مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : هدف از بررسی حاضر ارزیابی اثرات تغذیه‌ای دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی (ل. کازئی) و لاکتوباسیلوس پاراکازئی (ل. پاراکازئی ) با پری‌بیوتیک رافتیلوز بر رشد و مقدار آنزیم‌های کبدی ( ALP ، ALT و AST ) سرم موش بود.

  روش کار : این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی بوده و برای این منظور ٤٨ سر موش نر ویستار (با میانگین وزنی ٢٥±١٧٥ گرم) به طور تصادفی در چهار گروه آزمایشی هر کدام با سه تکرار تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و گروه دوم تا چهارم به ترتیب با ترکیب مساوی از ل. کازئی و ل. پاراکازئی (١٠٨×٥ واحد تشکیل دهنده پرگنه در هر میلی لیتر)، رافتیلوز (٥% غذای مصرفی) و مخلوط پروبیوتیک­ها با رافتیلوز به عنوان سین‌بیوتیک در همان مقادیر به مدت ٤ هفته و روزانه یک بار گاواژ شدند. سپس به مدت ٢ هفته دیگر تغذیه عادی داشتند . برای سنجش شاخص‌های رشد نمونه برداری در روزهای صفر و ٣٠ و برای اندازه‌گیری آنزیم‌های کبدی نمونه برداری در روزهای ٣٠ و ٤٥ انجام شد. داده‌ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد.

  یافته ها: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که تغذیه با لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی به همراه رافتیلوز به طور معنی داری در سطح 05/0 p< شاخص­های رشد موش را تغییر نداد. همچنین نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم­های کبدی تحت تاثیر پروبیوتیک­ها و رافتیلوز به طور مستقل تغییر می­کند و مقدار آنزیم ALT در موش­هایی گاواژ شده با پروبیوتیک­ها در روز 30 مطالعه به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشت (032/0 p= ). مقادیر دو آنزیم ALP و AST در گروه­های مورد مطالعه هیچگونه اختلاف آماری معنی داری (05/0 p< ) نشان نداد.

  نتیجه ‌ گیری : بر اساس نتایج بدست آمده می­توان نتیجه گرفت که افزودن لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی به همراه رافتیلوز به عنوان پروبیوتیک تاثیری بر رشد موش نداشته اما می­تواند سطح آنزیم ALT تحت تاثیر پروبیوتیک­ها افزایش پیدا کند. لازم به ذکر است که جهت کسب نتایج بهتر انجام مطالعات بیشتر پیرامون تغذیه با پروبیوتیک و پربیوتیک در موش ضروری می­باشد.