مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: ازدواج مهمترین قرارداد زندگی هر فرد محسوب می­شود. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر درمان هیجان­مدار بر سلامت روان­شناختی و عزت نفس افراد در معرض طلاق بود.
روش­ کار: تحقیق حاضر از نوع کاربردی و نیمه تجربی است که با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون انجام شد. برای انجام این تحقیق از بین افراد متقاضی طلاق شهرستان ملایر در سال 1398 با روش نمونه‏گیری در دسترس 30  زوج انتخاب شده و به‏طور تصادفی به دو ﮔﺮوه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی­ها پرسشنامه­های عزت نفس کوپر اسمیت و سلامت عمومی (GHO) را در پیش آزمون تکمیل کردند. در ادامه آزمدنی­های گروه تجربی به مدت 12 جلسه­ی یک ساعته تحت مداخله درمان هیجان­مدار قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. بعد از 12 جلسه هر دو گروه پرسشنامه­های مورد نظر را تکمیل کردند. نهایتا داده­ها با آزمون شاپیروویلک و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد درمان هیجان­مدار باعث افزایش عزت نفس و کاهش نمره کلی سلامت روانی زیر مقیاس های اختلال در عملکرد اجتماعی، اضطراب و افسردگی شد همچنین نمره زیر مقیاس نشانه­های جسمانی نیز بهبود معنی­داری داشت.
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از درمان هیجان مدار در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض پیشنهاد می­شود.