi Square ارتباط معنیداری بین سطح آنزیم ADA در پلورال افیوژن سلی با سایر پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی ناشی از علل دیگر وجود دارد(۰۰۵/۰P<). بنابراین می‌توان از این تست به عنوان یک تست تشخیصی در پلورال افیوژن‌های لنفوسیتی ناشی از سل استفاده نمود.
دکتر مهشید طالبی‌طاهر، دکتر رضا ملاحسینی، دکتر علی‌اکبر فتوکیان،
جلد ۱۳، شماره ۵۲ - ( ۶-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: وقوع مننژیت باکتریال بعد از جراحی مغز، نادر اما خطرناک است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی مننژیت به دنبال کرانیوتومی، مشخص نمودن عوامل میکروبی و تجزیه و تحلیل عوامل خطر بوده است. روش بررسی: این مطالعه از سال ۱۳۷۸ الی ۱۳۸۳ در بیمارستان فیروزگر انجام شد. نوع مطالعه، توصیفی ـ مقطعی بوده است. کلیه بیمارانــی کــه از ســال ۱۳۷۸ الی ۱۳۸۳ در بیمارستان فیروزگر مورد عمل جراحی مغز قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند و نمونه‌گیری به روش آسان در دسترس(convenience) صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم‌افزار (version ۱۱,۵)SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافتهها: از ۲۳۳ بیمار تحت عمل کرانیوتومی، ۱۱ نفر(۷/۴%) دچار مننژیت شدند و در ۴ بیمار، کشت CSF (Cerebrospinal fluid) مثبــت بــوده اســت و همگــی آنها باسیل‌هــای گــرم منفــی بودند(۳ مورد کلبسیلا و یک مورد E.coli). چندیــن عامل خطر شامــل EVD(Extra-ventricular device)، نشـــت مایــع مغزی ـ نخاعی و شنت V-P(Ventriculo-peritoneal) و V-A(Ventriculo-arterial) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و فقط ارتباط معنیداری بین مننژیت بعد از کرانیوتومی و تکرار عمل بدست آمد(۰۵/۰P<). نتیجهگیری: عفونتهای بیمارستانی شامل مننژیت بعد از اعمال جراحی مغز، مسأله‌ای بسیار جدی می‌باشند و بنابراین تمامی کارکنان بهداشتی باید در مورد چگونگی پیشگیری از عفونت، آموزش دیده باشد(شامل شستن دستها، گندزدایی، سترون‌سازی وسایل و استفاده منطقی از آنتی‌بیوتیک‌ها).
دکتر مهشید طالبی‌طاهر، دکتر سحر گل‌بابایی،
جلد ۱۴، شماره ۵۴ - ( ۱-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: آرتریت سپتیک یک فرآیند التهابی و چرکی در مفاصل میباشد و هدف از این مطالعه، ارزیابی نمای بالینی، تعیین پاتوژن‌های مسؤول، درمان و نتیجه، در بیماران پذیرفته شده مبتلا به آرتریت عفونی در بیمارستان‌های آموزشی(فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) تهران) در طی سالهای ۸۲-۱۳۷۷ میباشد. روش بررسی: این مطالعه با روش متکی بر داده‌های موجود بر روی تمامی بیماران مبتلا به آرتریت سپتیک در طی ۵ سال(۸۲-۱۳۷۷) در بیمارستان فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص)(۱۰۰ مورد) انجام شد. اطلاعات توسط نرم‌افزا spss (version ۱۱,۵) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: در این مطالعه ۴۸% بیماران، زن و ۵۲%، مرد بودند. سن متوسط بیماران، ۶/۴۸ سال بوده است. ۶۷% بیماران، درگیری تک مفصلی داشته‌اند و شایعترین مفصل مبتلا نیز زانو بوده است(۵۷%). شایعترین عامل مستعد کننده، بیماری آرتریت روماتویید بود. CRP(C-Reactive protein) در تمامی بیماران مثبت بوده است. کشت مایع سینوویال در ۴۵% افراد، مثبت بوده است(استافیلوکوک طلایی به عنوان شایعترین میکروب)؛ میکروارگانیسمهای دیگر شامل باسیل‌های گرم منفی، کاندیدا، مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، سالمونلا و بروسلا بود. یافته‌های رادیوگرافی مثبت در ۲۰% بیماران گزارش شد. آنتی‌بیوتیک تجربی در ۶۸% بیماران تجویز گردید(اساساً پنی‌سیلین‌های وسیع‌الطیف ضد پنی‌سیلیناز و سفالوسپورین‌های نسل سوم). زمان متوسط بستری در بیمارستان، ۱۵ روز بوده است. نتیجهگیری: مطالعه حاضر، اهمیت تعیین نوع میکروارگانیسمهای مسؤول آرتریت سپتیک را نشان می‌دهد. مدیریت صحیح این بیماری برای تمامی پزشکانی که در بخش‌های اورژانس فعالیت دارند، الزامی است.
