زمینه و هدف: تشخیص به موقع بروز ناتوانی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس اهمیت به سزایی دارد. هدف این مطالعه بررسی نتایج حاصل از استفاده از روش توموگرافی شبکیه هیدلبرگ Heidelberg Retinal Tomography) = HRT ) در اندازه گیری ضخامت لایه عصبی شبکیه به عناون شاخصی برای پیش گویی سیر بیماری مالتیپل اسکلروزیس و هم چنین ارتباط آن با میزان ناتوانی کلینیکی این بیماران می باشد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی - توصیفی، ۶۹ بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس که بر اساس معیارهای تجدید نظر شده مک دونالد دارای شرایطی کامل جهت تشخیص بیماری بودند، مورد معاینه دقیق نورولوژیک قرار گرفته و مقیاس EDSS ( Expanded Disability Status Scale ) برای آن ها محاسبه شد. هم چنین اطلاعات مربوط به شدت بیماری، تعداد حملات که منجر به بستری شدن در بیمارستان شده، سابقه نوریت اپتیک( Optic Neuritis ON= ) ، مصرف اینترفرون و مدت مصرف آن، نوع اینترفرون مصرفی ثبت شد و بیماران جهت اندازه گیری ضخامت لایه عصبی شبکیه به روش HRT به درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان ارجاع شدند. نهایتا اطلاعات توسط نرم افزار SPSS V,۱۸ مورد تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. ) ۶۶/۰= (P
یافته ها: بیماران از ۱۷ تا ۵۹ سال سن داشتند، میانگین شاخص EDSS بهترتیب برای مردان و زنان برابر ۶۹/۲ و ۸۶/۲ می‌باشد که تفاوت معنی‌داری نداشتند. ارتباطی میان EDSS و میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه دو چشم در بیماران مبتلا به ( Relapsing – Remitting ) RR.MS مشاهده نشد ) ۶۶/۰= (P . هم چنین میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه در بیمارانی که اینترفرون مصرف کرده اند ۲۳/۰ و در کسانی که مصرف نمی‌کردند ۲۲/۰ بود و تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. بیمارانی که دارای سابقه نوریت اپتیک برای هر دو چشم می باشند، ضخامت لایه عصبی شبکیه آن ها نازک تر می باشد، اما میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه در بیماران مبتلا (صرف نظر از یک چشم یا دو چشم) و غیر مبتلا به نوریت اپتیک، تفاوت آماری معنی داری نداشت ) ۲۰۴/۰= (P .
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کاهش در ضخامت لایه عصبی شبکیه با افزایش نمره EDSS در روش HRT یافت نشد، شواهد نشان می‌دهند که هم HRT و هم انسجام توموگرافی نوری ( tomography coherence OCT= Optical ) می‌توانند کاهش ضخامت لایه عصبی شبکیه را نشان دهند اما طبق مطالعه حاضر به نظر می رسد OCT حساس تر باشد .
