جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )                   جلد 31 شماره 1 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.097
Clinical trials code: 0


XML English Abstract Print


دانشیار، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران ، zarghamhajebi@gmail.com
چکیده:   (215 مشاهده)
زمینه و هدف: در سال­های اخیر مشکلات رفتاری، هیجانی، روان­شناختی و عاطفی کودکان مورد توجه روانشناسان و روانپزشکان قرار گرفته است که همگام با فرایند تحولی کودک مشکلات روانشناسی دوران کودکی به مرحله بلوغ و بزرگسالی انتقال یافته و به تدریج درمان مشکلات عاطفی و روانشناختی آن دشوارتر می­گردد. لذا هدف این مطالعه تبیین مدل مشکلات درونی­سازی شده کودکان براساس کارکرد تحولی خانواده با میانجی­گری خودکارآمدی والدینی بود.
روش­ کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع ضریب همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران کودکانی است که در سال 1401 به مراکز مشاوره شهر قم مراجعه کرده­اند. حجم نمونه ازطریق فرمول کوکران 210 نفر بدست آمد. از پرسشنامه­هایسنجش کارکرد تحولی خانواده عالی و همکاران (1392)، خودکارآمدی والدگری دومکا (1996)، سیاهه­ی رفتاری کودک نسخه والدین استفاده شد. از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون و تحلیل مسیر با استفاده از ضرایب معناداری و مقدار t انجام شد و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS و pls استفاده شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد که متغیر مستقل کارکرد تحولی خانواده بر اختلال درونی­سازی شده اثر مستقیم دارد. همچنین نقش متغیر میانجی خودکارآمدی والدین تاثیر کاهنده بر اختلال درونی­سازی شده دارند.
نتیجه­گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، متغیر خودکارآمدی والدین تاثیر کاهنده بر اختلال درونی­سازی شده دارند. خودکارآمدی والدین می­تواند موجب شود که کارکرد تحولی خانواده به طرز بهتری موجب کاهش اختلال درونی­سازی شده شود.
متن کامل [PDF 477 kb]   (103 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.