جلد 29، شماره 4 - ( 4-1401 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 250-243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
agheli Z, Zarei Talebi F, Ghorbannia M R, sarvare Azimzadeh N, molaei Akbar abadi H, Salajeghe M. The Effectiveness of Existential Therapy on Life Satisfaction and Depression in Cancer Patients. RJMS 2022; 29 (4) :243-250
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-9023-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-9023-fa.html
عاقلی زهره، زارعی طالبی فاطمه، قربان نیا محمدرضا، سروره عظیم زاده نگین، مولائی اکبر آبادی هانیه، سلاجقه مهسا. اثربخشی درمان وجودی بر رضایت از زندگی و افسردگی در بیماران سرطانی در حال شیمی درمانی. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (4) :243-250
زهره عاقلی 
، فاطمه زارعی طالبی ، محمدرضا قربان نیا ، نگین سروره عظیم زاده ، هانیه مولائی اکبر آبادی ، مهسا سلاجقه*
، فاطمه زارعی طالبی ، محمدرضا قربان نیا ، نگین سروره عظیم زاده ، هانیه مولائی اکبر آبادی ، مهسا سلاجقه*
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی سیرجان، سیرجان، کرمان، ایران ، mahsa.salajegheh77@gmail.com
چکیده: (203 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی در بیماران سرطانی تحت شیمی‌درمانی است که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی، روند درمان و حتی بقای بیماران داشته باشد. لذا این پژوهش با هدف اثربخشی درمان وجودی بر رضایت از زندگی و افسردگی در بیماران سرطانی انجام شد.
روش کار: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران سرطانی شهر تهران در سال 1403 بود که بر اساس برآورد محقق 213 نفر بود. حجم نمونه 30 نفر تعیین شد و در دو گروه آزمایش(15) نفر و گروه کنترل(15) نفر تقسیم شد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش تاب آوری شرکت کردند و داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه به وسیله پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر و همکاران (1989) و پرسشنامه افسردگی بک (1961) به دست آمد. داده ها به روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد با توجه به مجذور اتا در گروه آزمایش می توان نتیجه گرفت میزان درمان وجودی بر بعد رضایت از زندگی افراد، 35 درصد است. همچنین با توجه به مجذور اتا در گروه آزمایش می توان نتیجه گرفت میزان تاثیر درمان وجودی بر افسردگی افراد، 52 درصد است. همانطور که مشاهده می شود، تاثیر درمان وجودی با در نظر گرفتن اثر پیش آزمون در سطح احتمال 0.05 معنی دار است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد درمان وجودی بر رضایت از زندگی و افسردگی در بیماران سرطانی تاثیر دارد.
روش کار: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران سرطانی شهر تهران در سال 1403 بود که بر اساس برآورد محقق 213 نفر بود. حجم نمونه 30 نفر تعیین شد و در دو گروه آزمایش(15) نفر و گروه کنترل(15) نفر تقسیم شد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش تاب آوری شرکت کردند و داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه به وسیله پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر و همکاران (1989) و پرسشنامه افسردگی بک (1961) به دست آمد. داده ها به روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد با توجه به مجذور اتا در گروه آزمایش می توان نتیجه گرفت میزان درمان وجودی بر بعد رضایت از زندگی افراد، 35 درصد است. همچنین با توجه به مجذور اتا در گروه آزمایش می توان نتیجه گرفت میزان تاثیر درمان وجودی بر افسردگی افراد، 52 درصد است. همانطور که مشاهده می شود، تاثیر درمان وجودی با در نظر گرفتن اثر پیش آزمون در سطح احتمال 0.05 معنی دار است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد درمان وجودی بر رضایت از زندگی و افسردگی در بیماران سرطانی تاثیر دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
