مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: سنجش سطح درمانی داروها(TDM) یک عملکرد بسیار مهم آزمایشگاه بالینی مدرن است. تکنیک‌های کروماتوگرافی از دیرباز به عنوان استاندارد طلایی اندازه‌گیری داروها محسوب می‌گردند. روش‌های ایمونواسی به دلیل قابلیت پیاده شدن روی سیستم‌های خودکار، سرعت بالا و عدم نیاز به پرسنل متخصص، امروزه بسیار مورد استفاده هستند. این مطالعه به منظور مقایسه(ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) یا FPIA با روش(کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) یا HPLC در اندازه‌گیری سطح خونی داروهای کاربامازپین و فنوباربیتال انجام شده است. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی ـ تحلیلی 100 بیمار مصرف کننده فنوباربیتال و 103 بیمار مصرف کننده کاربامازپین مراجعه کننده به بخش TDM آزمایشگاه‌های رفرانس ایران مورد نمونه‌گیری قرار گرفتند، سطح خونی دارو در آنها با هر دو روش اندازه‌گیری شد و نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، T-test و آنالیز خطی رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: ضریب همبستگی(r) برای فنوباربیتال و کاربامازپین به ترتیب 971/0 و 953/0 بود که نشان دهنده ارتباط آماری معنی‌دار بسیار خوب بین دو روش بود. آنالیز خطی رگرسیون، همچنین T-test نشان دادند که ارزش‌های مربوط به روش FPIA کمی بیشتر از روش HPLC می‌باشند. نتیجه‌گیری: HPLC و FPIA می‌توانند به عنوان جایگزین در آزمایشگاه بالینی جهت اندازه‌گیری سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین مورد استفاده قرار گیرند. تنها در موارد خاص که نیاز به دقت بالا دارد و نیز مطالعات تحقیقاتی در TDM، HPLC می‌تواند مفیدتر باشد.