جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.SHK.REC.1402.064
Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1402.064
Clinical trials code: IR.IAU.SHK.REC.1402.064
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarafraznasab M, Ahmadi R, Ghazanfari A, Moghdisi S. Comparison of the Effectiveness of Mindfulness Therapy, Biofeedback and Combined Method on Sexual Quality of Life in Men with Premature Ejaculation. RJMS 2024; 31 (1)
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8438-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8438-fa.html
سرافرازنسب مهدی، احمدی رضا، غضنفری احمد، مقدسی سارا. مقایسه اثربخشی درمان ذهنآگاهی، پسخوراند زیستی و روش ترکیبی بر کیفیت زندگی جنسی مردان دارای انزال زودرس. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1)
گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، rozgarden28@yahoo.com
چکیده: (304 مشاهده)
زمینه و هدف: زود انزالی یا انزال سریع رایجترین مشکل جنسی است که اثرات روانشناختی زیادی بر روی رابطه همسران دارد. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان ذهنآگاهی، پسخوراند زیستی و روش ترکیبی بر کیفیت زندگی جنسی مردان دارای انزال زودرس بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان دارای انزال زودرس در دامنه سنی 30-50 ساله بودند که در سال 1401 به کلینیک اختلالات جنسی نجات شهر تهران مراجعه کردهاند. از جامعه آماری مذکور تعداد 32 مرد مبتلا به انزال زودرس و دارای شرایط ورود به پژوهش با روش نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند. سپس بهصورت تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 8 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی مردان (SQOL-M) جهت جمعآوری اطلاعات و بهعنوان پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری استفاده شد. گروه آزمایش یک، مداخله ذهن آگاهی را به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند و گروه آزمایش دوم پسخوراند زیستی را به مدت 8 جلسه 20 دقیقهای دریافت کردند و گروه آزمایش سوم روش ترکیبی (ترکیب دو روش ذهن آگاهی و پسخوراند زیستی) را به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند؛ درحالیکه گروه گواه آموزشی دریافت نکردند و در فهرست انتظار بودند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرنی در نرمافزار SPSS23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: گروهها از نظر متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت آماری معناداری نداشتند. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنیدار وجود داشت؛ و هر سه مداخله درمان ذهنآگاهی، پسخوراند زیستی و روش ترکیبی باعث افزایش کیفیت زندگی جنسی (93/50=F) مردان دارای زود انزالی شده و تاثیر این مداخلات درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0P<). همچنین، یافتهها نشان داد که روش درمان ترکیبی در بهبود کیفیت زندگی جنسی (70/7 =IJ) مردان دارای زود انزالی بهطور معنیداری اثربخشی بیشتری از مداخله ذهنآگاهی و پسخوراند زیستی دارد (05/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر مداخلۀ ذهنآگاهی، برنامه پسخوراند زیستی و و روش ترکیبی میتوانند برای بهبود کیفیت زندگی جنسی مردان دارای زود انزالی کارآمد باشند؛ و توصیه میگردد که درمانگران و مشاوران در راستای بهبود کیفیت زندگی جنسی مردان مبتلا به انزال زودرس در کنار سایر مداخلات درمانی از این درمانها استفاده کنند.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان دارای انزال زودرس در دامنه سنی 30-50 ساله بودند که در سال 1401 به کلینیک اختلالات جنسی نجات شهر تهران مراجعه کردهاند. از جامعه آماری مذکور تعداد 32 مرد مبتلا به انزال زودرس و دارای شرایط ورود به پژوهش با روش نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند. سپس بهصورت تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 8 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی مردان (SQOL-M) جهت جمعآوری اطلاعات و بهعنوان پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری استفاده شد. گروه آزمایش یک، مداخله ذهن آگاهی را به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند و گروه آزمایش دوم پسخوراند زیستی را به مدت 8 جلسه 20 دقیقهای دریافت کردند و گروه آزمایش سوم روش ترکیبی (ترکیب دو روش ذهن آگاهی و پسخوراند زیستی) را به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند؛ درحالیکه گروه گواه آموزشی دریافت نکردند و در فهرست انتظار بودند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرنی در نرمافزار SPSS23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: گروهها از نظر متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت آماری معناداری نداشتند. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنیدار وجود داشت؛ و هر سه مداخله درمان ذهنآگاهی، پسخوراند زیستی و روش ترکیبی باعث افزایش کیفیت زندگی جنسی (93/50=F) مردان دارای زود انزالی شده و تاثیر این مداخلات درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0P<). همچنین، یافتهها نشان داد که روش درمان ترکیبی در بهبود کیفیت زندگی جنسی (70/7 =IJ) مردان دارای زود انزالی بهطور معنیداری اثربخشی بیشتری از مداخله ذهنآگاهی و پسخوراند زیستی دارد (05/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر مداخلۀ ذهنآگاهی، برنامه پسخوراند زیستی و و روش ترکیبی میتوانند برای بهبود کیفیت زندگی جنسی مردان دارای زود انزالی کارآمد باشند؛ و توصیه میگردد که درمانگران و مشاوران در راستای بهبود کیفیت زندگی جنسی مردان مبتلا به انزال زودرس در کنار سایر مداخلات درمانی از این درمانها استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
