جلد 29، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 29 شماره 1 صفحات 221-208 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afsharpour P, Mansouri F. Comparing the Effectiveness of Solution-Oriented Intervention and Parent/Child Interaction Training on Behavioral Problems (Internalization and Externalization) of Adolescents. RJMS 2022; 29 (1) :208-221
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8631-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8631-fa.html
افشار پور پریا، منصوری فاطمه. مقایسه اثربخشی مداخله راهحلمحور و آموزش تعامل والد/کودک بر مشکلات رفتاری (درونیسازی و بیرونیسازی) نوجوانان. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (1) :208-221
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، واحد زرند، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران ، Afsharpourparia94@gmail.com
چکیده: (120 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان راهحلمحور و آموزش تعامل والد/کودک بر مشکلات رفتاری (درونیسازی و بیرونیسازی) نوجوانان بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون–پسآزمون همراه با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر دانشآموز دوره متوسطه اول و دوم شهرستان عنبرآباد شهر کرمان در نبمه اول سال 1402 بودند. 45 دانشآموز از جامعه مذکور غربال و به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به شیوه کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش (مداخله مبتنی بر تعامل والد-کودک و درمان راه حل مدار) 15 نفر و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار جمعآوری داده شامل فهرست مشکلات رفتار کودک آخنباخ (CBCL) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بُنفرونی با نرم افزارSPSS-26 استفاده شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد که درمان راهحلمدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات درونسازی شده(اضطراب، افسردگی، گوشهگیری و شکایت جسمانی) و برونسازی شده (رفتار قانونشکنانه و رفتار پرخاشگرانه) اثربخش بوده و موجب کاهش این مشکلات شده است. همچنین نتایج نشان داد که درمان راهحلمدار در مقایسه با آموزش تعامل والد-کوک اثربخشی بیشتری در کاهش مشکلات درونیسازه شده و مشکلات برونسازی شده داشته است.
نتیجه گیری: نتیجهگیری مطالعه حاضر نشان داد که درمان راهحلمدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات رفتاری نوجوانان تاثیر داشته و میتوان از این رویکردها در بهبود مشکلات رفتاری آنها استفاده نمود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون–پسآزمون همراه با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر دانشآموز دوره متوسطه اول و دوم شهرستان عنبرآباد شهر کرمان در نبمه اول سال 1402 بودند. 45 دانشآموز از جامعه مذکور غربال و به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به شیوه کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش (مداخله مبتنی بر تعامل والد-کودک و درمان راه حل مدار) 15 نفر و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار جمعآوری داده شامل فهرست مشکلات رفتار کودک آخنباخ (CBCL) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بُنفرونی با نرم افزارSPSS-26 استفاده شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد که درمان راهحلمدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات درونسازی شده(اضطراب، افسردگی، گوشهگیری و شکایت جسمانی) و برونسازی شده (رفتار قانونشکنانه و رفتار پرخاشگرانه) اثربخش بوده و موجب کاهش این مشکلات شده است. همچنین نتایج نشان داد که درمان راهحلمدار در مقایسه با آموزش تعامل والد-کوک اثربخشی بیشتری در کاهش مشکلات درونیسازه شده و مشکلات برونسازی شده داشته است.
نتیجه گیری: نتیجهگیری مطالعه حاضر نشان داد که درمان راهحلمدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات رفتاری نوجوانان تاثیر داشته و میتوان از این رویکردها در بهبود مشکلات رفتاری آنها استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
