جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای دیانی

دکتر سراج الدین محمودیانی، خانم فاطمه رحمتی،
جلد ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: سقط القایی جنین از مؤلفه­های بهداشت باروری و سلامت زنان است. کیفیت روابط زناشویی یکی از مهم­ترین متغیرهای تأثیرگذار بر احتمال وقوع سقط القایی جنین به­شمار می­آید. مطالعه حاضر به­دنبال بررسی رابطه رضایت زناشویی و وقوع سقط القایی جنین در بین زنان ساکن محلات حاشیه بوده است.
روش­ کار­­: مطالعه حاضر در سال ۱۴۰۱ با استفاده از روش پیمایش انجام شد. برای سنجش رضایت زناشویی از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. جامعه آماری این مطالعه شامل زنان همسردار ۱۵ تا ۴۹ ساله ساکن محلات حاشیه شهر بندرعباس بود. براساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۹ نفر از زنان فوق­الذکر پیمایش شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها در نرم افزار SPSS۲۰ انجام شد.
 یافته­ها: تحلیل داده­ها نشان داد که رضایت زناشویی اکثریت زنان (۶/۶۴ درصد) در سطح متوسط قرار دارد. یافته­ها همچنین نشان داد که ۶/۲ درصد زنان سابقه سقط القایی جنین داشته­اند. با افزایش میزان رضایت زناشویی زنان، وقوع سقط القایی جنین در بین آن­ها کمتر شده بود (۰۵/۰P<). مدل تحقیق حاضر توانست تا ۷/۴۰ درصد از وقوع سقط القایی جنین را پیش بینی کند.
نتیجه‌گیری: افزایش میزان رضایت زناشویی می­تواند به کاهش سقط­های القایی جنین بینجامد. شناسایی زوجینی که تعارضات زناشویی دارند و اجرای برنامه­های مشاوره برای رفع آن تعارضات می­تواند افزایش رضایت زناشویی و متعاقباً کاهش احتمال وقوع سقط­های القایی را به­دنبال داشته باشد. بنابراین این موضوع باید در سیاست­های جمعیتی و قوانین حمایت از خانواده مورد توجه قرار گیرد.
 
آزاده تهرانی سرشت، شیده امیری، نرگس دیانی، امین حاجی باقری، نازنین حقیقت بیان،
جلد ۲۹، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر سازمان شخصیت در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش نیمه­تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه مورد نظر تمامی بیماران مبتلا به شخصیت مرزی مراجعه کننده به کلینیک تخصصی روان­شناختی شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. حجم نمونه مورد بررسی با مراجعه به جدول Cohen تعیین شد. به این طریق که در سطح اطمینان ۹۵ درصد، اندازه اثر ۳۰/۰ و توان آماری ۸۳/۰، برای هر گروه ۱۲ نفر تعیین شد. اما از آن­جایی که احتمال ریزش برخی نمونه­ها وجود داشت و هم­چنین در جهت تعمیم‌پذیری بیشتر نتایج، حجم نمونه در هر گروه ۱۵ نفر تعیین شد. در مرحله اول به شیوه نمونه­گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و این ۳۰ نفر در گام دوم به صورت تصادفی ساده (به شیوه قرعه کشی) در یک گروه آزمایش (۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۹۲/۳ ± ۴۰/۴۳ و ۴۹/۴ ± ۰۷/۴۴ سال بود. نتایج آزمون t دو نمونه مستقل در مورد سن و آزمون دقیق فیشر در خصوص جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت تأهل نشان داد که بین گروه­ آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنی­داری وجود ندارد. میانگین نمره سازمان شخصیت قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان ۲۵/۷۲ و در گروه کنترل ۱۲/۷۲ ، اما پس از مداخله، میانگین نمره سازمان شخصیت در گروه درمان به صورت معنی­ داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن بود که استفاده از درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر روان­پویشی فشرده و کوتاه مدت بر بیماران مبتلا به شخصیت مرزی مؤثر است. بر این اساس توصیه می­شود از درمان روان­پویشی فشرده و کوتاه مدت بر بهبود سازمان در افراد مبتلا به شخصیت مرزی استفاده شود.

