مجله علوم پزشکی رازی

    با توجه به نقش فلور میکروبی ملتحمه در بروز اندوفتالمیت پس از عمل، این مطالعه جهت بررسی این فلور در بیمارانی انجام شد که قرار بود تحت عمل جراحی داخل چشمی قرار گیرند. این پژوهش بصورت آینده‌نگر برروی 251 چشم از 211 بیمار (انتخاب شده بطور تصادفی) که طی فاصله سالهای 1379-1378 در مجتمع پزشکی حضرت رسول اکرم(ص) تهران تحت عمل جراحی داخل چشمی قرار گرفته بودند انجام شد. نمونه جهت کشت میکروبی در 100 بیمار فقط از چشم عمل شده، در 71 بیمار فقط از چشم مقابل و در 40 بیمار از هر دو چشم تهیه گردید. زمان نمونه‌گیری درست قبل از زمان آغاز ضدعفونی جهت جراحی بود. تمام نمونه‌ها از نظر رشد باکتری بررسی شدند. همچنین در 100 مورد بررسی از نظر رشد قارچ بعمل آمد. نتایج بدست‌آمده طبقه‌بندی شدند و تحت آزمون آماری chi-square قرار گرفتند.

رشد حداقل یک نوع باکتری در 6/56% از چشمهای مورد بررسی وجود داشت. در 6/1% موارد رشد دو نوع باکتری در محیط کشت مشاهده شد. درصد رشد باکتری در کل نمونه‌ها بشرح زیر بود: استافیلوکوک اپیدرمیدیس 6/50%، استافیلوکوک اورئوس 6/3%، گونه‌های باسیلوس 6/1%، اشریشیاکولی 2/1%، اکتینومایست 8/0% و دیفتروئیدها 4/0%. رشد قارچ در 3% نمونه‌های بررسی شده وجود داشت. در موارد بررسی شده بین دو چشم از نظر فلور نرمال ملتحمه اختلاف قابل توجهی مشاهده نگردید.

همانند نتایج مطالعات قبلی، فلور میکروبی ملتحمه در بیش از نیمی از چشمها مشاهده شد. شایعترین ارگانیسم جدا شده استافیلوکوک اپیدرمیدیس بود. با توجه به نقش این عوامل در اندوفتالمیت پس از عمل، انجام اقداماتی جهت کاهش جمعیت این ارگانیسمها توصیه می‌گردد.