دکتر مهشید طالبی‌طاهر، دکتر اعظم میرزایی،
جلد ۱۴، شماره ۵۵ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: دیسکیت عفونی یک فرآیند التهابی دیسک مهره‌ای است که معمولاً محل اتصال دیسک و مهره مبتلا می‌شود و شاید به طرف فضای اپیدورال، بافتهای نرم و اطراف ستون مهره گسترش یابد. هدف از این مطالعه، بررسی موارد اسپوندیلودیسکیتیس(نماهای بالینی، میکروبیولوژی، رادیولوژی، درمان و عوارض) در بیمارستان‌های فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) در طی سالهای ۸۲-۱۳۷۷ میباشد. روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه مشاهده‌ای انجام شده در یک مقطع زمانی بر روی ۵۰ بیمار مبتلا به اسپوندیلودیسکیتیس میباشد. جمع‌آوری اطلاعات از جمله سن، جنس، عوامل مستعد کننده، رادیوگرافی ساده، سی‌تی‌اسکن، MRI(Magnetic resonance image)، CBC(Cell blood count)، ESR(Erythrocyte sedimentation rate)، CRP(C-Reactive protein)، نتایج انجام آسپیراسیون یا بیوپسی، تجویز دارو و غیره...، از طریق چک لیست انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزار آماری(version ۱۱,۵)spss انجام گردید. یافتهها: ۵۰ مورد اسپوندیلودیسکیتیس تعیین شد. ۲۵ بیمار(۵۰%) زن بودند. میانگین سنی بیماران، ۷۰/۲۰±۲۰/۴۸ سال بود. ۷۵% بیماران، سن کمتر از ۶۵ سال داشته‌اند. شایعترین علامت در بیماران، درد پشت بوده است(۸۶%). ESR در ۱/۹۱% بیماران، افزایش یافته و تشخیص، اساساً با MRI بود. اسپوندیلودیسکیتیس سلی، شایعترین شکل بیماری بوده است. اصلی‌ترین عوامل مستعد کننده، انجام روشهای تهاجمی و عفونتهای ادراری مکرر بودند(۲۲% برای هر مورد). نتیجهگیری: اسپوندیلودیسکیتیس باید در هر بیمار با درد موضعی و شدید در ناحیه ستون مهره‌ها، بخصوص اگر به همراه تب و افزایش ESR باشد، در نظر گرفته شود و در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، یکی از علل مهم این بیماری، سل میباشد.
دکتر مهشید طالبی طاهر، دکتر محمدسعید حسن الفرجی،
جلد ۱۵، شماره ۰ - ( تابستان ۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: از بین بیماری‌های عفونی، سل دومین عامل مرگ در سرتاسر جهان است و ۲ میلیون نفر را سالیانه به کام مرگ می‌کشاند. تشخیص گروههای پرخطر(مانند معتادین تزریقی، دیابت شیرین و تماس نزدیک با بیماران مسلول) در امر برنامه‌های تشخیص، پیشگیری و کنترل بسیار مهم میباشد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع عوامل خطرساز برای بیماری سل میباشد.
روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، همه پرونده‌های بیماران مسلول در بیمارستان فیروزگر در طی سالهای ۸۳-۱۳۸۱ مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه شامل اطلاعات مربوط به سن، جنس، ملیت، مصرف سیگار، عفونت HIV ، تماس نزدیک با بیماران مسلول، دیابت شیرین، نارسایی مزمن کلیه، لنفوم، لوسمی و درمان ایمونوساپرسیو(کورتون) بود. آنالیز آماری با ( version ۱۵ ) SPSS انجام شد. شاخص فراوانی، میانگین و انحراف معیار تعیین گردید.
