جلد 32، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 28-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مطالعه مروری است و نیاز ندارد.
Ethics code: مطالعه مروری است و نیاز ندارد.
Clinical trials code: مطالعه مروری است و نیاز ندارد.
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghaznavi H, Shirvaliloo M, Shirvalilou S, Sheervalilou R, Rigi S. Long-term Effects of Coronavirus on Bone Health and Muscle Efficiency in Recovered Patients from COVID-19: Risk Factors, Possible Mechanisms and Therapeutic Approaches. RJMS 2025; 32 (1) :1-28
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8629-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8629-fa.html
غزنوی حبیب، شیرولیلو میلاد، شیرولیلو سکینه، شیرولیلو رقیه، ریگی سارا. اثرات طولانی مدت ویروس کرونا بر سلامت استخوان و کارایی عضله در بیماران بهبود یافتهی COVID-19: عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی و رویکردهای درمانی. مجله علوم پزشکی رازی. 1404; 32 (1) :1-28
استادیار پزشکی مولکولی، مرکز تحقیقات فارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، sheervalilour@tbzmed.ac.ir
چکیده: (1136 مشاهده)
زمینه و هدف: اگرچه COVID-19 در ابتدا به عنوان یک بیماری تنفسی شناخته میشد، یافتههای اخیر عوارض جانبی طولانی مدتی را در بهبودیافتگان گزارش کردهاند که هنوز اطلاعات زیادی در مورد آن ناشناخته است. تابحال تنها مطالعات محدودی پیامدهای COVID-19 را بر روی هموستاز استخوان و عضله گزارش کردهاند. لذا این مقاله مطالعات مرتبط با تحلیل بافت استخوان و کارایی عضلات، مکانیسمهای احتمالی، و نیز رویکردهای درمانی کنترل این عوارض را در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 مورد بحث قرار میدهد.
روش کار: در این مطالعه مقالات پژوهشی اصیل و مقالات مروری معتبر در پایگاههای دادهی Google scholar و PubMed و در بازهی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ جستجو شد. کلید واژگان استفاده شده شامل ویروس کرونا، سلامت استخوان، کارایی عضله، بیماران بهبود یافتهی COVID-19، عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی و رویکردهای درمانی بودند.
یافتهها: مطالعات نشان داد که شرایط التهابی ناشی از آلودگی با ویروس کرونا تأثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت استخوان و کارایی عضله دارد. مطالعات متعدد در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 تحلیل قابل توجه بافت استخوان را گزارش کردند. در این مقالات مکانیسمهای احتمالی از جمله درگیری مستقیم سلولهای بافت استخوان، پاسخ پیشالتهابی در نتیجهی طوفان سیتوکینی ناشی از COVID-19 و/ یا در نتیجهی هیپوکسی و استرس اکسیداتیو، اثرات درمانهای آنتیویروس، بیومارکرهای خون، کمبود ویتامین D، نقش هورمونهای استروئیدی و اختلال عملکرد فلور نرمال روده عوامل موثر بر تحلیل بافت استخوان-عضله مطرح شد. علاوه بر این، پروبیوتیکها و متابولیتهای تنظیم کنندهی ناشی از فلور نرمال روده بعنوان رویکردهای درمانی موجود معرفی شدند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر ارتباط و پیامدهای طولانی مدت بیماری COVID-19 بر سلامت استخوان و کارایی عضلانی را در بهبودیافتگان گزارش کردی. احتمالات متعدد نشان میدهد که ویروس کرونا به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر بافت استخوان و در نتیجه کارایی عضلات تأثیر میگذارد. اثر بر سلولهای استخوانی، طوفان سیتوکین و اختلال در میکروبیوم روده، درمانهای ضد ویروسی و استروئیدی، ویتامین D و پروبیوتیکها عوامل مؤثر بر شدت عوارض طولانی مدت بیماری COVID-19 در بهبودیافتگان میباشند.
زمینه و هدف: اگرچه COVID-19 در ابتدا به عنوان یک بیماری تنفسی شناخته میشد، یافتههای اخیر عوارض جانبی طولانی مدتی را در بهبودیافتگان گزارش کردهاند که هنوز اطلاعات زیادی در مورد آن ناشناخته است. تابحال تنها مطالعات محدودی پیامدهای COVID-19 را بر روی هموستاز استخوان و عضله گزارش کردهاند. لذا این مقاله مطالعات مرتبط با تحلیل بافت استخوان و کارایی عضلات، مکانیسمهای احتمالی، و نیز رویکردهای درمانی کنترل این عوارض را در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 مورد بحث قرار میدهد.
روش کار: در این مطالعه مقالات پژوهشی اصیل و مقالات مروری معتبر در پایگاههای دادهی Google scholar و PubMed و در بازهی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ جستجو شد. کلید واژگان استفاده شده شامل ویروس کرونا، سلامت استخوان، کارایی عضله، بیماران بهبود یافتهی COVID-19، عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی و رویکردهای درمانی بودند.
یافتهها: مطالعات نشان داد که شرایط التهابی ناشی از آلودگی با ویروس کرونا تأثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت استخوان و کارایی عضله دارد. مطالعات متعدد در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 تحلیل قابل توجه بافت استخوان را گزارش کردند. در این مقالات مکانیسمهای احتمالی از جمله درگیری مستقیم سلولهای بافت استخوان، پاسخ پیشالتهابی در نتیجهی طوفان سیتوکینی ناشی از COVID-19 و/ یا در نتیجهی هیپوکسی و استرس اکسیداتیو، اثرات درمانهای آنتیویروس، بیومارکرهای خون، کمبود ویتامین D، نقش هورمونهای استروئیدی و اختلال عملکرد فلور نرمال روده عوامل موثر بر تحلیل بافت استخوان-عضله مطرح شد. علاوه بر این، پروبیوتیکها و متابولیتهای تنظیم کنندهی ناشی از فلور نرمال روده بعنوان رویکردهای درمانی موجود معرفی شدند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر ارتباط و پیامدهای طولانی مدت بیماری COVID-19 بر سلامت استخوان و کارایی عضلانی را در بهبودیافتگان گزارش کردی. احتمالات متعدد نشان میدهد که ویروس کرونا به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر بافت استخوان و در نتیجه کارایی عضلات تأثیر میگذارد. اثر بر سلولهای استخوانی، طوفان سیتوکین و اختلال در میکروبیوم روده، درمانهای ضد ویروسی و استروئیدی، ویتامین D و پروبیوتیکها عوامل مؤثر بر شدت عوارض طولانی مدت بیماری COVID-19 در بهبودیافتگان میباشند.
روش کار: در این مطالعه مقالات پژوهشی اصیل و مقالات مروری معتبر در پایگاههای دادهی Google scholar و PubMed و در بازهی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ جستجو شد. کلید واژگان استفاده شده شامل ویروس کرونا، سلامت استخوان، کارایی عضله، بیماران بهبود یافتهی COVID-19، عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی و رویکردهای درمانی بودند.
