مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: هپاتیت B یک عفونت ویروسی است که در حال حاضر نیز به عنوان یک مشکل بهداشتیِ جهانی باقی مانده و سالانه حدود 800000 نفر را در دنیا به کام مرگ می‌فرستد. با توجه به تغییر الگوی انتقال آلودگی، آموزش در سطح جامعه و به خصوص آموزش افراد در معرض خطر می‌تواند در پیشگیری از بیماری موثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح آگاهی دانشجویان درباره هپاتیت B طراحی شده است.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می‌باشد. جامعه‌ی مورد پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که از بین آن‌ها 300 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند؛ که شامل 162 دانشجوی دختر (54%) و 138 دانشجوی پسر (46%) بودند. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی دو دامنه پیرسون، آزمون‌های آماری آنالیز واریانس، آزمون تی مستقل یک دامنه استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که در جمعیت مورد مطالعه 66 درصد افراد مورد مطالعه در آگاهی متوسط، 10 درصد آگاهی کم و 24 درصد آگاهی خوبی در مورد هپاتیت B داشتند. همچنین میزان آگاهی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی به طور معنی داری از دانشجویان کارشناسی و دکترای حرفه ای بیشتر بود (001/0p<). سطح آگاهی با سن و وضعیت تاهل رابطه آماری معنی داری داشت، اما به طور کلی بین جنس و سطح آگاهی ارتباط معنی داری به دست نیامد.
نتیجه‌گیری: با توجه به این که تحقیق حاضر بر روی دانشجویان رشته‌های مختلف علوم پزشکی صورت گرفته و اکثریت آن‌ها نیز دارای آگاهی متوسطی در این زمینه بودند (66% افراد)، نیاز به آموزش بیشتر در زمینه و همچنین در بین دانشجویان سایر رشته‌ها با توجه به اگاهی کمتر، احساس می‌شود.