Research code: 1403-2-4-31735
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1403.308
Clinical trials code: 0000000000
دانشگاه علوم پزشکی ایران ، hamidrezaasgari99@gmail.com
چکیده: (231 مشاهده)
چکیده:
مقدمه: پرده صفاقی ضمن اینکه برای اعضای داخل صفاقی ایجاد پوشش مینماید، میتواند بندها و رباط هایی نیز تشکیل دهد که بین احشای داخل صفاقی ارتباط برقرار مینمایند. گاه پوششهای صفاقی در اطراف برخی احشا پوششهای گستردهتری ایجاد میکند که این پوشش و اتصال اضافه میتواند مشکلاتی خفیف در پی داشته باشد و یا موجب اختلالات عملکردی در احشا شود.
روش کار: در پی تشریح کاداور مردی پنجاه ساله، چادینه کوچک صفاقی مورد بررسی قرار گرفت و در کنار آن ارتباط صفاقی بین دئودنوم، کیسه صفرا و زاویه راست کولون مشاهده شد که از آن بعنوان رباط سیستودئودنوکولیک نام برده شده است. جایگاه این رباط در امتداد چادرینه کوچک صفاقی مشاهده شد و تصاویر لازم از آن تهیه گردید. در بررسی این کاداور علاوه بر رباط های هپاتوگاستریک و هپاتودئودنال که در تشکیل چادرینه کوچک شرکت دارند در امتداد آنها اتصالات اضافی از بخش اول دئودنوم به کیسه صفرا، زاویه راست کولون و ابتدای کولون عرضی مشاهده شد که با مراجعه به منابع آناتومیک، تحت عنوان رباط سیستودئودنوکولیک نامیده شد.
یافته ها: با توجه به اینکه علائمی از جراحی قدیمی، موارد پاتولوژیک و موارد عفونی در شکم مشاهده نگردید، رباط فوق از موارد Variation در حوزه رباطهای صفاقی محسوب می گردد. این رباط دارای چسبندگی هایی بر کیسه صفرا، بخش اول دوازدهه، زاویه راست کولون و شروع کولون عرضی می باشد. از لحاظ عملی، این رباط میتواند دسترسی به فورامن وینسلو را محدود یا غیر ممکن سازد. وجود رباط سیستودئودنوکولیک، زمانی که جراح نیاز به دسترسی به عروق کبدی و یا مجرای صفراوی از طریق لبه آزاد چادرینه کوچک را دارند، در حین جراحی مشکلاتی ایجاد می نماید. وجود رباط سیستودئودنوکولیک می تواند زمینه ساز افزایش ضخامت جدارهای کیسه صفرا و گاهی ایجاد پیچ خوردگی در روده گردد. با مراجعه به رفرنس های آناتومیک، این رباط بنام رباط سیستودئودنوکولیک نامیده شد.
نتیجهگیری : با عنایت به اینکه تشکیل این رباط به سیر تکاملی پرده صفاق در فضای شکمی باز می گردد و پیشگیری از آن ممکن نمی باشد، لذا بنظر می رسد که، افزایش آگاهی در مورد آن می تواند زمینه آمادگی در جراحان در موارد برخورد با این Anatomical variation را افزایش داده تا بتوانند هر چه سریعتر برای حل مشکل بیمار تصمیم گیری نمایند. در عین حال متخصصین رادیولوژی نیز لازم است، علائمی که تحت تاثیر این رباط در کیسه صفرا ومعمولا درپی ایجاد محدودیت در تخلیه ترشحات صفراوی ایجاد می گردد، را در تصاویر مورد توجه قرار دهند.
مقدمه: پرده صفاقی ضمن اینکه برای اعضای داخل صفاقی ایجاد پوشش مینماید، میتواند بندها و رباط هایی نیز تشکیل دهد که بین احشای داخل صفاقی ارتباط برقرار مینمایند. گاه پوششهای صفاقی در اطراف برخی احشا پوششهای گستردهتری ایجاد میکند که این پوشش و اتصال اضافه میتواند مشکلاتی خفیف در پی داشته باشد و یا موجب اختلالات عملکردی در احشا شود.
روش کار: در پی تشریح کاداور مردی پنجاه ساله، چادینه کوچک صفاقی مورد بررسی قرار گرفت و در کنار آن ارتباط صفاقی بین دئودنوم، کیسه صفرا و زاویه راست کولون مشاهده شد که از آن بعنوان رباط سیستودئودنوکولیک نام برده شده است. جایگاه این رباط در امتداد چادرینه کوچک صفاقی مشاهده شد و تصاویر لازم از آن تهیه گردید. در بررسی این کاداور علاوه بر رباط های هپاتوگاستریک و هپاتودئودنال که در تشکیل چادرینه کوچک شرکت دارند در امتداد آنها اتصالات اضافی از بخش اول دئودنوم به کیسه صفرا، زاویه راست کولون و ابتدای کولون عرضی مشاهده شد که با مراجعه به منابع آناتومیک، تحت عنوان رباط سیستودئودنوکولیک نامیده شد.
یافته ها: با توجه به اینکه علائمی از جراحی قدیمی، موارد پاتولوژیک و موارد عفونی در شکم مشاهده نگردید، رباط فوق از موارد Variation در حوزه رباطهای صفاقی محسوب می گردد. این رباط دارای چسبندگی هایی بر کیسه صفرا، بخش اول دوازدهه، زاویه راست کولون و شروع کولون عرضی می باشد. از لحاظ عملی، این رباط میتواند دسترسی به فورامن وینسلو را محدود یا غیر ممکن سازد. وجود رباط سیستودئودنوکولیک، زمانی که جراح نیاز به دسترسی به عروق کبدی و یا مجرای صفراوی از طریق لبه آزاد چادرینه کوچک را دارند، در حین جراحی مشکلاتی ایجاد می نماید. وجود رباط سیستودئودنوکولیک می تواند زمینه ساز افزایش ضخامت جدارهای کیسه صفرا و گاهی ایجاد پیچ خوردگی در روده گردد. با مراجعه به رفرنس های آناتومیک، این رباط بنام رباط سیستودئودنوکولیک نامیده شد.
نتیجهگیری : با عنایت به اینکه تشکیل این رباط به سیر تکاملی پرده صفاق در فضای شکمی باز می گردد و پیشگیری از آن ممکن نمی باشد، لذا بنظر می رسد که، افزایش آگاهی در مورد آن می تواند زمینه آمادگی در جراحان در موارد برخورد با این Anatomical variation را افزایش داده تا بتوانند هر چه سریعتر برای حل مشکل بیمار تصمیم گیری نمایند. در عین حال متخصصین رادیولوژی نیز لازم است، علائمی که تحت تاثیر این رباط در کیسه صفرا ومعمولا درپی ایجاد محدودیت در تخلیه ترشحات صفراوی ایجاد می گردد، را در تصاویر مورد توجه قرار دهند.
نوع مطالعه: موردنگاري |
موضوع مقاله:
علوم تشریحی
ارسال پیام به نویسنده مسئول