مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: کاربرد FNA در سیتولوژی ضایعات تخمدانی مورد بحث و اختلاف‌نظر می‌باشد. برخی محققین این روش را توصیه نمی‌کنند و معتقدند به اندازه کافی صحت تشخیصی ندارد. برخی دیگر معتقدند که این روش می‌تواند نقش مفیدی در ارزیابی ضایعات تخمدانی پایدار در خانم‌ها قبل از سن یائسگی داشته باشد که خواهان حفظ باروری می‌باشند. هدف این مطالعه ارزیابی ارزش تشخیصی آسپیراسیون سیتولوژی در ضایعات توده‌ای تخمدان می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ تحلیلی در طی یک فاصله زمانی 2 ساله، 79 آسپیره از 79 بیمار دارای توده‌های تخمدانی بررسی گردید. طیف سنی بیماران از 56-20 سال بود. ابتدا نمونه‌های فیکس نشده ارسالی به بخش پاتولوژی، از نظر ماکروسکوپی ارزیابی شدند و از مواد آسپیره شده به وسیله سوزن، اسلایدهای سیتولوژی تهیه گردید. یافته‌های سیتولوژیک نمونه‌ها به صورت غیر نئوپلاستیک(کیست‌های فولیکولر و کیست‌های اندومتریوزی و یا التهابی) و نئوپلاستیک(خوش‌خیم و بدخیم) گروه‌بندی شدند. سپس این نتایج با نتایج بررسی هیستولوژیک مقایسه شدند. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و بررسی مقایسه‌ای بین دو روش با استفاده از تست chi-square صورت گرفت. یافته‌ها: 13 نمونه از 15 نمونه بدخیم(86%) به درستی با روش سیتولوژی تشخیص داده شدند. در این گروه 4 مورد مثبت کاذب هم وجود داشت. از طرف دیگر 15 نمونه از 25 کیست فولیکولر(60%) به درستی با روش سیتولوژی تشخیص داده شدند. در این گروه 12 نمونه مثبت کاذب وجود داشت. در ضایعات بدخیم حساسیت و ویژگی روش به ترتیب 86 درصد و 91 درصد بود. در ضایعات فولیکولر حساسیت و ویژگی روش به ترتیب 60 درصد و 81 درصد بود. نتیجه‌گیری: آسپیراسیون سیتولوژی روشی دارای صحت برای تشخیص بدخیمی در ضایعات تخمدانی می‌باشد ولی با توجه به کافی نبودن حساسیت و موارد مثبت کاذب نمی‌توان بر روی آن به تنهایی قضاوت کرد. تشخیص کیست‌های فولیکولر به وسیله سیتولوژی به تنهایی مشکل می‌باشد(به دلیل حساسیت پایین) و لازم است بررسی‌های تکمیلی دیگری از قبیل اندازه‌گیری هورمونی(استرادیول) را نیز برای بهبود صحت تشخیصی روش، به طور هم زمان به کار برد.