زمینه و
هدف: سوختگی از مهمترین دلایل مرگ به حساب می آید و مطالعات نشان می دهد
که پیشگیری بهترین روش برای کاهش مرگ و میر ناشی از سوختگی میباشد. بنابراین این
مطالعه با هدف بررسیهای اپیدمیولوژیکی بیماران سوختگی و همچنین ارزیابی ارتباط
بین متغیرهای مختلف با سوختگی، انجام شد.
روش کار: این مطالعه بر روی ۳۳۵
بیمار به صورت مقطعی، توصیفی از مرداد ۱۳۹۱ تا فروردین ۱۳۹۲ در بیمارستان شهید
مطهری تهران انجام گرفت و اطلاعات مربوطه شامل سن، جنس، درصد سوختگی، علت سوختگی،
مدت زمان بستری، درجه سوختگی و میزان مرگ و میر بیماران از پرونده بیماران با به
کارگیری روشهای آمار توصیفی شامل شاخصهای گرایش مرکزی و شاخصهای پراکندگی و همچنین از آمار استنباطی شامل کای دو، فیشر و یومن ویتنی مورد بررسی قرار
گرفت.
یافته ها: از تعداد
۳۳۵ بیمار، ۲۵۸(۵/۷۷%) مرد و بقیه زن بودند. ۳۴ (۱/۱۰%) بیمار از ۳۳۵ بیمار بستری
در بیمارستان فوت کردند. ۵/۸۶% (۲۸۷) بیماران دارای سطح سوختگی زیر ۴۰% بودند. در
این مطالعه انفجار و آب جوش به ترتیب بالاترین علل سوختگی محسوب می شود. هم چنین دوره
مدت زمان بستری بودن در بیمارستان از ۱۰۵-۱ روز با میانگین ۱۳روز بود.
نتیجه‌گیری: با توجه
به میزان بالای سوختگی‌ها تلاش جهت شناخت عوامل موثر در سوختگی‌ها، پیشگیری و
آموزش های پیشگیرانه می تواند گام موثری در جهت کنترل و کاهش این معضل جهانی باشد.
