روش کار: صد زن متاهل 21 تا 65 سال در این مطالعه کارآزمایی بالینی کورسازی شده شرکت کردند. هرفرد با یکی از ابزارهای سروکس براش یا ترکیب سایتوبراش- اسپچولا تحت پاپ اسمیر قرار گرفت و بار دوم، 30 روز بعد همان فرد با روش دیگر تحت نمونهبرداری قرار گرفت. سپس نمونه لام آماده و توسط یک پاتولوژیست بررسی و نتایج براساس «سیستم بتسدا» (method BETHESDA) تفسیر شد.
یافتهها: دو روش از نظر کفایت نمونه سلولی در تعداد سلولهای سنگفرشی تفاوت معناداری نداشتند (093/0p=). همچنین این تفاوت از نظر وجود خون در نمونه (082/0p=) و گزارش آتروفی (1p=) معنادار نبود؛ اما تفاوت معنیداری بین میزان حضور سلولهای اندوسرویکال وجود داشت. حضور سلولهای اندوسرویکال در روش سایتوبراش- اسپچولا 9/93% و در روش سروکس براش 9/65% بود (021/0p=).
نتیجهگیری: دو روش سرویکس براش و سایتوبراش-اسپچولا از نظر کفایت سلولی در تعداد سلولهای سنگفرشی و وجود خون در نمونه و آتروفی باهم تفاوتی نداشتند، ولی میزان حضور سلولهای اندوسرویکال در نمونهها در روش سایتو براش- اسپچولا بیشتر بود؛ لذا استفاده از روش سایتو براش - اسپچولا پیشنهاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |