دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، mnmoradiahmar58@gmail.com
چکیده: (2980 مشاهده)
زمینه و هدف: زنان مبتلابه سرطان پستان که تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار میگیرند، بهتدریج نسبت به نقصان اندام خود حساسیت پیدا میکنند که این حساسیت میتواند باعث ایجاد تحریف در تصویر بدنی نزد آنان شود. یکی از رویکردهایی که میتواند باعث بهبود نگرش این زنان شود، درمان راهحل مدار است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر گروهدرمانی راه حلمدار کوتاهمدت، بر تصویر بدنی زنان پس از ماستکتومی بود.
روش کار: طرح پژوهشی از نوع شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه گواه بود. شرکتکنندهها به لحاظ زمانی که از جراحی پستان و شیمیدرمانی آن ها گذشته بود، همتا شده و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. از هر دو گروه پیشآزمون از پرسش نامه روابط چندبعدی خود- بدن (کش، وینستد و جاندا، 1987) گرفته شد. سپس گروه آزمایش در جلسات گروهی درمان راهحلمدار کوتاهمدت در طول شش هفته شرکت کرد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس دادههای به دست آمده از هر دو گروه قبل و پس از مداخله درمانی، بیانگر معنادار بودن آزمون های آماری بود (05/0p<).
نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد که درمان راه حلمدار کوتاهمدت، تصویر بدنی زنان ماستکتومی شده را بهطور معناداری بهبود بخشیده و نقش موثری در ترمیم تصویر بدنی آسیبدیده این بیماران داشته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی