زمینه و هدف: مددکاران بهزیستی روزانه با افرادی سروکار دارند که از نظر مالی، روحی و یا خانوادگی در وضعیت مطلوبی به سر نمیبرند بر همین اساس میتواند بر میزان سلامتی آنها اثرگذار باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر تحمل پریشانی و سلامت روانی مددکاران بهزیستی انجام شده است.
روش کار: جامعه مورد پژوهش تمام مددکاران شهر کرمان بود. حجم نمونه ۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) جایگزین شدند. دادهها به وسیله پرسشنامه تحمل پریشانی و سلامت روانی به دست آمد و گروه آزمایش ۸ جلسه درمانی شرکت کردند. نتایج داده به روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش تاب آوری بر تحمل پریشانی و سلامت روانی مددکاران بهزیستی تاثیر دارد.
نتیجه‌گیری: به ظور کلی میتوان بیان کرد که تاب آوری باعث بهبود تحمیل پریشانی و سلامت روانی میگردد و با بکارگیری آموزشهای لازم در خصوص بهبود سطح تاب آوری در پرستانران، میتوان گامی مهم در جهت بهبود سطح سلامتی آنها برداشت.
