تب حاد روماتیسمی ( Acute Rheumatic Fever ( ARF ) عارضه ای از ابتلا به عفونت با استرپتوکوک گروه A می باشد. هرچند شیوع این بیماری به خصوص در کشورهای پیشرفته طی سالیان اخیر کاهش قابل ملاحظه ای داشته، همچنان مواردی از سرتاسر دنیا گزارش می شود. متاسفانه این کاهش در شیوع در کنار علایم غیر اختصاصی سبب شده پزشکان در تشخیص افتراقی بین بیماریها، این بیماری را مدنظر نداشته باشند. بیمار دختر بچه 7 سالهای بود که به دلیل تب بالا، کمر درد و درد دوطرفه مچ پاها به کلینیک آورده شده بود. سابقه بیماری جدی نداشت و برنامه واکسیناسیون وی به طور کامل انجام شده بود. در معاینه، افزایش تعداد ضربان قلب و تب 7/39 درجه سانتیگراد وجود داشت. در بررسیهای اولیه آزمایشگاهی افزایش قابل توجه تعداد گلبولهای سفید خون، افزایش پروتئین واکنشی C ، سرعت رسوب گلبولهای قرمز خون و تیتر آنتی استرپتولیزین O دیده میشد. به منظور کاهش علایم التهاب قلب، بیمار تحت درمان با پردنیزولون قرار گرفت. یک روز پس از شروع درمان با کورتیکوستروئید، تب بیمار به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد و درد مفاصل نیز برطرف شد. بیمار در روز هفتم بستری با بهبود کامل علایم مرخص شد و مورد توصیه در خصوص تزریق پروفیلاکسی بنزاتین پنیسیلین قرار گرفت.
علیرغم کاهشی که در موارد بروز تب حاد روماتیسمی به وجود آمده، به دلیل خطر ایجاد درگیری پایدار دریچه های قلبی، این بیماری باید به به عنوان یکی از مهمترین بیماریها در آموزش طب کودکان در نظر گرفته شود.