Research code: IR.US.PSYEDU.REC.1402.079
Ethics code: IR.US.PSYEDU.REC.1402.079
Clinical trials code: IR.US.PSYEDU.REC.1402.079
دانشگاه شهید باهنر،کرمان،ایران ، hchari@shirazu.ac.ir
چکیده: (354 مشاهده)
زمینه و هدف: فراحافظه به سطح اطلاع و آگاهی شخص از فرایندها و ظرفیت حافظه، استراتژی‌های به‌خاطر سپردن مطلوب‌تر و قابلیت نظارت بر عملکرد اشاره دارد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش ذهنآگاهی و tDCS بر فراحافظه در نوجوانان بود.
روش کار: جهت انجام این پژوهش کاربردی، 80 دانش‌آموزان پسر پایه نهم شهرستان بوانات در سال 1403-1402، انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه آموزش ذهنآگاهی، tDCS، تلفیق ذهنآگاهی-tDCS و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه آموزش ذهنآگاهی 8 جلسه، هر هفته یک جلسه 45 دقیقهای آموزش ذهنآگاهی دریافت کردند، آزمودنیهای گروه tDCS، 8 جلسه تحریک، هر هفته 2 بار به مدت 30 دقیقه تحریک قشر پشتی-جانبی پیشپیشانی دریافت کردند. شرکتکنندگان گروه تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS، 8 جلسه آموزش ذهنآگاهی، هر هفته یک جلسه که چهار هفته پایانی، تحریک در قشر پشتی-جانبی پیشپیشانی، دریافت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل هیچ‌گونه آموزش و تحریکی دریافت نکردند. قبل و بعد از اتمام مداخله، شرکتکنندگان مقیاس فراحافظه نوجوانان را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ذهنآگاهی، tDCS و تلفیق دو تکنیک تأثیر معناداری بر فراحافظه دارد (P< 0/05). همچنین مشخص شد که تفاوت بین چهار گروه در متغیر فراحافظه معنادار است (001/0p=). با توجه به نتیجه آزمون تعقیبی، مشخص شد که بین گروه ذهنآگاهی با گروه کنترل (001/0=P)، tDCS با گروه کنترل (001/0=P)، تلفیقی با گروه کنترل (001/0=P)، بین گروه tDCS با گروه ذهنآگاهی (001/0=P) و نیز گروه تلفیقی با گروه tDCS و همچنین با گروه ذهنآگاهی (001/0=P)، تفاوت معناداری وجود دارد (/050>p).
نتیجه گیری: به‌طورکلی نتایج نشان داد که هر سه روش آموزش ذهنآگاهی، tDCS و تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS بر فراحافظه اثربخش بودند. همچنین تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS بر فراحافظه مؤثرتر بوده است.
روش کار: جهت انجام این پژوهش کاربردی، 80 دانش‌آموزان پسر پایه نهم شهرستان بوانات در سال 1403-1402، انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه آموزش ذهنآگاهی، tDCS، تلفیق ذهنآگاهی-tDCS و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه آموزش ذهنآگاهی 8 جلسه، هر هفته یک جلسه 45 دقیقهای آموزش ذهنآگاهی دریافت کردند، آزمودنیهای گروه tDCS، 8 جلسه تحریک، هر هفته 2 بار به مدت 30 دقیقه تحریک قشر پشتی-جانبی پیشپیشانی دریافت کردند. شرکتکنندگان گروه تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS، 8 جلسه آموزش ذهنآگاهی، هر هفته یک جلسه که چهار هفته پایانی، تحریک در قشر پشتی-جانبی پیشپیشانی، دریافت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل هیچ‌گونه آموزش و تحریکی دریافت نکردند. قبل و بعد از اتمام مداخله، شرکتکنندگان مقیاس فراحافظه نوجوانان را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ذهنآگاهی، tDCS و تلفیق دو تکنیک تأثیر معناداری بر فراحافظه دارد (P< 0/05). همچنین مشخص شد که تفاوت بین چهار گروه در متغیر فراحافظه معنادار است (001/0p=). با توجه به نتیجه آزمون تعقیبی، مشخص شد که بین گروه ذهنآگاهی با گروه کنترل (001/0=P)، tDCS با گروه کنترل (001/0=P)، تلفیقی با گروه کنترل (001/0=P)، بین گروه tDCS با گروه ذهنآگاهی (001/0=P) و نیز گروه تلفیقی با گروه tDCS و همچنین با گروه ذهنآگاهی (001/0=P)، تفاوت معناداری وجود دارد (/050>p).
نتیجه گیری: به‌طورکلی نتایج نشان داد که هر سه روش آموزش ذهنآگاهی، tDCS و تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS بر فراحافظه اثربخش بودند. همچنین تلفیق آموزش ذهنآگاهی با tDCS بر فراحافظه مؤثرتر بوده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |