زمینه و هدف: نفروپاتی دیابتی یکی از علل شایع ESRD ( End stage renal disease ) میباشد. میکروآلبومینوری نشانگر نفروپاتی دیابتی است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع پروتئینوری دیابتی در بیماران دیابتی نوع ۲ که تازه تشخیص داده شده‌اند، میباشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی ـ مقطعی روی ۲۸۸ بیمار دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به انستیتو غدد درون‌ریز و متابولیسم، بین سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ انجام شده است. بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده از نظر سن، جنس، گلوکز خون ناشتا، HbAlc ، BUN ( Blood urea nitrogen )، کراتینین و میکروآلبومین ادرار ۲۴ ساعته، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون T Test مقایسه گردیدند.
یافته‌ها: از مجموع ۲۸۸ بیمار دیابتی مورد مطالعه، ۱۶۵ بیمار(۳/۵۷%) نفروپاتی دیابتی داشتند که در این گروه، ۱۴۷ بیمار(۵۱%) میکروآلبومینوری داشتند. ۶/۶۴%، زن و۴/۳۵%، مرد بودند. نسبت سن و جنس بیماران در دو گروه با و بدون نفروپاتی دیابتی، مشابه بود و میانگین سن بیماران، ۴/۹ ± ۶/۵۲ سال بود. بین میانگین FBS ( Fasting blood sugar )، BUN ، سن و جنس بیماران دیابتی مبتلا به نفروپاتی، با بیماران دیابتی بدون نفروپاتی، تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد ولی از نظر آماری بین نفروپاتی دیابتی و میزان Cr و HbAlc ارتباط معنی‌داری وجود داشت(۰۵/۰ P< ).
نتیجهگیری: فراوانی بروز نفروپاتی دیابتی در مبتلایان به دیابت( Diabetes mellitus=DM ) نوع II تازه تشخیص داده شده، ۳/۵۷% بود. غربالگری تمام بیماران دیابت نوع II که تازه تشخیص داده شده‌اند، از نظر میکروآلبومینوری توصیه می‌شود
