جلد 28، شماره 2 - ( 2-1400 )                   جلد 28 شماره 2 صفحات 32-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: IR.KMU.REC.1396.1562
Clinical trials code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است

XML English Abstract Print


دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، تهران، ایران ، Arshadi.sajad@yahoo.com
چکیده:   (1924 مشاهده)
زمینه و هدف: به­نظر می­رسد متابولیت­های فعال ویتامین D و فعالیت ورزشی نقش مهمی در کاهش آسیب­های اکسایشی ایفا می­کنند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی و مکمل ویتامینD بر آپوپتوز بافت کبد موش های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه (H2O2 ) بود.
روش  کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 60 سرموش نر نژاد ویستار با میانگین وزن 20±220 گرم به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. حیوانات به مدت 8 هفته تحت مداخلات القا استرس اکسیداتیو (تزریق درون صفاقی H2O2 به صورت 3 بار در هفته)، مصرف ویتامین D (به صورت تزریق روزانه درون صفاقی) و ورزش بر روی تردمیل (30 الی 60 دقیقه، با سرعت 8 الی 20 متر/دقیقه) قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینیموش ها قربانی شده و بافت کبد استخراج گردید. میزان پروتئین کاسپاز-8 با استفاده از روش الایزا اندازه­گیری شد. جهت مقایسه بین گروهی از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که میزان پروتئین کاسپاز-8 در گروه­های H، 2H،HD  و 2HD در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (05/0>p). همچنین، گروه­های HE و HDE در مقایسه با گروه H و گروه­های 2HE و 2HDE در مقایسه با گروه 2H میزان کمتری از پروتئین کاسپاز-8 را در بافت کبد نشان دادند (05/0>p).
نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که قرار دادن موش ها در معرض آب اکسیژنه موجب القای آپوپتوز در بافت کبد می­شود. ورزش منظم توانست تا حدود زیادی این اثر را تعدیل نماید اما مصرف مکمل ویتامین D3 چنین اثری به دنبال نداشت
متن کامل [PDF 786 kb]   (716 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.