Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.097
Clinical trials code: 0
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران ، zarghamhajebi@gmail.com
چکیده: (215 مشاهده)
زمینه و هدف: در سالهای اخیر مشکلات رفتاری، هیجانی، روانشناختی و عاطفی کودکان مورد توجه روانشناسان و روانپزشکان قرار گرفته است که همگام با فرایند تحولی کودک مشکلات روانشناسی دوران کودکی به مرحله بلوغ و بزرگسالی انتقال یافته و به تدریج درمان مشکلات عاطفی و روانشناختی آن دشوارتر میگردد. لذا هدف این مطالعه تبیین مدل مشکلات درونیسازی شده کودکان براساس کارکرد تحولی خانواده با میانجیگری خودکارآمدی والدینی بود.
روش کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع ضریب همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران کودکانی است که در سال 1401 به مراکز مشاوره شهر قم مراجعه کردهاند. حجم نمونه ازطریق فرمول کوکران 210 نفر بدست آمد. از پرسشنامههایسنجش کارکرد تحولی خانواده عالی و همکاران (1392)، خودکارآمدی والدگری دومکا (1996)، سیاههی رفتاری کودک– نسخه والدین استفاده شد. از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون و تحلیل مسیر با استفاده از ضرایب معناداری و مقدار t انجام شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS و pls استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر مستقل کارکرد تحولی خانواده بر اختلال درونیسازی شده اثر مستقیم دارد. همچنین نقش متغیر میانجی خودکارآمدی والدین تاثیر کاهنده بر اختلال درونیسازی شده دارند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج به دست آمده، متغیر خودکارآمدی والدین تاثیر کاهنده بر اختلال درونیسازی شده دارند. خودکارآمدی والدین میتواند موجب شود که کارکرد تحولی خانواده به طرز بهتری موجب کاهش اختلال درونیسازی شده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی