مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف:�علی رغم شیوع بالای سندرم روده تحریک‌پذیر اسهال غالب (IBS-D)، درمان آن  همچنان مشکلی مهم برای پزشک و بیمار باقی مانده است. پلانتاگو ماژور از قدیم و در بسیاری از کشورها برای درمان اسهال استفاده می‌شده است، ولی تا کنون در این زمینه مطالعه علمی صورت نگرفته است. ما در این مطالعه سعی داریم تاثیر داروی گیاهی پلانتاژل را بر روی بهبود علائم�IBS-D بررسی کنیم.

روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شده است. 70 بیمار مبتلا به IBS-D در این مطالعه وارد شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی 35 نفری(پلاسبو و دارو) تقسیم شدند. در اولین ویزیت،کلیه بیماران به مدت دو هفته بدون دارو تحت نظر گرفته شدند. سپس در دومین مراجعه علائم بیماران بررسی گردید. در انتهای دو هفته درمان و سه هفته پس از اتمام دوره درمان شدت علائم بررسی شد. آنالیز داده‌ها به وسیله نرم افزار SPSS v.15  انجام شد.�از تستهای Chi-square, Paired T-test و Independent sample t-test جهت آنالیز استفاده گردید.

یافته‌ها: در انتهای دو هفته درمان، کلیه علایم در هر دو گروه بیماران بهبود نشان داد، اما شدت نفخ، احساس دفع ناکامل، وجود مخاط در مدفوع و احساس فوریت در دفع در گروه پلانتاژل به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل کاهش یافته بود.  ارزیابی علائم بیماران 3 هفته بعد از کامل شدن دوره درمان نشان داد شدت درد شکم، تعداد دفعات اجابت مزاج در روز، نفخ و احساس فوریت در دفع بعد از سه هفته قطع درمان در گروه دارونما به میزان اولیه برگشته بود. در حالیکه شدت کلیه علائم در گروه پلانتاژل به صورت معنی داری نسبت به قبل از درمان کاهش داشت.