یافتهها: در بین ۸۸ بیمار، شایعترین عامل خطری که در بیماران مسلول دیده شد، سیگار(۴۵/۲۰%) بود و به دنبال آن، دیابت شیرین(۲۲/۱۰%)، تماس نزدیک(۹۵/۷%)، اعتیاد تزریقی(۸۱/۶%)، نارسایی مزمن کلیه(۴/۳%)، عفونت HIV (۲۷/۲%) و لوسمی(۱۳/۱%) از دیگر عوامل خطر بودند.
نتیجهگیری: این مطالعه شاید توانسته باشد اثر قابل توجه عوامل زمینه‌ساز را برای سل نشان بدهد. بنابراین کشف عفونت سل در این گروههای پر خطر بسیار مهم است.
دکتر میترا براتی، دکتر ثمیله نوربخش، آذردخت طباطبائی، دکتر فریده ابراهیمی تاج، دکتر مهشید طالبی طاهر،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( بهار ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونتهای دستگاه تنفسی یکی از علل مهم مرگ در کودکان در کشورهای در حال توسعه است. اگرچه شیوع این عفونت‌ها در کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته مشابه است، ولی مرگ ناشی از آن در کشورهای در حال توسعه ۱۰ تا ۵۰ برابر بیشتر است. ویروس‌ها، عامل شایع این عفونت‌ها در کودکان بوده و ویروس آنفلوانزا، آدنو و سنسیشال (RSV) تنفسی ازجمله این عوامل هستند� هدف از انجام این پژوهش، تعیین شیوع ویروس‌های آدنو، آنفلوانزا آ و بی و سنسیشیال در ترشحات حلق کودکان ۳ ماه تا�۱۵�سال مبتلا به عفونت تنفسی فوقانی با روش سریع ایمونوکروماتوگرافیک بود.
روش بررسی: یک مطالعه توصیفی و مقطعی در کودکان ۳ ماهه تا ۱۵ ساله که در طی یک سال (سال ۱۳۸۵) به درمانگاه کودکان بیمارستان رسول اکرم با علائم عفونت تنفسی فوقانی مراجعه کرده‌اند، انجام شده است. نمونه مستقیم از حلق بیماران به روش سریع کروماتوگرافی از نظر وجود آدنوویروس، ویروس‌های نسیشیال و آنفلوانزای آ و بی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز اطلاعات با نرم افزار SPSS V. ۱۳ انجام شد. برای متغیرهای کمی از شاخص میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی از شاخص درصد و جهت مقایسه میانگین‌ها از تست آماری t استفاده شد.
یافتهها: ۱۶۰ کودک با عفونت تنفسی فوقانی با میانگین سنی ۵/۶۱ ماه مورد بررسی قرار گرفتند. ۵/۵۷% پسر و ۵/۴۲% دختر بودند. تب در ۴/۷۷%، گلودرد در ۶۶%، درد شکم در ۴/۱۶%، اسهال در ۱۰%، استفراغ در ۷/۱۵%، سرفه، عطسه و ترشح از بینی در ۴/۳۷%، لنف آدنوپاتی گردنی در ۸/۱۳%، اگزودا حلقی در ۲۷%، پتشی کام در ۷/۵% و کنژکتیویت در ۹/۱% دیده شد. بیماران ۲۴% در فصل بهار، ۱/۱۴% در تابستان، ۱/۲۳% در پائیز و ۵/۳۸% در زمستان مراجعه کرده بودند.
ویروس آنفلوانزا در ۷ مورد (۴/۴%) جدا شد که میانگین سنی بیماران ۳/۸۲ (۶/۴۷ SD ±) ماه بود. ویروس مذکور ۶/۲۸% در بهار، ۳/۱۴% در تابستان و ۱/۵۷% در زمستان جدا شدند. آدنوویروس در ۱۰ مورد (۳/۶%)جدا شد که بیماران میانگین سنی ۷/۸۳ (۵/۵۸ SD ±) ماه داشتند. ویروس مذکور۲۰% در بهار، ۳۰% در تابستان، ۳۰% در پائیز و ۲۰% در زمستان جدا شدند. ویروس سنسیشیال در ۹ مورد (۷/۵%) جدا شد که میانگین سنی بیماران ۷/۵۴
(۷/۵۰ SD ±) ماه بود. ویروس مذکور ۴/۴۴% در بهار، ۴/۴۴% در پائیز و ۱/۱۱% در زمستان جدا شدند.
نتیجهگیری: در این بررسی آدنوویروس شایعترین و سپس ویروس‌های سنسیشیال و آنفلوانزا قرار داشتند. بهطور کلی تب شایعترین علامت بوده، ولی در RSV گلودرد، در آنفلوانزا سرفه، استفراغ و پتشی و درآدنوویروس لنفادنوپاتی گردنی شایع‌تر بود. ویروس آنفلوانزا در زمستان و ویروس سنسیشیال در بهار و پائیز شایع‌تر بوده، ولی آدنوویروس تابع الگوی فصلی خاصی نبود.
دکتر مصدق جباری، دکتر مهشید طالبی طاهر، دکتر فرزانه جعفری، دکتر آریا جنابی،
جلد ۱۶، شماره ۰ - ( مهر ۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در خطر استئودیستروفی کلیوی می‌باشند.این شرایط در مراحل اولیه نارسایی کلیوی دیده می‌شود و طیفی از تغییرات استخوان مانند استئوپوروز را شامل می‌شود. هیپوگنادیسم در مردان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه شایع است. بسیاری از تظاهرات هیپوگنادیسم مانند بیماری استخوان، به طور شایع در مابین بیماران تحت دیالیز مشاهده می‌گردد. هدف ازاین مطالعه مقایسه سطح تستوسترون، PTH، LH، BUN، کراتینین، و فسفاتاز قلیایی خون در مردان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در دو گروه با سنجش تراکم استخوان طبیعی و غیرطبیعی میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۶۳ بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ارزیابی شدند. سنجش تراکم استخوان با روش DEXA برای همه بیماران درخواست شد. سطح خونی تستوسترون، PTH، BUN، کراتینین، فسفاتاز قلیایی و LH در دو گروه با سنجش تراکم طبیعی و غیرطبیعی مقایسه شد. نتایج با تست t-test، Pearson و Chi-square تجزیه و تحلیل شد.p value کمتراز ۰۵/۰ با ارزش تلقی گردید.
یافته ها: در این مطالعه ۶۳ بیمار ارزیابی شدند. متوسط سن بیماران ۳۲/۱۳±۵۸/۵۰ سال بوده است. ارتباط معنیداری مابین سن، میزان تستوسترون و PTH در دو گروه بیماران با سنجش تراکم استخوان طبیعی و غیرطبیعی به دست آمد (۰۵/۰p<).
نتیجهگیری: استئوپوروز یک یافته مهم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است و مطالعه دیگری برای تعیین نتایج درمان با تستوسترون مکمل توصیه می‌شود.
دکتر میترا براتی، دکتر سیدعلی جواد موسوی، دکتر ثمیله نوربخش، دکتر مهشید طالبی طاهر، دکتر آرش احتشامی افشار، آذردخت طباطبایی،
جلد ۱۷، شماره ۷۱ - ( ۲-۱۳۸۹ )
چکیده
زمینه و هدف: استرپتوکوک پنومونیه شایعترین علت پنومونی اکتسابی از جامعه میباشد. جداسازی پنوموکوک از خلط فقط عفونت احتمالی را مطرح می‌سازد زیرا احتمال ناقلی آن وجود دارد. تشخیص قطعی با جدا سازی پنوموکوک از مایعات استریل و خون است. درصد واقعی کشت خون مثبت در پنومونی پنوموکوکی حدود ۳۰-۱۵% موارد است. اضافه کردن تست آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار به روشهای معمول آزمایشگاهی، تشخیص پنوموکوک را ۹/۳۸% افزایش می‌دهد. هدف از انجام این پژوهش تعیین فراوانی پنومونی پنوموکوکی در پنومونی‌های باکتریال با استفاده از روش جدا کردن آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، بیمارانی که با پنومونی باکتریال حاد در سال ۱۳۸۶ در بیمارستان رسول اکرم بستری شده و سن بالای ۱۸ سال داشتند، وارد مطالعه شدند. از نمونه ادراری بیماران تست تعیین آنتی‌ژن ادراری با روش ایمونوکروماتوگرافی با استفاده از کیت Binax NOW Streptococcus pneumoniae test انجام شد. خون تمام بیماران کشت شد. بیماران با جراحی الکتیو که هیچگونه عفونتی نداشتند به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند.�برای متغیرهای کمی از میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی از درصد استفاده شد.�
یافته ها: از ۴۳ بیمار مبتلا به پنومونی ۲۶(۵/۶۰%) نفر مرد و ۱۷(۵/۳۹%) نفر زن بودند. میانگین سنی آنها ۴۷/۵۵ (۴۶/۲۲± انحراف معیار) سال بود. پنوموکوک از ۲ بیمار(۶۵/۴%) از طریق کشت (یک کشت خون و یک کشت مایع پلور) و در ۵ بیمار (۶/۱۱%) از طریق تست آنتی‌ژن ادراری جدا شد. فقط در فصل زمستان و بهار پنوموکوک دیده شد. تعداد لکوسیت نرمال در ۲ نفر و لکوسیتوز در ۳ نفر دیده شد. در ۴ مورد انفیلتراسیون لوبار و در یک مورد پلورزی دیده شد. در ۲ موردی که کشت مثبت پنوموکوک (خون و پلور) وجود داشت، تست آنتی‌ژن ادراری مثبت بود. در هیچ موردی از ۴۳ مورد کنترل، آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار جدا نشد.
