جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.273
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Talebi M, Bahadori Jahromi S, Sarvarzadeh S K, Delshad A H, Parizad Tasrani R. Explaining the Effects of Dissatisfaction with Life on the Reduction of Childbearing in Iranian Society and Family. RJMS 2024; 31 (1) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8340-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8340-fa.html
طالبی مجتبی، بهادری جهرمی ثمینه، سرورزاده سید کورش، دلشاد عبدالحمید، پریزاد طاسرانی رضا. تببین اثرات عدم رضایت از زندگی بر کاهش فرزند آوری در جامعه و خانواده ایرانی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-9
استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد جهرم، دانشگاه ازاد اسلامی، جهرم، ایران ، Sanazbahadori.jahromi@yahoo.com
چکیده: (161 مشاهده)
زمینه و هدف: تمایل به داشتن فرزند به‌طور طبیعی در نهاد انسان نهاده شده است. عوامل متعددی بر قصد والدین برای فرزندآوری تأثیر می‌گذارند. لذا هدف این تحقیق تببین اثرات عدم رضایت از زندگی بر کاهش فرزند آوری در جامعه و خانواده ایرانی بود.
روش کار: پژوهش حاضر با روش ترکیبی انجام گرفته است پژوهش دو جامعه آماری دارد. جامعه آماری بخش کیفی، افرادی است که به مراکز بهداشتی - درمانی استان فارس در سال 1401 مراجعه کردند و جامعه آماری بخش کمی کلیه زوجین بین 20 تا 45 ساله استان فارس است با فرمول کوکران و از طریق نمونه گیری خوشهای چندمرحلهاای انتخاب شدهااند و نمونه آماری بخش کیفی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی نیز به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در بخش کمی از طریق پرسشنامه و در بخش کیفی از طریق مصاحبه عمیق انجام پذیرفت. تحلیل داده های کمی در بخش پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفته و در بخش (کیفی) مصاحبه های عمیق از طریق تحلیل محتوا و با شیوه کد گذاری انجام پذیرفت.
یافته‌ها: متغیر عدم رضایت از زندگی توانسته بر کاهش فرزند آوری در شهر شیراز با ضریب تعیین 019/0 درصد تغییرات موجود را پیش‌بینی کنند. به عبارتی متغیر عدم رضایت از زندگی توانسته به اندازه 019/0 درصد از تغییرات مربوط به کاهش فرزند آوری در شهر شیراز را تبیین کند.
نتیجه‌گیری: نتایج بررسی‌ها نشان داد که هر چه عدم رضایت از زندگی در زوجین بیشتر باشد، کاهش فرزندآوری در جامعه نیز افزایش می یابد.
روش کار: پژوهش حاضر با روش ترکیبی انجام گرفته است پژوهش دو جامعه آماری دارد. جامعه آماری بخش کیفی، افرادی است که به مراکز بهداشتی - درمانی استان فارس در سال 1401 مراجعه کردند و جامعه آماری بخش کمی کلیه زوجین بین 20 تا 45 ساله استان فارس است با فرمول کوکران و از طریق نمونه گیری خوشهای چندمرحلهاای انتخاب شدهااند و نمونه آماری بخش کیفی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی نیز به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در بخش کمی از طریق پرسشنامه و در بخش کیفی از طریق مصاحبه عمیق انجام پذیرفت. تحلیل داده های کمی در بخش پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفته و در بخش (کیفی) مصاحبه های عمیق از طریق تحلیل محتوا و با شیوه کد گذاری انجام پذیرفت.
یافته‌ها: متغیر عدم رضایت از زندگی توانسته بر کاهش فرزند آوری در شهر شیراز با ضریب تعیین 019/0 درصد تغییرات موجود را پیش‌بینی کنند. به عبارتی متغیر عدم رضایت از زندگی توانسته به اندازه 019/0 درصد از تغییرات مربوط به کاهش فرزند آوری در شهر شیراز را تبیین کند.
نتیجه‌گیری: نتایج بررسی‌ها نشان داد که هر چه عدم رضایت از زندگی در زوجین بیشتر باشد، کاهش فرزندآوری در جامعه نیز افزایش می یابد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
