۳ نتیجه برای شقاقی
فرحناز امیرشقاقی،
جلد ۲۷، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه تمرین هایپوکسیک یکی از انواع تمرینات رایج و معمولی برای بهبود عملکرد ورزشی در سطح دریا می‌باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر ۸ هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین و عملکرد هوازی قایق‌رانان دختر بود.
روش کار: تحقیق حاضر نیمه تجربی و از نوع کاربردی است. بدین منظور از بین قایق‌رانان دختر ۱۴ تا ۲۰ سال شهر تهران، ۳۰ نفر انتخاب و بطور تصادفی به ۳ گروه ۱۰ نفره هایپوکسی، نورموکسی و کنترل تقسیم شدند. در ادامه و برای جمعآوری دادهها در پیش آزمون، آزمودنیها سه روز متوالی برای انجام آزمونهای مربوطه و خونگیری در آزمایشگاه تربیت بدنی دانشگاه تهران حاضر شدند. سپس آزمودنیهای گروه هایپوکسی ۳ جلسه در هفته تمرین در شرایط هایپوکسی و ۲ جلسه تمرین قایقرانی، گروه نورموکسی ۳ جسله تمرین در شرایط نورموکسی و ۲ جلسه تمرین قایقرانی و گروه کنترل ۵ جلسه تمرین قایقرانی را به مدت ۸ هفته انجام دادند. دادهها به استفاده از آزمونهای شپیرو ویلک، تحلیل واریانس مرکب (۲×۳) و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد ۸ هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین دختران قایقران تاثیر معنیداری ندارد (۶۱/۰ p=) اما بر عملکرد ۵۰۰ متر قایقرانی تاثیر معنیداری دارد (۰۰۱/۰ p=). همچنین گروه هایپوکسی عملکرد بهتری نسبت به گروه نورموکسی داشت.
نتیجه گیری: با توجه به کمبود اطلاعات در مورد تاثیر تمرین در شرایط هایپوکسی بر دختران قایقران در حال حاضر توصیههای ویژه تا زمانی که نتایج بیشتری در خصوص عملکرد ورزشی در هیپوکسی بعد از تمرینات هیپوکسی در دسترس باشد، دشوار است.
فاطمه شقاقی، علیرضا آقایوسفی، حسن میزا حسینی،
جلد ۲۸، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: پژوهشهای بسیاری به شیوه مدیریت هیجانات همسران بر کیفیت تعاملات آینده آنان تاکید دارد. یکی از شیوههای ناکارآمد مدیریت هیجانات مثلثسازی در خانواده است که تمایزیافتگیخود را کاهش داده و موجب افزایش هیجانپذیری و همجوشی میشود. از آنجا که ارتباط این متغیرها در یک مدل ساختاری مورد مطالعه قرار نگرفته است، هدف از این پژوهش تدوین الگوی ساختاری مثلثسازی در خانواده و گرایش به روابط فرازناشویی با واسطهگری تمایزیافتگی بود.
روشکار: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل افراد متاهل شهر تهران در سال ۱۳۹۹ و نمونه شامل ۳۴۹ فرد بودکه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس مثلثسازی یوسفی و بهرامی (۱۳۹۴)، مقیاس تمایزیافتگیخود اسکورن و فریدلندر (۱۹۹۸) و مقیاس خیانت مارک واتلی (۲۰۰۶) بود. به منظور بررسی روابط میان متغیرها از روش معادلات ساختاری، آزمون همبستگی و بوت استرپ استفاده شد.
یافتهها: ارزیابی مدل فرضی پژوهش نشان داد که مدل فرضی با مدل اندازهگیری، برازش دارد (۹۶/۰CFI=، ۹۶/۰ IFI=، ۰۷۷/۰RMSEA=). نتایج نشان داد که مثلثسازی به صورت غیرمستقیم از طریق تمایزیافتگیخود بر روابط فرازناشویی تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که مثلثسازی رابطه مستقیم با روابط فرازناشویی (۰۷/۰) ندارد و تمایزیافتگی در ارتباط بین مثلثسازی و روابط فرازناشویی نقش واسطهای دارد.
نتیجهگیری: مثلثسازی در خانواده و به دنبال آن سطح پایین تمایزیافتگی در افراد احتمالا منجر به روابط فرازناشویی میشود. تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است تا با آموزشهای لازم کیفیت روابط زوج و مدیریت هیجانات بهبود یافته و از بروز روابط فرازناشویی پیشگیری شود.
مهران داوری، علی اکبرنژاد، فرحناز امیرشقاقی، رحمان سوری،
جلد ۲۸، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: فشار خون بالا به عنوان یکی از اصلیترین بیماریهای قلبی عروقی و از دلایل مرگ و میر به شمار میآید. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه تاثیر شدتهای تمرینات مقاومتی بر تغییرات فشار خون پس از تمرین در مردان سالم بود.
روشکار: برای انجام تحقیق کاربردی و نیمه آزمایشی حاضر ۲۴ مرد سالم، ۲۰ الی ۳۵ سال از شهر تهران داوطلبانه به عنوان نمونه در تحقیق حاضر شرکت کرده و بطور تصادفی به دو گروه (۱۲ کنترل ،۱۲ آزمایش) تقسیم شدند. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش تمرینات مقاومتی (۸ حرکت) را در ۳ ست و ۱۰ تکرار با فاصله استراحت ۲ دقیقه بین ست‌ها به روش هم گذری با سه شدت ۶۰، ۷۰ و ۸۰ درصد انجام دادند. فشار خون سیستولی، دیاستولی و متوسط فشار خون قبل، بلافاصله بعد و طی ۶۰ دقیقه زمان ریکاوری در هر ۱۰ دقیقه اندازهگیری و ثبت شد. دادهها توسط آزمونهای تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد بین تاثیر سه شدت تمرین بر متغیرهای تحقیق صرفنظر از شدت تفاوت معنیداری وجود ندارد (۰۵/۰P>). مقایسه زمانها نیز نشان داد که مدت زمان ماندگاری فشار خون متوسط در سطوح پایین در شدت ۷۰ و ۸۰% از ۶۰% و ۷۰% نیز از ۸۰% موثرتر بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرین با شدت ۷۰% جهت کاهش فشار خون با مشورت پزشک توصیه میشود
