زمینه وهدف: آنوریسم کاذب عفونی شریان فمورال به دلیل شیوع در معتادان به مواد تزریقی و چالشهای زیادی که در درمان آن وجود دارد مورد توجه هستند. این مطالعه به بررسی روش لیگاتور شریان فمورال در این بیماران میپردازد.
روش کار: در این مطالعه، پرونده 21 بیمارجراحی شده طی سالهای 1385- 1370در بیمارستان حضرت رسول اکرم بررسی شد. بررسی به روش گذشته نگر بوده و براساس پروندههای بیمارستانی و دادههای موجود آنها توسط نرم افزار SPSS V.12و با استفاده از نتایج آزمون آماری مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافتهها: مجموعاً 21 بیمار که 20 مورد مرد و 1مورد زن با میانگین سنی ٤/٩±٧٤/٣٧ سال بود. همه بیماران سابقه سوء مصرف مواد داشتند. میانگین مدت بستری ٤/٩±٨/٩ روز و میانگین فاصله زمانی پس ازجراحی تا شروع حرکت ٢/١±٨٩/٣ روز بود. آمپوتاسیون تنها در دو مورد انجام شد و مورتالیتی پس از جراحی وجود نداشت.
نتیجهگیری: انجام لیگاتور روش مناسبی برای این بیماران است. به دلیل کم خطر بودن لیگاتور، احتمال پیگیری کمتر توسط بیماران معتاد و خطر بروز مجدد آنوریسم در آنها استفاده از این روش توصیه میشود