Research code: 1402-1-103-26014
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1402
Clinical trials code: 0
، shararenoruzi1371@gmail.com
چکیده: (۸۵۸ مشاهده)
چکیده
مقدمه: همه گیری کووید-19 و اثرات نامطلوب آن از زمان شروع بر هیچ کسی پوشیده نیست. افزایش شدت بیماری و درگیری ارگانها و در نهایت مرگ و میر ناشی از بیماری، جوامع را با چالش های عمده ای در حوزه سلامت مواجه کرده است. اگرچه تظاهرات بالینی COVID-19 غالبا به صورت مشکلات تنفسی بروز میکند اما بسیاری از بیماران با بیماریهای قلبی- عروقی از قبل موجود روبرو هستند و یا در طول این بیماری از اختلالات عملکرد قلبی رنج می‌برند. بررسی روند این بیماری در بیماران بستری شده و شناخت مارکرهای موثر بر سیر این بیماری می تواند نقش مهمی در مدیریت درمان بیماران داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات نوار قلب، اکوکاردیوگرافی و آنزیم های قلبی در بیماران بستری کووید19 با شدت متوسط و شدید و ارتباط آنها با مرگ و میر انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر در بین 350 بیمار در دو گروه مبتلا به کووید-19 با شدت متوسط (درگیری زیر ۵۰ در صد ریه و SPO2 بین ۹۰ تا ۹۴ درصد) و شدید (درگیری بالای ۵۰ درصد ریه و SPO2 زیر ۹۰ درصد) بستری شده در بخش های بیمارستان رسول اکرم شهر تهران در سال 1400 انجام شد. تنها بیمارانی که در طی روند بیماری برای انها اکو کاردیوگرافی و مارکر های ازمایشگاهی قلبی چک شده است وارد مطالعه شدند. به منظور آنالیز داده ها از آزمون های تی دو نمونه مستقل در نرم افزار SPSSنسخه 25 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب 53.4 و 46.6 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه زن و مرد بودند و 30 درصد از آنها بیش از 60 سال سن داشتند. در 12.6 درصد از شرکت کنندگان سطح مارکر PRO_BNP بیش از حد نرمال بود و 22.6 درصد میزان مرگ و میر در بین شرکت کنندگان بود. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین سطح مارکرهای قلبی با شدت بیماری و یا پیش بینی سیر بیماری (ترخیص و یا فوت) یافت شد (p-value<0.05). ارتباط معنادار با سن بالای 60 سال و شدت بیماری و همینطور مرگ و میر بیشتر و همینطور یافته یLBBB و ریتم غیرنرمال در نوار قلب در گروه با شدت بالا دیده شد.نتایج نشان داد هیچ گونه تفاوت معنی داری بین مردان و زنان وجود ندارد و بطور کلی ارتباطی بین جنسیت و شدت بیماری برقرار نیست. در افراد با فشار دیاستولیک بالا شدت بیماری وخیم تر بود. سابقه ی DM و HTN در شدت بیماری تاثیر گذار بود و در گروه با شدت severe آنزیم های CKMB و pro BNP و مارکر D_dimer بالاتری وجود داشت (p-value<0.05). به طور خاص CKMB افزایش یافته با حضور DM و مرگ و میر بیشتر و افزایش مارکرهای pro BNP و D_dimer مرتبط بود. (p-value<0.05). فاکتورهایی از جمله تفاوت در نمونه های بالینی مورد مطالعه، تاثیر گذاری بیماری های زمینه ای که به عنوان مخدوش گر اثر آنها در نظر گرفته نشده است، و حتی کیفیت خدمات درمانی ارایه شده در بیمارستان ها از جمله دلایل تفاوت در نتیجه مطالعه ما با سایر مطالعات می تواند باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، شدت و وخامت بیماری ارتباط معنا داری با مارکرهای قلبی داشت با در نظر گرفتن مرگ و میر به عنوان پیامد نهایی حاصل از بیماری، نتایج گواه بر این بود کهPRO_BNP و CK_MB می تواند به عنوان یک مارکر جهت پیش بینی مرگ و میر و یا ترخیص بیماران مبتلا به کووید-19 بستری شده در بیمارستان ها در نظر گرفته شود.
