جلد 28، شماره 6 - ( 6-1400 )
جلد 28 شماره 6 صفحات 69-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 391
Ethics code: IR.ZBMU.REC.1398.177
Clinical trials code: .
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jokar M, Ghalavand A. Improving endothelial function following regular pyramid aerobic training in patients with type 2 diabetes. RJMS 2021; 28 (6) :60-69
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7030-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7030-fa.html
جوکار مسعود، قلاوند اکبر. بهبود عملکرد اندوتلیال متعاقب تمرینات هوازی هرمی منظم در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (6) :60-69
مرکز تحقیقات گوارش و کبد کودکان، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران ، akbarghalavand@gmail.com
چکیده: (1867 مشاهده)
زمینه و هدف: سلولهای اندوتلیال عروقی نقش اصلی در حفظ هموستاز قلبی عروقی دارند . بیماری دیابت به علت عوارض عروقی موجب اختلال در عملکرد اندوتلیال می شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی هرمی بر میزان اتساع وابسته به جریان (FMD) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهرستان زابل، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (سن: 94/6±70/38 سال؛ شاخص توده بدن: 77/1±10/29 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (سن: 52/7±45/40 سال؛ شاخص توده بدن: 67/1±09/28 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 8 هفته، 3 جلسه در هفته و در 3 اینتروال با سیستم هرمی بود. در اینتروال اول تمرین با 50-35 درصد ضربان قلب ذخیره، اینتروال دوم با 65-50 درصد ضربان قلب ذخیره و در اینتروال سوم با 80-65 درصد ضربان قلب ذخیره اجرا شد. برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد (05/0 ≥ P).
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی داری (001/0 > P) در فشار خون سیستول و دیاستول و افزایش معنی داری در FMD و VO2max نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که سیستم هرمی هوازی یک سیستم تمرینی موثر بر عملکرد قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهرستان زابل، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (سن: 94/6±70/38 سال؛ شاخص توده بدن: 77/1±10/29 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (سن: 52/7±45/40 سال؛ شاخص توده بدن: 67/1±09/28 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 8 هفته، 3 جلسه در هفته و در 3 اینتروال با سیستم هرمی بود. در اینتروال اول تمرین با 50-35 درصد ضربان قلب ذخیره، اینتروال دوم با 65-50 درصد ضربان قلب ذخیره و در اینتروال سوم با 80-65 درصد ضربان قلب ذخیره اجرا شد. برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد (05/0 ≥ P).
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی داری (001/0 > P) در فشار خون سیستول و دیاستول و افزایش معنی داری در FMD و VO2max نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که سیستم هرمی هوازی یک سیستم تمرینی موثر بر عملکرد قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
واژه‌های کلیدی: دیابت نوع 2، تمرین هوازی، اتساع عروقی وابسته به جریان، فشار خون، حداکثر اکسیژن مصرفی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
