جلد 27، شماره 8 - ( 8-1399 )
جلد 27 شماره 8 صفحات 167-158 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: طرح پژوهشی نبوده
Ethics code: متعهد مي شويم تا قبل از چاپ مقاله كد اخلاق درج گردد
Clinical trials code: طرح پژوهشی نبوده
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amirshaghaghi F. The effect of 8 weeks of repetitive speed training in hypoxia and normoxia on erythropoietin and aerobic performance of athletes. RJMS 2020; 27 (8) :158-167
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6388-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6388-fa.html
امیرشقاقی فرحناز. تاثیر 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین و عملکرد هوازی ورزشکاران. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (8) :158-167
دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، famirshaghaghi@ut.ac.ir
چکیده: (2480 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه تمرین هایپوکسیک یکی از انواع تمرینات رایج و معمولی برای بهبود عملکرد ورزشی در سطح دریا می‌باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین و عملکرد هوازی قایق‌رانان دختر بود.
روش کار: تحقیق حاضر نیمه تجربی و از نوع کاربردی است. بدین منظور از بین قایق‌رانان دختر 14 تا 20 سال شهر تهران، 30 نفر انتخاب و بطور تصادفی به 3 گروه 10 نفره هایپوکسی، نورموکسی و کنترل تقسیم شدند. در ادامه و برای جمعآوری دادهها در پیش آزمون، آزمودنیها سه روز متوالی برای انجام آزمونهای مربوطه و خونگیری در آزمایشگاه تربیت بدنی دانشگاه تهران حاضر شدند. سپس آزمودنیهای گروه هایپوکسی 3 جلسه در هفته تمرین در شرایط هایپوکسی و 2 جلسه تمرین قایقرانی، گروه نورموکسی 3 جسله تمرین در شرایط نورموکسی و 2 جلسه تمرین قایقرانی و گروه کنترل 5 جلسه تمرین قایقرانی را به مدت 8 هفته انجام دادند. دادهها به استفاده از آزمونهای شپیرو ویلک، تحلیل واریانس مرکب (2×3) و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین دختران قایقران تاثیر معنیداری ندارد (61/0 p=) اما بر عملکرد 500 متر قایقرانی تاثیر معنیداری دارد (001/0 p=). همچنین گروه هایپوکسی عملکرد بهتری نسبت به گروه نورموکسی داشت.
نتیجه گیری: با توجه به کمبود اطلاعات در مورد تاثیر تمرین در شرایط هایپوکسی بر دختران قایقران در حال حاضر توصیههای ویژه تا زمانی که نتایج بیشتری در خصوص عملکرد ورزشی در هیپوکسی بعد از تمرینات هیپوکسی در دسترس باشد، دشوار است.
روش کار: تحقیق حاضر نیمه تجربی و از نوع کاربردی است. بدین منظور از بین قایق‌رانان دختر 14 تا 20 سال شهر تهران، 30 نفر انتخاب و بطور تصادفی به 3 گروه 10 نفره هایپوکسی، نورموکسی و کنترل تقسیم شدند. در ادامه و برای جمعآوری دادهها در پیش آزمون، آزمودنیها سه روز متوالی برای انجام آزمونهای مربوطه و خونگیری در آزمایشگاه تربیت بدنی دانشگاه تهران حاضر شدند. سپس آزمودنیهای گروه هایپوکسی 3 جلسه در هفته تمرین در شرایط هایپوکسی و 2 جلسه تمرین قایقرانی، گروه نورموکسی 3 جسله تمرین در شرایط نورموکسی و 2 جلسه تمرین قایقرانی و گروه کنترل 5 جلسه تمرین قایقرانی را به مدت 8 هفته انجام دادند. دادهها به استفاده از آزمونهای شپیرو ویلک، تحلیل واریانس مرکب (2×3) و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر اریتروپویتین دختران قایقران تاثیر معنیداری ندارد (61/0 p=) اما بر عملکرد 500 متر قایقرانی تاثیر معنیداری دارد (001/0 p=). همچنین گروه هایپوکسی عملکرد بهتری نسبت به گروه نورموکسی داشت.
نتیجه گیری: با توجه به کمبود اطلاعات در مورد تاثیر تمرین در شرایط هایپوکسی بر دختران قایقران در حال حاضر توصیههای ویژه تا زمانی که نتایج بیشتری در خصوص عملکرد ورزشی در هیپوکسی بعد از تمرینات هیپوکسی در دسترس باشد، دشوار است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