سراج الدین محمودیانی، ریحانه رفیعی،
جلد ۲۹، شماره ۸ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: در دهه­های اخیر باروری زنان در ایران به زیر سطح جایگزینی رسیده است. از این­رو بی­فرزندی دائمی از مهمترین موضوعات حوزه باروری است که می­تواند آینده جمعیتی کشور را تحت تأثیر قرار دهد. برای این منظور تلاش شده است که متغیرهای فردی و کلان بهداشتی، جمعیتی و اقتصادی تأثیرگذار بر احتمال بی­فرزندی دائمی آزمون و بررسی شوند.
روش کار: در تحقیق حاضر داده­ها­ی سطح فردی از سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ و اطلاعات کلان نیز از تازه­ترین اطلاعات بهداشتی و اقتصادی مرکز آمار ایران گرفته شد. اطلاعات فوق­الذکر براساس مدل دو سطحی در محیط نرم افزار HLM نسخه ۰۳/۶ تحلیل شد.
یافته ­ها: یافته­های تحقیق حاضر نشان داد که با افزایش سن احتمال بی­فرزندی بیشتر خواهد شد. احتمال بی­فرزندی در بین زنان روستایی کمتر از زنان شهری است. یافته­ها همچنین نشان داد که تحصیلات تأثیر معنی­دار بر احتمال بی­فرزندی دارد. افزایش میزان عمومی ازدواج احتمال بی­فرزندی دائمی را کاهش خواهد داد. افزایش میزان شهرنشینی به کاهش معنی­دار احتمال بی­فرزندی دائمی انجامید. افزایش نرخ مشارکت اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری جمعیت باعث کاهش معنی­دار احتمال بی­فرزندی دائمی شد.
نتیجه­ گیری: بهبود وضعیت اقتصادی، تسهیل ازدواج و کاهش میزان­های طلاق می­تواند احتمال بی­فرزندی دائمی را کاهش دهد. بهبود وضعیت اقتصادی می­تواند توانایی خانواده­ها برای تأمین هزینه­های مرتبط با داشتن فرزند را افزایش دهد. تسهیل ازدواج می­تواند باعث قرار گرفتن افراد در معرض فرزندآوری و مانع از کوتاه شده طول دوره فرزندآوری شود. کاهش میزان­های طلاق می­تواند زوجین را در رابطه زناشویی نگه دارد که به­طور بالقوه احتمال فرزندآوری را به­دنبال خواهد داشت.

شیده امیری، آزاده تهرانی سرشت، امین حاجی باقری، نرگس دیانی، منظر ملکیان،
جلد ۲۹، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر کیفیت زندگی، قدرت ایگو در زنان مبتلا به سردرد تنشی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش نیمه­تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه مورد نظر تمامی بیماران مبتلا به سردرد تنشی مراجعه کننده به کلینیک تخصصی اعصاب و روان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. حجم نمونه مورد بررسی با مراجعه به جدول Cohen تعیین شد. به این طریق که در سطح اطمینان ۹۵ درصد، اندازه اثر ۳۰/۰ و توان آماری ۸۳/۰، برای هر گروه ۱۲ نفر تعیین شد. اما از آن­جایی که احتمال ریزش برخی نمونه­ها وجود داشت و هم­چنین در جهت تعمیم‌پذیری بیشتر نتایج، حجم نمونه در هر گروه ۱۵ نفر تعیین شد. در مرحله اول به شیوه نمونه­گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و این ۳۰ نفر در گام دوم به صورت تصادفی ساده (به شیوه قرعه کشی) در یک گروه آزمایش (۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۹۲/۳ ± ۴۰/۴۳ و ۴۹/۴ ± ۰۷/۴۴ سال بود (۶۶۹/۰=P). نتایج آزمون t دو نمونه مستقل در مورد سن و آزمون دقیق فیشر در خصوص جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت تأهل نشان داد که بین گروه­ آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنی­داری وجود ندارد. میانگین نمرات کیفیت زندگی و قدرت ایگو قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان ۲۵/۷۲، ۰۸/۲۴ و در گروه کنترل ۱۲/۷۲، ۵۲/۲۳ بود، اما پس از مداخله، میانگین نمرات قدرت ایگو و کیفیت زندگی در گروه درمان به صورت معنی­ داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن بود که استفاده از درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر روان­پویشی فشرده و کوتاه مدت بر کیفیت زندگی، قدرت ایگو در زنان مبتلا به سردرد تنشی مؤثر است. از درمان روان­پویشی فشرده و کوتاه مدت در کاهش افزایش کیفیت زندگی و افزایش قدرت ایگو در افراد مبتلا به سردردتنشی استفاده شود.

سراج الدین محمودیانی، مرضیه دهقانی،
جلد ۳۰، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده

زمینه و هدف: بارداری ناخواسته از تهدید کننده­های سلامت مادران است زیرا که معمولاً به سقط عمدی جنین می­انجامد. کاهش بارداری­های ناخواسته نیازمند شناسایی عوامل مؤثر بر آن است. دانش باروری از تعیین­کننده­های مهم بارداری ناخواسته است. این مطالعه به­دنبال بررسی رابطۀ دانش باروری و احتمال بارداری ناخواسته بود.
روش­ کار: این مطالعه با رویکرد کمی و روش پیمایش انجام شد. برای این منظور تعداد ۴۰۰ نفر از زنان همسردار ۴۹-۱۵ سال مراجعه­کننده به مراکز بهداشتی شهر زرین­شهر در استان اصفهان در سال ۱۴۰۱ پیمایش شدند. داده­ها با ابزار پرسشنامه استاندارد گردآوری و در محیط SPSS تحلیل شدند.
یافته­ ها: بین متغیرهای دانش باروری، سن، سن همسر و مدت ازدواج با بارداری ناخواسته همبستگی مثبت و معنی­داری وجود داشت. افزایش تحصیلات زنان و همسران آن­ها به­طور معنی­داری با کاهش بارداری­های ناخواسته همبسته بود. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که دانش باروری تأثیر منفی معنی­داری بر احتمال وقوع بارداری ناخواسته دارد.
نتیجه ­گیری: دانش باروری پایین زنان می­تواند منجر به بارداری­ ناخواسته و متعاقب آن سقط عمدی جنین شود. بنابراین پیشنهاد می­شود که آموزش دانش باروری به زنان در سیاست­های ذی­ربط لحاظ و اجرا شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb