عبدالله محمدیان هفشجانی، دکتر حمیدرضا برادران عطار مقدم، دکتر نضال صراف زادگان، فاطمه الله بخشی هفشجانی، شیدخت حسینی، دکتر محسن اسدی لاری، دکتر آرش رمضانی، دکتر شهرام اویس قرن، مهدی محمدیان، سونیا زرفشانی زرفشانی،
جلد ۱۹، شماره ۹۵ - ( ۲-۱۳۹۱ )
زمینه و هدف: هدف این مطالعه تعیین میزان بقای کوتاه مدت بیماران پذیرش شده در بیمارستان با انفارکتوس قلبی حاد درشهرستان های اصفهان و نجف آباد براساس جنس می باشد.
روش کار : اطلاعات تمامی بیماران که به علت انفارکتوس قلبی حاد در طی سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۷ در شهرستان‌های اصفهان و نجف آباد در بیمارستان بستری شده بودند، توسط پرستاران آموزش دیده واحد سورویلانس( =Surveillance پایش) مرکز تحقیقات گرد آوری شد. با استفاده از این اطلاعات و روش مخاطره نسبی کاکس (Cox proportional hazard method) ، روش کاپلان مایر( ( Kaplan-Meier و آزمون لگ رنک( log Rank test )، میزان بقای بیماران برحسب جنس در زیر گروه های مختلف تعیین و مقایسه گردید.
یافته‌ها: میزان بقای کوتاه مدت ۲۸ روزه در پی رخداد انفارکتوس قلبی حاد به طور کلی ۹/۹۰% می‌باشد. اختلاف آماری معنی داری در میزان بقای کلی بین زنان و مردان مشاهده شد (به ترتیب۷/۸۶% در مقابل ۵/۹۲% ) ۰,۰۰۱ < ((p همچنین میزان بقا با افزایش سن، کاهش و با مصرف ترمبولیتیک‌ها (Thrombolytics) ، افزایش معنیداری پیدا میکند.
نتیجه گیری: میزان بقا در زنان ایرانی مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی کمتر از مردان می باشد و با افزایش سن کاهش مییابد. بنابراین توصیه می‌شود که پزشکان توجه بیشتری به بیمارانی که در خطر بیشتر مرگ و میر میباشند خصوصاً، زنان و افراد مسن مبتلا به انفارکتوس حاد داشته باشند.
