مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : درد ناحیه اپی کندیل خارجی استخوان بازو یکی از شایع ترین انواع آسیب های استفاده بیش از حد است. علی رغم شناخته بودن تابلوی بالینی این آسیب، روش های متعدد درمانی برای آن مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این مطالعه مقایسه ماساژ عرضی عمقی با اولتراسوند تراپی در کاهش علائم افراد دچار این آسیب است.

  روش کار : افراد مراجعه کننده به درمانگاه پزشکی ورزشی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) با شکایت درد قسمت خارجی آرنج که بر اساس معاینات برای آن ها تشخیص آرنج تنیس بازان (Tennis Elbow) گذاشته شده و علائم آن ها بیش از ۶ هفته طول کشیده و معیارهای خروج از مطالعه را نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای شدت درد در کار روزانه، در اکستانسیون انگشت وسط در برابر مقاومت، در اکستانسیون انگشتان ۲ تا ۵ در برابر مقاومت و در اکستانسیون مچ در برابر مقاومت بر حسب معیار عددی درد (Visual Analogue Scale-VAS) و نیز حداکثر قدرت مشت کردن درمحدوده بدون درد بر حسب کیلوگرم (Kg) قبل از ورود به مطالعه و نیز در مقاطع زمانی بلافاصله پس از مداخله (پیگیری اول)، ۱ هفته، ۲ هفته و ۴ هفته پس از زمان پیگیری اول مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران پس از تصادفی سازی در گروه درمان با اولتراسوند پالسی با مختصات ۳ مگاهرتز، ۲ وات/سانتی متر مربع و نسبت روشن به خاموش ۲۰ درصد به مدت هر جلسه ۸ دقیقه و به تعداد ۱۰ جلسه یک روز درمیان به عنوان گروه شاهد یا گروه درمان با ماساژ عرضی عمقی به شیوه سیریاکس (Cyriax) هرجلسه به مدت ۷ دقیقه و به تعداد ۵ جلسه یک روز درمیان به عنوان گروه مداخله توزیع شدند. برای آزمون اختلاف میان میانگین‌های ۵ آزمون برانگیزاننده درد در مقاطع زمانی اندازه گیری شده در دو گروه اولتراسوند تراپی و گروه ماساژ عرضی عمقی از آزمون آنالیز واریانس داده‌های تکراری استفاده شد. ۰۵/۰> p-value از نظر آماری معنی دار تلقی شد.

  یافته‌ها: میانگین درد در ۴ بازه ی زمانی اندازه گیری شده، در دو گروه اولتراسوند تراپی و ماساژ عمقی، برای هر ۵ آزمون برانگیزاننده درد و حداکثر قدرت مشت کردن در محدوده بدون درد، از نظر آماری معنی دار می باشد (۰۱/۰= p-value برای همه آزمون) و با گذر زمان اختلاف بین میانگین درد در دو گروه، در تمامی آزمون ها به جز آزمون اکستانسیون انگشت وسط (۱۷۵/۰ p-value for time= ) به صورت معنی داری افزایش می یابد (۰۱/۰ < p-value برای همه آزمون ها).

  نتیجه گیری: در پیگیری کوتاه مدت ۴ هفته پس از درمان ماساژ عرضی عمقی در کاهش درد و افزایش قدرت مشت کردن در محدوده بدون درد موثرتر از اولتراسوند تراپی است.

زمینه و هدف: مطالعات محدودی در زمینه فعالیت فیزیکی و به خصوص در زمینه  نوع ورزش درمانی بعد از جراحی باریاتریک صورت گرفته است. در مطالعه حاضر، تاثیر ورزش درمانی در دو گروه تحت نظر و در منزل  را بر روی شاخص‌های وزنی و فاکتور‌های قلبی عروقی در بیمارانی که تحت جراحی لاپاراسکوپیک گاستریک بای پس قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار دادیم.
روش کار: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، کلیه بیماران چاق مراجعه کننده به درمانگاه چاقی مرکز جراحی‌های کم تهاجمی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) از مرداد ماه ۱۳۹۰ تا مرداد ماه ۱۳۹۲ که جراحی گاستریک بای پس در یک ماه گذشته داشتند وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی تحت دو روش درمانی ورزش درمانی تحت نظر و یا ورزش درمانی در منزل قرار گرفتند. قبل از مداخله و همچنین در انتهای ۶ ماه پارامترهای اولیه در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند.
یافته‌ها: مقایسه درون گروهی وزن و دور کمر قبل و بعد از مداخله در دو گروه نشان داد که این شاخص در هر دو گروه  ورزش درمانی تحت نظرو ورزش درمانی در منزل قبل و بعد از مداخله کاهش معناداری داشت (۰۰۱/۰ >p). مقایسه درون گروهی متغیرها ی قلبی عروقی نیز قبل و بعد از مداخله نشان داد که همه متغیرهای قلبی عروقی در هر دو گروه ورزش درمانی تحت نظر و ورزش درمانی در منزل قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری داشتند به نحوی که در دو گروه، مسافت طی شده در تست راه رفتن ۶ دقیقه ای و حجم اکسیژن مصرفی افزایش و ضربان قلب بیماران قبل و بعد از تست راه رفتن ۶ دقیقه ای کاهش یافته بود (۰۰۱/۰ >p)؛ اما تغییرات میانه مسافت طی شده در تست ۶ دقیقه ای و همچنین ماکزیمم حجم اکسیژن مصرفی در گروه ورزش درمانی تحت نظر به طور معنی داری بیشتر از گروه ورزش درمانی در منزل بود (۰۰۱/۰ >p). همچنین، تغییرات در کاهش وزن، دور کمر و نمایه توده بندی نیز در گروه ورزش درمانی تحت نظر بیشتر از گروه ورزش درمانی در منزل بود (۰۰۱/۰ >p).
نتیجه‌گیری: دو روش ورزش درمانی تحت نظر و در منزل را می توان با موفقیت در بهبود شاخص‌های مورد مطالعه بعد از جراحی گاستریک بای پس به کار برد، اما روش ورزش درمانی تحت نظر با بهبود بیشتر در این شاخص‌ها همراه بوده و لذا نسبت به روش ورزش درمانی در منزل ارجحیت داده می‌شود.