نتیجه گیری: جداسازی آنتی‌ژن پنوموکوک از ادرار در ۵ (۶/۱۱%) مورد گزارش شد. در گروه کنترل هیچ موردی از تست مثبت آنتی‌ژن ادراری دیده نشد که نشان دهنده شیوع کم ناقلی پنوموکوک دربالغین در این مطالعه است. این مطالعه نشان داد که بررسی آنتی‌ژن ادراری از نظر پنوموکوک راه مناسبی جهت تشخیص پنوموکوک در بالغین بوده و امکان تشخیص را افزایش می‌دهد.
هلیا ابوطالبی، دکتر میترا حیدری نصرآبادی، دکتر مریم تاج‌آبادی ابراهیمی، دکتر محمد شعبانی، فریما زاهدی،
جلد ۱۷، شماره ۷۷ - ( ۸-۱۳۸۹ )
چکیده
زمینه و هدف: پروبیوتیکها، کشت میکروارگانیسمهای زندهای است که اگر به تعداد کافی مصرف شوند- با حفظ تعادل جمعیت میکروبی بومی روده- روی سلامت مصرف کننده اثرات مطلوبی میگذارند. یکی از مهم‌ترین گروههای پروبیوتیک، باکتریهای لاکتیک اسید هستند، که به طور معمول در مایه محصولات لبنی استفاده میشوند. عمل باکتریهای لاکتیک اسید وابسته به گونه و سویه خاص میباشد و بستگی به میزان کافی باکتری حاضر در رودهها دارد. پیچیدگی در شناسایی و طبقهبندی سویهها، به دلیل آنکه منافع فقط ممکن است متعلق به سویههای خاص باشد، تحقیقات را مشکل کرده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر پروبیوتیک سویه لاکتوباسیلوس پلانتاروم جداشده از پنیر سنتی ایران بر ترمیم زخم معده میباشد. روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بوده که در آن ۲۲ سویه لاکتوباسیل جدا شده از محصولات لبنی سنتی ایران که توانایی رشد و بقاء در سیستم گوارشی آنها در مطالعات قبلی بررسی شده بود، از نظر تولید اگزوپلی ساکارید با روش فنل سولفوریک بررسی شدند. لاکتوباسیلوس پلانتاروم که اگزوپلیساکارید تولیدی بالایی داشت انتخاب گردید. برای بررسی اثر این پروبیوتیک، موشهای صحرایی نر از نژاد ویستار به گروههای تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. موشها پس از تحمل بیست و چهار ساعت گرسنگی، تحت عمل جراحی قرار گرفتند. زخم معده توسط ۱۲/۰ میلیلیتر اسیداستیک (۶۰% v/v) ایجاد شد. یک روز پس از جراحی گروههای تجربی، روزانه ماده تلقیح شامل cfu/day ۱۰۱۰×١ لاکتوباسیلوس پلانتاروم محلول در شیر، گروههای کنترل شیر استرلیزه و کنترل منفی نرمال سالین به طریقه گاواژ برای چند روز متوالی دریافت کردند. موشها پنج و چهارده روز پس از ایجاد زخم معده کشته، معده آنها خارج و ابعاد زخم (میلیمتر مربع) محاسبه شد. پس از بافتشناسی، میزان اثر این پروبیوتیک بر ترمیم زخم معده در هر موش تعیین گردید. آنالیز دادهها توسط نرم افزار SPSS انجام ، و نتایج آزمایشها به صورت Mean ± SEM گزارش شد. یافتهها: لاکتوباسیلوس پلانتاروم ابعاد زخم را نسبت به دو گروه کنترل و کنترل منفی بهطور معنیداری کاهش و ترمیم زخم معده را افزایش داد. بررسی مطالعات بافت شناسی در روز پنجم نشان دهنده کاهش معنیدار میزان نوتروفیلها در واحد سطح(۰۰۱/۰ p< ) و افزایش ماکروفاژها و فیبروبلاستها بود(۰۰۱/۰ p< ). همچنین در روز چهاردهم در میزان نوتروفیلها، ماکروفاژها و فیبروبلاستها کاهش معنیدار(۰۰۱/۰ p< ) مشاهده شد. نتیجهگیری: لاکتوباسیلوس پلانتاروم دارای اثر ترمیمی قابلملاحظه بر زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی میباشد.
دکتر رویا خانمحمدی، دکتر سعید طالبیان، دکتر آزاده شادمهر، ابراهیم انتظاری،
جلد ۱۸، شماره ۸۵ - ( ۴-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: زمانبندی فعالیت عضلات حول شانه دارای اهمیت بسیاری است، اما تحقیق روی الگوهای فراخوانی و زمانبندی فعالیت عضله در شانه محدود است. لذا، هدف مطالعه حاضر آن بود که زمانبندی و توالی فراخوانی عضلات شانه را در افراد با و بدون سندروم گیرافتادگی شانه تعیین و با یکدیگر مقایسه کند.
روش کار: در این مطالعه مورد - شاهدی، ۹ زن مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه و ۱۳ زن سالم که از نظر سن، قد و وزن مطابقت داشتند به صورت غیرتصادفی ساده و داوطلبانه شرکت کردند. ثبت الکترومیوگرافی سطحی عضلات سراتوس انتریور، پکتورالیس ماژور، تراپزیوس فوقانی، تراپزیوس تحتانی، دلتوئید خلفی و دلتوئید قدامی سمت غالب در حین الگوی حرکتی D۱flex انجام شد. زمان تاخیری، زمان تاخیری نسبی و توالی فراخوانی عضلات مورد پردازش قرار گرفته و دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. از روش غیرپارامتریک ] ( Mann-Whitney U ) ۲ [independent sample برای تحلیل داده ها استفاده شد.
یافتهها: در گروه بیمار در مقایسه با گروه سالم بعضی عضلات افزایش زمان تاخیری را نشان داد ند. اما این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین توالی فراخوانی عضلات در گروه بیمار دستخوش تغییر قرار گرفت.
نتیجهگیری : تغییر در الگوهای فراخوانی در یک یا بیشتر عضلات در گروه بیمار در مقایسه با گروه سالم نشان دهنده تغییر در کنترل نوروماسکولار است و از این رو برنامه های توانبخشی بایستی طوری طراحی شود که توالی فعالیت و کنترل حرکتی این عضلات را بهبود بخشیده و اصلاح کنند.
فریما زاهدی، میترا حیدری نصرآبادی، مریم تاج‌آبادی ابراهیمی، محمد شعبانی، هلیا ابوطالبی،
جلد ۱۸، شماره ۸۸ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف : پروبیوتیکها به عنوان میکروارگانیسمهای گوناگونی تعریف میشوند که دارای اثرات مفید در جلوگیری و درمان شرایط پاتولوژیک ویژه هستند. عمل باکتریهای لاکتیک اسید وابسته به گونه و سویه خاص میباشد و بستگی به میزان کافی باکتری حاضر در رودهها دارد. پیچیدگی در شناسایی و طبقهبندی سویهها، به دلیل آنکه منافع فقط ممکن است متعلق به سویه های خاص باشد، تحقیقات را مشکل کرده است. به علت آن که تاکنون پژوهشی در مورد کاربرد پروبیوتیکهای بومی ایران انجام نشده است، هدف از این طرح بنیادی کاربردی، مطالعه اثر لاکتوباسیلوس برویس بر ترمیم زخم پوستی میباشد.
روش کار : در این مطالعه تجربی، تعداد ۲۲ سویه لاکتوباسیل جدا شده از محصولات لبنی سنتی ایران از نظر تولید اگزوپلی ساکارید با روش فنول سولفوریک بررسی شدند. لاکتوباسیلوس برویس که تولید اگزوپلیساکارید بالایی داشت، انتخاب گردید. برای بررسی اثر این پروبیوتیک، موشهای صحرایی نر از نژاد ویستار به گروههای پنجتایی تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. زخمی مربع شکل به ابعاد cm ۵/۱ × ۵/۱ در پشت موشهای صحرایی ایجاد شد. دو گروه کنترل و تجربی به ترتیب تحت درمان موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی Cfu/ml ۱۰۱۱×۱ لاکتوباسیلوس برویس قرار گرفتند اما گروه کنترل منفی، درمانی دریافت نکردند. زخم پوستی موشها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای ۱، ۳ و ۱۴ نمونه برداری و تحت مطالعات بافتشناسی و آماری قرار گرفت. نتایج آزمایشها به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شد و از آزمون آماری ANOVA برای تحلیل داده ها استفاده گردید.
یافتهها : درصد بهبودی زخم (۷۶/۹۱%) و التهاب در گروه تجربی در روز چهاردهم نسبت به گروههای کنترل (۳۳/۷۴%) و کنترل منفی (۵۱/۷۳%) دارای اختلاف معنیداری بود (۰۰۱/۰ p< ). تعداد نوتروفیلها در گروه تجربی در فازهای بعدی ترمیم در مقایسه با گروههای کنترل و کنترل منفی کاهش داشت.
نتیجهگیری : مطالعه حاضر نشان داد که لاکتوباسیلوس برویس به طور معنیداری موجب کاهش التهاب و تسریع روند بهبود زخم در موشهای صحرائی شد. این یافتهها میتواند در آینده نزدیک مورد استفاده کلینیکی قرار گیرد.
مهشید طالبی طاهر، سیدعلی جواد موسوی، مهدی پورقاسمیان،
جلد ۱۸، شماره ۸۸ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف : تظاهرات بالینی و تصاویر رادیولوژیک غیر معمول سل ریوی در افراد سالمند شایع می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تفاوت های بالینی، رادیوگرافی و ازمایشگاهی سل ریوی در سالمندان در مقایسه با افراد جوان بوده است.
روش کار : در این مطالعه گذشته نگر پرونده پزشکی بیماران مبتلا به سل ریوی ثابت شده در بیمارستان رسول اکرم (ص) در طی پنج سال ۱۳۸۳ الی ۱۳۸۸مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات شامل سن، جنس، بیماری های همراه، علایم و نشانه ها، نتایج ازمایشگاهی، رادیوگرافی، تست پوستی توبرکولین، و اسمیر خلط و شستشوی برونش برای باسیل اسید فاست استخراج گردید. از ازمون های کای دو ( chi ۲ ) و تی مستقل ( student t ) برای مقایسه یافته ها ما بین دو گروه استفاده شد.
یافته ها : از ۲۸۵ بیمار مبتلا به سل ریوی ثابت شده، ۱۲۶ نفر ۶۵ سال و بالاتر و ۱۵۹ نفر سن کم تر از ۶۵ سال داشته اند. شیوع کم تر تب، تعریق شبانه، هموپتیزی، بی اشتهایی، درد قفسه سینه، ضایعه حفره ای در لوب های فوقانی و مثبت شدن تست پوستی توبرکولین و اسمیر خلط برای باسیل اسید فاست در سالمندان در مقایسه با جوانان مشاهده شد( ۰۵/۰ p< ). به علاوه، سالمندان با شیوع بالاتری مبتلا به تنگی نفس بودند ( ۰۰۱/۰ p< ) و هم چنین مبتلا به بیماری های زمینه ای مشابه دیابت شیرین، نارسایی کلیه و COPD ( ۰۵/۰ p< ).
نتیجه گیری : این مطالعه تفاوت های اساسی سل ریوی در سالمندان و جوانان را نشان داده است که باید در طی ارزیابی های تشخیصی مد نظر باشد.