یافتهها: مطالعات نشان داد که شرایط التهابی ناشی از آلودگی با ویروس کرونا تأثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت استخوان و کارایی عضله دارد. مطالعات متعدد در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 تحلیل قابل توجه بافت استخوان را گزارش کردند. در این مقالات مکانیسمهای احتمالی از جمله درگیری مستقیم سلولهای بافت استخوان، پاسخ پیشالتهابی در نتیجهی طوفان سیتوکینی ناشی از COVID-19 و/ یا در نتیجهی هیپوکسی و استرس اکسیداتیو، اثرات درمانهای آنتیویروس، بیومارکرهای خون، کمبود ویتامین D، نقش هورمونهای استروئیدی و اختلال عملکرد فلور نرمال روده عوامل موثر بر تحلیل بافت استخوان-عضله مطرح شد. علاوه بر این، پروبیوتیکها و متابولیتهای تنظیم کنندهی ناشی از فلور نرمال روده بعنوان رویکردهای درمانی موجود معرفی شدند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر ارتباط و پیامدهای طولانی مدت بیماری COVID-19 بر سلامت استخوان و کارایی عضلانی را در بهبودیافتگان گزارش کردی. احتمالات متعدد نشان میدهد که ویروس کرونا به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر بافت استخوان و در نتیجه کارایی عضلات تأثیر میگذارد. اثر بر سلولهای استخوانی، طوفان سیتوکین و اختلال در میکروبیوم روده، درمانهای ضد ویروسی و استروئیدی، ویتامین D و پروبیوتیکها عوامل مؤثر بر شدت عوارض طولانی مدت بیماری COVID-19 در بهبودیافتگان میباشند.
زمینه و هدف: اگرچه COVID-19 در ابتدا به عنوان یک بیماری تنفسی شناخته میشد، یافتههای اخیر عوارض جانبی طولانی مدتی را در بهبودیافتگان گزارش کردهاند که هنوز اطلاعات زیادی در مورد آن ناشناخته است. تابحال تنها مطالعات محدودی پیامدهای COVID-19 را بر روی هموستاز استخوان و عضله گزارش کردهاند. لذا این مقاله مطالعات مرتبط با تحلیل بافت استخوان و کارایی عضلات، مکانیسمهای احتمالی، و نیز رویکردهای درمانی کنترل این عوارض را در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 مورد بحث قرار میدهد.
روش کار: در این مطالعه مقالات پژوهشی اصیل و مقالات مروری معتبر در پایگاههای دادهی Google scholar و PubMed و در بازهی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ جستجو شد. کلید واژگان استفاده شده شامل ویروس کرونا، سلامت استخوان، کارایی عضله، بیماران بهبود یافتهی COVID-19، عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی و رویکردهای درمانی بودند.
یافتهها: مطالعات نشان داد که شرایط التهابی ناشی از آلودگی با ویروس کرونا تأثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت استخوان و کارایی عضله دارد. مطالعات متعدد در بیماران بهبود یافتهی COVID-19 تحلیل قابل توجه بافت استخوان را گزارش کردند. در این مقالات مکانیسمهای احتمالی از جمله درگیری مستقیم سلولهای بافت استخوان، پاسخ پیشالتهابی در نتیجهی طوفان سیتوکینی ناشی از COVID-19 و/ یا در نتیجهی هیپوکسی و استرس اکسیداتیو، اثرات درمانهای آنتیویروس، بیومارکرهای خون، کمبود ویتامین D، نقش هورمونهای استروئیدی و اختلال عملکرد فلور نرمال روده عوامل موثر بر تحلیل بافت استخوان-عضله مطرح شد. علاوه بر این، پروبیوتیکها و متابولیتهای تنظیم کنندهی ناشی از فلور نرمال روده بعنوان رویکردهای درمانی موجود معرفی شدند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر ارتباط و پیامدهای طولانی مدت بیماری COVID-19 بر سلامت استخوان و کارایی عضلانی را در بهبودیافتگان گزارش کردی. احتمالات متعدد نشان میدهد که ویروس کرونا به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر بافت استخوان و در نتیجه کارایی عضلات تأثیر میگذارد. اثر بر سلولهای استخوانی، طوفان سیتوکین و اختلال در میکروبیوم روده، درمانهای ضد ویروسی و استروئیدی، ویتامین D و پروبیوتیکها عوامل مؤثر بر شدت عوارض طولانی مدت بیماری COVID-19 در بهبودیافتگان میباشند.
واژههای کلیدی: ویروس کرونا، سلامت استخوان، کارایی عضله، بیماران بهبود یافتهی COVID-19، عوامل خطر، مکانیسمهای احتمالی، رویکردهای درمانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
