Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1402.291
استادیارگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، abednazari@gmail.com
چکیده: (160 مشاهده)
زمینه و هدف: شیوع دیابت نوع دو به‌علت تغییر در سبک زندگی، افزایش شیوع چاقی و کاهش فعالیت بدنی؛ بطور چشمگیری در حال افزایش است. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید و عصاره آویشن بر بیان ژنهای BDNF و GCSF بافت هیپوکمپ موشهای دیابتی نوع دوم بود.
مواد و روشها: برای انجام تحقیق کاربردی حاضر 36 سر رت نر ویستار 4 هفته‌ای (20±110 گرم) انتخاب و بعد از دو هفته آشنایی و رسیدن به وزن حدود 20±190 گرم، به مدت 5 ماه با رژیم پر چرب (45 تا 60 درصد چربی) تغذیه شدند. و پس از رسیدن به میانگین وزنی حدود 50±407 گرم و به منظوری دیابتی شدن، 25 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن STZ به شیوه تزریق درون صفاقی به آنها تزریق شد. سپس رتهای دیابتی شده بطور تصادفی به 4 گروه (کنترل دیابتی 6 سر، تمرین هوازی تناوبی 8 سر، آویشن 4 سر و تمرین- آویشن 7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین تناوبی و تمرین- آویشن، تمرین هوازی شدید تناوبی را با شدت 30 تا 36 متر در دقیقه (80 تا 95 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) 15 تا 33 دقیقه در هر جلسه و 5 جلسه در هفته برای مدت دو ماه (8 هفته) انجام دادند. گروههای مصرف آویشن و مصرف آویشن-تمرین مقدار 200 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی آویشن شیرازی را بصورت حل شده در آب مقطر 5 روز در هفته قبل از تمرین بصورت گاواژ دهانی مصرف کردند.
نتایج: نتایج نشان داد بیان ژنهای BDNF و GCSFبافت هیپوکمپ مغز موشها در گروههای تمرین، آویشن و تمرین-آویشن افزایش همعناداری یافت (0001/0=P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج توصیه میشود افراد دیابتی جهت بهبود وضعیت جسمی و زندگی از تمرینات تناوبی با شدت بالا زیر نظر متخصص استفاده کنند.
مواد و روشها: برای انجام تحقیق کاربردی حاضر 36 سر رت نر ویستار 4 هفته‌ای (20±110 گرم) انتخاب و بعد از دو هفته آشنایی و رسیدن به وزن حدود 20±190 گرم، به مدت 5 ماه با رژیم پر چرب (45 تا 60 درصد چربی) تغذیه شدند. و پس از رسیدن به میانگین وزنی حدود 50±407 گرم و به منظوری دیابتی شدن، 25 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن STZ به شیوه تزریق درون صفاقی به آنها تزریق شد. سپس رتهای دیابتی شده بطور تصادفی به 4 گروه (کنترل دیابتی 6 سر، تمرین هوازی تناوبی 8 سر، آویشن 4 سر و تمرین- آویشن 7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین تناوبی و تمرین- آویشن، تمرین هوازی شدید تناوبی را با شدت 30 تا 36 متر در دقیقه (80 تا 95 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) 15 تا 33 دقیقه در هر جلسه و 5 جلسه در هفته برای مدت دو ماه (8 هفته) انجام دادند. گروههای مصرف آویشن و مصرف آویشن-تمرین مقدار 200 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی آویشن شیرازی را بصورت حل شده در آب مقطر 5 روز در هفته قبل از تمرین بصورت گاواژ دهانی مصرف کردند.
نتایج: نتایج نشان داد بیان ژنهای BDNF و GCSFبافت هیپوکمپ مغز موشها در گروههای تمرین، آویشن و تمرین-آویشن افزایش همعناداری یافت (0001/0=P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج توصیه میشود افراد دیابتی جهت بهبود وضعیت جسمی و زندگی از تمرینات تناوبی با شدت بالا زیر نظر متخصص استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
