مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور (Ventilator- Associated Pneumonia -VAP) جزء شایع‌ترین عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت‌های ویژه می باشد که باعث مرگ و میر بالایی در بیماران می شود. پسودوموناس آئروژینوزا یکی از شایع ترین عوامل ایجادکننده VAP، است که شیوع و نیز مقاومت آن نسبت به طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک ها رو به افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی پسودوموناس آئروژینوزا و نیزالگوی حساسیت دارویی آن می باشد.

روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی و از مهر ماه سال ۱۳۸۹ به مدت ۱ سال در بیماران بستری در بخش  ICUبیمارستان آیت اله کاشانی تهران که به تهویه مکانیکی نیاز داشتند، انجام شد. نمونه‌ها از لوله تراشه بیمارانی که دارای علائم عفونت ریوی شامل تب بالا، ترشحات چرکی و لوکوسیتوز بودند جمع آوری گردید. پس از کشت نمونه­ها سویه­های جدا شده با استفاده از دستورالعمل راهنمای انستیتوی استاندارد آزمایشگاه و کلینیک(CLSI)  تشخیص داده شدند. تست حساسیت آنتی­بیوتیکی سویه­ها با استفاده از روش دیسک­دیفیوژن انجام و نتایج آن ها با استفاده از استاندارد CLSI تفسیر گردید.

آنتی بیوتیک های استفاده شده در چهار دسته سفالوسپورین ها، فلوروکینولون ها، آمینوگلیکوزید ها و کارباپنم طبقه بندی شده بودند.

یافته‌ها: از ۶۸ نمونه تراشه گرفته شده، در ۴۶ مورد (۷/۶۷%) از بیماران VAPتأیید گردید. میکروارگانیسم های جدا شده به ترتیب شامل پسودوموناس آئروژینوزا (۱۵مورد،۶/۳۲%)، کلبسیلا پنومونیه (۱۰مورد، ۷/۲۱%)، استافیلوکوک ­اورئوس مقاوم به متی­سیلین (۸مورد، ۴/۱۷%)، اشرشیا کلی (۷مورد، ۲/۱۵%)، انتروباکتر (۳مورد،۵/۶%)، اسینتوباکتر (۲مورد، ۳/۴%) و سیتروباکتر (۱مورد، ۳/۲%) بودند. ۷۵% ازسویه­های پسودوموناس­آئروژینوزای جدا شده MDR (مقاومت نسبت به بیش از ۳ گروه از آنتی­بیوتیک ها) بوده و ۵۰% آن‌ها نسبت به تمام گروه های آنتی­بیوتیکی مقاومت نشان دادند.

نتیجه‌گیری: به دلیل شیوع رو به افزایش پسودوموناس های MDR، تدوین پروتکل‌های سخت‌گیرانه برای جلوگیری از افزایش مقاومت های دارویی ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: ویروس HTLV-۱ ((Human T_cell lymphotropic virus type با حدود ۲۰ میلیون نفر آلوده در جهان یک مشکل بهداشت جهانی است که در مناطقی مثل ژاپن و خراسان ایران اندمیک است. این ویروس عامل بیماری پیشرونده لوسمی سلول های T بزرگسالان (ATL) می‌باشد که دارویی تائید شده موثر بر علیه آن تاکنون وجود ندارد. به دلیل خصوصیات غیر سیتولیتیکی و انتقال سلول به سلول این ویروس، مطالعات دارویی در کشت سلولی بر روی این ویروس با روش های معمول در آزمایشگاه In vitro )) کم بوده و منحصر به چند رده سلولی آلوده به آن می‌باشد .بنابراین ساخت وکتور ریپورتر برای ارزیابی عفونت ویروس HTLV۱ در کشت سلولی به جهت مطالعات دارویی ضروری به نظر می رسد. ریپورتر های ساخته شده برای رتروویروس ها معمولاً بر اساس ترانس اکتیویشن ناحیه LTR می باشد. ناحیه LTR در ژنوم ویروس شامل پروموترویروس است که در تکثیرو نسخه برداری آن، تحت تاثیر پروتئین ویروسی Tax نقش دارد.

روش کار: منطقه پروموتری LTR ویروس با استفاده از آنزیم محدود کننده از پلاسمید pUCLTR-Lacz بریده و در وکتور بدون پروموتر pGL۴,۱۷ که حامل ژن ریپورتر لوسیفراز است در بالادست ژن لوسیفرازساب کلون شد. ابتدا کلونینگ با colony PCR، هضم آنزیمی وتعیین توالی تایید شد. سپس سلول T۲۹۳ باوکتور نوترکیب ترانسفکت شد وبیان القایی لوسیفراز مورد تایید قرار گرفت.

یافته‌ها: وکتور نوترکیب تولید شده درسلول T۲۹۳ پس از کوترانسفکت با وکتور بیانیTax باعث بیان قابل ملاحظه ی لوسیفراز تا ۵۰ برابر درسلول‌های مورد آزمایش نسبت به کنترل شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به قابلیت بالای وکتور نوترکیب تولید شده، می تواند درمطالعات بعدی درساخت رده سلولی نشانگر برای ویروس HTLV-۱، به جهت مطالعات پایه ای و دارویی به کار رود.