جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.BABOL.REC.1403.078
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Makhani M A, Hosseini Daron Kolai S Z, Hosseinzadeh B. The Effect of Evidence-Based Learning on Improving the Educational Quality and Self-Efficacy of Assistants and Nurses of Babol University of Medical Sciences. RJMS 2024; 31 (1) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8065-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8065-fa.html
مکانی محمدعلی، حسینی درون کلائی سیده زهرا، حسین زاده بابک. تأثیر یادگیری مبتنی بر شواهد بر ارتقا کیفیت آموزشی و خودکارآمدی دستیاران و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بابل. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-12
استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران ، s.zahra.hoseini61@gmail.com
چکیده: (332 مشاهده)
زمینه و هدف: به طور کلی یادگیری مبتنی بر شواهد به معنای ادغام شواهد تحقیقاتی، تجربیات بالینی و ارزش‌های بیمار در فرآیند آموزش و تصمیم‌گیری بالینی است. این رویکرد نه تنها به ارتقای کیفیت آموزشی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به افزایش خودکارآمدی دستیاران و پرستاران نیز منجر شود لذا هدف این مطالعه تأثیر یادگیری مبتنی بر شواهد بر ارتقا کیفیت آموزشی و خودکارآمدی دستیاران و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بابل بود.
روش کار: پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران ارشد و اساتید دانشگاه علوم پزشکی بابل که به تعداد 20 نفر شناسایی و از نظرات آنان استفاده شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل دستیاران و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بابل به تعداد 774 نفر بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 10 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران تعداد 247 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادههای کیفی از مصاحبههای نیمه ساختار یافته و در بخش کمی براساس پرسشنامه محقق ساخته یادگیری مبتنی بر شواهد، پرسشنامه کیفیت آموزشی صادقی و همکاران (1396) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که رابطه بین یادگیری مبتنی بر شواهد و ارتقاء کیفیت آموزشی و نیز رابطه بین یادگیری مبتنی بر شواهد و خودکارآمدی از لحاظ آماری معنی‌دار است.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان کرد که به‌کارگیری یادگیری مبتنی بر شواهد در محیط‌های آموزشی نه تنها به بهبود کیفیت آموزش کمک می‌کند، بلکه موجب تقویت اعتماد به نفس و خودکارآمدی دانشجویان شده و آن‌ها را برای مواجهه با چالش‌های پیچیده‌تر در حرفه‌هایشان آماده‌تر می‌سازد. بنابراین، توصیه می‌شود که یادگیری مبتنی بر شواهد به‌عنوان رویکردی مؤثر در برنامه‌های آموزشی مورد توجه قرار گیرد.
روش کار: پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران ارشد و اساتید دانشگاه علوم پزشکی بابل که به تعداد 20 نفر شناسایی و از نظرات آنان استفاده شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل دستیاران و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بابل به تعداد 774 نفر بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 10 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران تعداد 247 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادههای کیفی از مصاحبههای نیمه ساختار یافته و در بخش کمی براساس پرسشنامه محقق ساخته یادگیری مبتنی بر شواهد، پرسشنامه کیفیت آموزشی صادقی و همکاران (1396) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که رابطه بین یادگیری مبتنی بر شواهد و ارتقاء کیفیت آموزشی و نیز رابطه بین یادگیری مبتنی بر شواهد و خودکارآمدی از لحاظ آماری معنی‌دار است.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان کرد که به‌کارگیری یادگیری مبتنی بر شواهد در محیط‌های آموزشی نه تنها به بهبود کیفیت آموزش کمک می‌کند، بلکه موجب تقویت اعتماد به نفس و خودکارآمدی دانشجویان شده و آن‌ها را برای مواجهه با چالش‌های پیچیده‌تر در حرفه‌هایشان آماده‌تر می‌سازد. بنابراین، توصیه می‌شود که یادگیری مبتنی بر شواهد به‌عنوان رویکردی مؤثر در برنامه‌های آموزشی مورد توجه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: مهارت های یادگیری، خود کارآمدی، ارتقا کیفیت آموزشی، دانشجویان تحصیلات، دانشگاه علوم پزشکی بابل
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
