جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 77-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 26676
Ethics code: IR.IUMS.REC.1394.26676
Clinical trials code: 0
استادیار آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ، Ehsan.asivand@gmail.com
چکیده: (1373 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از عوامل موثر بر سلامت کارکنان، رضایت آنان از شغل می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران و عوامل مؤثر بر آن در سال 1395 انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی ـ تحلیلی، داده‌ها از طریق فرم مشخصات فردی و پرسشنامه مینه‌سوتا (MSQ) جمع‌آوری گردید. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری دانشگاه بود که با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده، 500 نفر از کارکنان واحدهای مختلف اداری و دانشگاهی که مایل به شرکت در مطالعه بودند، انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره رضایت شغلی کارکنان 46/11 ± 54/59 بود که نشان می‌دهد رضایت شغلی آنان در سطح متوسط قرار دارد. بین رضایت شغلی با سن، جنس، سطح تحصیلات و وضعیت استخدام کارکنان مورد بررسی رابطه آماری معنادار وجود داشت (05/0p<)، در حالیکه بین وضعیت تاهل و سابقه کار با رضایت شغلی ارتباط آماری معنادار دیده نشد.
نتیجه‌گیری: میزان رضایت شغلی در کارکنان مورد بررسی متوسط است. طراحی مداخلات ارتقایی برای افرایش رضایت شغلی این کارکنان با توجه به سن، جنس، سطح تحصیلات و وضعیت استخدام این کارکنان پیشنهاد می شود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی ـ تحلیلی، داده‌ها از طریق فرم مشخصات فردی و پرسشنامه مینه‌سوتا (MSQ) جمع‌آوری گردید. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری دانشگاه بود که با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده، 500 نفر از کارکنان واحدهای مختلف اداری و دانشگاهی که مایل به شرکت در مطالعه بودند، انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره رضایت شغلی کارکنان 46/11 ± 54/59 بود که نشان می‌دهد رضایت شغلی آنان در سطح متوسط قرار دارد. بین رضایت شغلی با سن، جنس، سطح تحصیلات و وضعیت استخدام کارکنان مورد بررسی رابطه آماری معنادار وجود داشت (05/0p<)، در حالیکه بین وضعیت تاهل و سابقه کار با رضایت شغلی ارتباط آماری معنادار دیده نشد.
نتیجه‌گیری: میزان رضایت شغلی در کارکنان مورد بررسی متوسط است. طراحی مداخلات ارتقایی برای افرایش رضایت شغلی این کارکنان با توجه به سن، جنس، سطح تحصیلات و وضعیت استخدام این کارکنان پیشنهاد می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |