زمینه و هدف : میزان انجام جراحی زیبایی در بین جوانان رو به افزایش است و توجه بیشتر به علل رواج آن ضرورت دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین نگرش دانشجویان دختر نسبت به انجام جراحی زیبایی و رابطه آن با تصور از بدن در سال 1391 است.

  روش کار : مطالعه حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی بود. روش کار به این ترتیب بود که در ابتدا 220 دانشجوی دختر ساکن خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های سنجش اطلاعات دموگرافی، نگرش نسبت به جراحی زیبایی و تصور از بدن را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و آزمون های همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شدند.

  یافته‌ها: هفتاد درصد دانشجویان تمایل به تغییر ظاهر قسمت هایی از بدن خود را داشتند. شصت درصد دانشجویان ظاهر خود را با مانکن و مدل مقایسه می کردند. همچنین هفتاد و سه درصد دانشجویان احساس می کردند که بقیه افراد از نظر ظاهری جذاب تر از آن ها هستند. هفتاد و هفت درصد دانشجویان با خرید محصولات آرایشی سعی می کردند ظاهر خود را بهتر کنند. یافته ها نشان داد که بین نگرش نسبت به جراحی زیبایی و تصور از بدن رابطه معنی داری ( p<0. 001 ) وجود دارد.

  نتیجه ‌ گیری : طراحی مداخلات آموزشی برای تغییر نگرش مثبت دانشجویان نسبت به انجام جراحی زیبایی و کاهش تصویر بدنی منفی دانشجویان دختر ضرورت دارد.