جلد 29، شماره 8 - ( 8-1401 )                   جلد 29 شماره 8 صفحات 251-243 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01

XML English Abstract Print


کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، samiragholami_k@yahoo.com
چکیده:   (694 مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان بیماری است که با تغییر شکل غیر طبیعی سلول­ها و از دست رفتن تمایز سلولی مشخص می­شود. بیماران سرطانی با دامنه وسیعی از احساسات منفی شامل اضطراب، عصبانیت و افسردگی مواجه هستند و سلامت روان آنها تحت تاثیر قرار می­گیرد. به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی نقش پیش بینی سلامت روان بر اساس رضایت زناشویی و خودکارآمدی در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی می­پردازد.
روش کار: بدین منظور ۱۳۵ نفر از بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی در شهر شیراز که جهت انجام شیمی درمانی به مراکز شیمی درمانی شیراز در سال 1392 مراجعه کرده­اند، انتخاب شدند. در این مطالعه پرسشنامه­های سلامت عمومی گلدبرگ (1972)، رضایت زناشویی فورز و السون (1989) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه داده­ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ­ها: نتایج حاصل از این تحلیل­ها نشان داد که رضایت زناشویی و خودکارآمدی پیش بینی کننده­ی سلامت روان در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی است.
نتیجه­ گیری: در یک جمع بندی کلی و با توجه به نتایج پژوهش حاضر می­توان اینگونه بیان کرد که رضایت­مندی زناشویی و خودکارآمدی سطح سلامت روان را در بیماران مبلا به سرطان تحت شیمی درمانی پیش بینی می­کند لذا توجه بیماران و مراقبان از این بیماران به مقوله­های رضایت مندی زناشویی و خودکارآمدی اهمیت دارد.
 
متن کامل [PDF 636 kb]   (230 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.