واژگان کلیدی: D dimer، PRO_BNP، CK_MB ، IL6 ، کووید-19، مرگ و میر ،تروپونین، اکوکاردیوگرام،ECG
مقدمه: همه گیری کووید-19 و اثرات نامطلوب آن از زمان شروع بر هیچ کسی پوشیده نیست. افزایش شدت بیماری و درگیری ارگانها و در نهایت مرگ و میر ناشی از بیماری، جوامع را با چالش های عمده ای در حوزه سلامت مواجه کرده است. اگرچه تظاهرات بالینی COVID-19 غالبا به صورت مشکلات تنفسی بروز میکند اما بسیاری از بیماران با بیماریهای قلبی- عروقی از قبل موجود روبرو هستند و یا در طول این بیماری از اختلالات عملکرد قلبی رنج می‌برند. بررسی روند این بیماری در بیماران بستری شده و شناخت مارکرهای موثر بر سیر این بیماری می تواند نقش مهمی در مدیریت درمان بیماران داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات نوار قلب، اکوکاردیوگرافی و آنزیم های قلبی در بیماران بستری کووید19 با شدت متوسط و شدید و ارتباط آنها با مرگ و میر انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر در بین 350 بیمار در دو گروه مبتلا به کووید-19 با شدت متوسط (درگیری زیر ۵۰ در صد ریه و SPO2 بین ۹۰ تا ۹۴ درصد) و شدید (درگیری بالای ۵۰ درصد ریه و SPO2 زیر ۹۰ درصد) بستری شده در بخش های بیمارستان رسول اکرم شهر تهران در سال 1400 انجام شد. تنها بیمارانی که در طی روند بیماری برای انها اکو کاردیوگرافی و مارکر های ازمایشگاهی قلبی چک شده است وارد مطالعه شدند. به منظور آنالیز داده ها از آزمون های تی دو نمونه مستقل در نرم افزار SPSSنسخه 25 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب 53.4 و 46.6 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه زن و مرد بودند و 30 درصد از آنها بیش از 60 سال سن داشتند. در 12.6 درصد از شرکت کنندگان سطح مارکر PRO_BNP بیش از حد نرمال بود و 22.6 درصد میزان مرگ و میر در بین شرکت کنندگان بود. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین سطح مارکرهای قلبی با شدت بیماری و یا پیش بینی سیر بیماری (ترخیص و یا فوت) یافت شد (p-value<0.05). ارتباط معنادار با سن بالای 60 سال و شدت بیماری و همینطور مرگ و میر بیشتر و همینطور یافته یLBBB و ریتم غیرنرمال در نوار قلب در گروه با شدت بالا دیده شد.نتایج نشان داد هیچ گونه تفاوت معنی داری بین مردان و زنان وجود ندارد و بطور کلی ارتباطی بین جنسیت و شدت بیماری برقرار نیست. در افراد با فشار دیاستولیک بالا شدت بیماری وخیم تر بود. سابقه ی DM و HTN در شدت بیماری تاثیر گذار بود و در گروه با شدت severe آنزیم های CKMB و pro BNP و مارکر D_dimer بالاتری وجود داشت (p-value<0.05). به طور خاص CKMB افزایش یافته با حضور DM و مرگ و میر بیشتر و افزایش مارکرهای pro BNP و D_dimer مرتبط بود. (p-value<0.05). فاکتورهایی از جمله تفاوت در نمونه های بالینی مورد مطالعه، تاثیر گذاری بیماری های زمینه ای که به عنوان مخدوش گر اثر آنها در نظر گرفته نشده است، و حتی کیفیت خدمات درمانی ارایه شده در بیمارستان ها از جمله دلایل تفاوت در نتیجه مطالعه ما با سایر مطالعات می تواند باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، شدت و وخامت بیماری ارتباط معنا داری با مارکرهای قلبی داشت با در نظر گرفتن مرگ و میر به عنوان پیامد نهایی حاصل از بیماری، نتایج گواه بر این بود کهPRO_BNP و CK_MB می تواند به عنوان یک مارکر جهت پیش بینی مرگ و میر و یا ترخیص بیماران مبتلا به کووید-19 بستری شده در بیمارستان ها در نظر گرفته شود.
واژگان کلیدی: D dimer، PRO_BNP، CK_MB ، IL6 ، کووید-19، مرگ و میر ،تروپونین، اکوکاردیوگرام،ECG
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای عفونی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
